Ο επικεφαλής της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (όπου ανήκει η ΝΔ) επαίνεσε όπως αναμενόταν το επενδυτικό σχέδιο του Γιούνκερ. Ο επικεφαλής της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (όπου ανήκει το ΠΑΣΟΚ) πλειοδότησε για λογαριασμό των καπιταλιστών, ζητώντας «περισσότερα δημόσια κονδύλια, περισσότερες επενδύσεις», αλλά έσπευσε να προσθέσει ότι «κι αυτό είναι ένα καλό σημείο εκκίνησης».
Ο επικεφαλής των Ευρωπαίων Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών διερωτήθηκε «πώς μπορούμε να βεβαιωθούμε ότι το πακέτο θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη;» και ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων υποστήριξε ότι οι επενδύσεις θα πρέπει να συνοδεύονται και από διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις στα κράτη - μέλη.
Μεταξύ άλλων, στην παρέμβασή του ο Δ. Παπαδημούλης ανέφερε και τα παρακάτω: «Κύριε Γιούνκερ, δυστυχώς το περίφημο πακέτο των 300 δισεκατομμυρίων ευρώ που μας υποσχεθήκατε στις 15 Ιουλίου, είναι άδειο... είναι σταγόνα στον ωκεανό. Τι μας παρουσιάσατε; 16 δισ. από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, και 5 δισ. από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Ούτε ένα ευρώ φρέσκο χρήμα! Και μας υπόσχεστε ότι θα πετύχετε μόχλευση 15 φορές, ένα προς 15! (...) Ακόμη και υπουργοί οικονομικών που σας υποστηρίζουν και μετέχουν στις ομάδες που λένε "ζήτω το πακέτο Γιούνκερ", σας λένε ότι χρειάζεται φρέσκο χρήμα, ότι χρειάζονται νέα κεφάλαια. Και η ιστορία της παγκόσμιας οικονομίας έχει δείξει ότι σε εποχές στασιμότητας ή και ύφεσης, χωρίς ισχυρούς δημόσιους πόρους, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει στροφή στην ανάπτυξη. Είπε ο κ. Φέρχοφστατ ότι οι επενδύσεις στην Ευρωζώνη μετά την κρίση, είναι πλέον 15 φορές κάτω, ενώ στις ΗΠΑ όχι. Γιατί; Διότι εκεί έριξαν χρήμα, η τράπεζά τους έπαιξε αναπτυξιακό ρόλο. Εσείς εδώ, όμως, δεν αλλάζετε τα εργαλεία».
Την επόμενη φορά, όμως, που θα επικαλεστεί το παράδειγμα των ΗΠΑ ας κάνει τον κόπο να μας ενημερώσει για το αντίκρυσμα που είχε στον αμερικάνικο λαό η στήριξη που απόλαυσαν τα αμερικάνικα μονοπώλια. Αν τολμά. Γιατί αυτό που χειροκροτά σαν παράδειγμα προς μίμηση επιβεβαιώνει κάθε ώρα και λεπτό που περνάει ότι οι λαοί μένουν στην πείνα είτε με το ένα μείγμα διαχείρισης είτε με το άλλο.
Είναι ένα διεθνικό διακλαδικό μονοπώλιο, που ξεκίνησε με βάση το ηλεκτρονικό εμπόριο και επεκτάθηκε και σε άλλους τομείς (π.χ., υπηρεσίες, Ερευνα), με έδρα τις Ηνωμένες Πολιτείες και πιο συγκεκριμένα το Σιάτλ της Ουάσινγκτον. Αποτελεί τη μεγαλύτερη online εταιρεία λιανικού εμπορίου στην Αμερική, με πωλήσεις άνω των 60 δισ. δολαρίων το χρόνο. Διαθέτει το μεγαλύτερο διεθνές πελατολόγιο και την ευρύτερη γκάμα προϊόντων, ενώ φροντίζει να έχει πάντα τις χαμηλότερες δυνατές τιμές στους πελάτες της. Το εργατικό δυναμικό της ξεπερνά τους 50.000 υπαλλήλους παγκοσμίως.
Ακόμη, «η "Amazon" διαφοροποιεί τον κλάδο της ασφάλειας ζωής με το λανσάρισμα της Amazon Life (ALife) - μια εταιρεία ασφαλειών ζωής που ασχολείται με ασφαλίσεις περιοδικών καταβολών. Αυτή η κίνηση θεωρείται πως θα αλλάξει τα δεδομένα του κλάδου, καθώς βασίζεται στον τρόπο σκέψης του πελάτη για την απόκτηση συμβολαίου ασφάλειας ζωής. Μετά από προσεκτική ανάλυση της αγοράς και έλεγχο των διαδικασιών από την αρχή ως το τέλος, η "Amazon" κατάφερε να αναλύσει ποιες είναι οι ανάγκες του πελάτη. Η εταιρεία δημιούργησε ένα σύστημα φιλικό προς το χρήστη και με τη δυνατότητα να προσφέρει ευέλικτη κάλυψη. Η ασφάλεια ALife είναι αυτοματοποιημένη και έχει εκτεταμένους αλγορίθμους δεδομένων που της δίνουν τη δυνατότητα να διαχειρίζεται λεπτομερή στοιχεία του πελάτη, να έχει πρόσβαση σε ιατρικές βάσεις δεδομένων πιθανών πελατών και να εκδίδει αυτόματα το ασφαλιστικό συμβόλαιο. Αυτή η νέα πολιτική έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να προσαρμόζει την ασφαλιστική κάλυψη σύμφωνα με τον τρόπο ζωής του κάθε πελάτη». (Ιστοσελίδα «insurancedaily»).
Πώς αλήθεια καταφέρνει αυτό το διεθνικό μονοπώλιο λιανικού εμπορίου και υπηρεσιών να αναπτύσσεται ραγδαία; Με μεθόδους έντασης της ανταγωνιστικότητας. Συνδυάζοντας την ανάπτυξη της παραγωγικότητας της εργασίας με την αξιοποίηση σύγχρονων επιτευγμάτων της επιστήμης και της τεχνολογίας αλλά και με την εντατικοποίηση της εργασίας. Δηλαδή με την ένταση της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης.
Οι διαδικτυακές παραγγελίες εμπορευμάτων και ο χρόνος αποστολής τους, που συνεχώς ελαχιστοποιείται, αποτελούν πλεονεκτήματά του. Ακόμη, το λιανικό εμπόριο που κάνει είναι μεγάλης κλίμακας και έχει τη δυνατότητα, ταυτόχρονα, να μειώνει τις τιμές αγοράς και πώλησης.
Η δυνατότητα επεξεργασίας δεδομένων από το πελατολόγιό του, και ιδιαίτερα από τον κλάδο ασφαλειών, του δίνει τη δυνατότητα να «χειραγωγεί» τους πελάτες του, να τους κάνει, επίσης, ζωντανούς διαφημιστές του. Για παράδειγμα, «προετοιμάζει την ανάπτυξη ενός συστήματος "προληπτικών αποστολών", με το οποίο θα μετακινεί γεωγραφικά τα προϊόντα της, πακεταρισμένα κι έτοιμα για αποστολή, με βάση τις προηγούμενες αναζητήσεις και τις αγορές των πελατών της, τις wish-lists, καθώς και το χρόνο που μένει ο κέρσορας πάνω σε ένα προϊόν, εντοπίζοντάς τον σε πραγματικό χρόνο. Το παραπάνω σενάριο, που προσεγγίζει την επιστημονική φαντασία, θα γίνει εφικτό μέσω μιας προηγμένης ευρεσιτεχνίας διαχείρισης εμπορευμάτων και αποστολών, που μόλις πρόσφατα κέρδισε η "Amazon", μέσω της οποίας στοχεύει στο απώτερο μέλλον να μειώσει στο ελάχιστο το χρόνο παράδοσης των προϊόντων, προβλέποντας τις πιθανές αγορές των ηλεκτρονικών της πελατών». (Ιστοσελίδα «lifo»).
Ολ' αυτά τα πλεονεκτήματά του αποτελούν και στοιχεία υπεροχής στην ανταγωνιστικότητα.
Η χρήση μη επανδρωμένων «μικρών οκτακόπτερων αεροσκαφών» για την αποστολή δεμάτων μειώνει το εργατικό δυναμικό, αυξάνοντας τα κέρδη, οδηγώντας δεκάδες στην ανεργία και πιέζοντας αντικειμενικά τους μισθούς των υπολοίπων. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.
Στο «Βήμα», 25/11/2013, γράφτηκαν τα εξής, σύμφωνα με «έρευνα του BBC με κρυφή κάμερα σε αποθήκη της "Amazon" στη Βρετανία. Η κάμερα κατέγραψε τη νυχτερινή βάρδια, κατά την οποία οι εργαζόμενοι καλούνται να καλύψουν ως και 18 χιλιόμετρα περπατώντας. Από τον δημοσιογράφο που έπιασε δουλειά στην αποθήκη, χωρίς να αποκαλύψει την ταυτότητά του, αναμενόταν να χειρίζεται μια παραγγελία κάθε 33 δευτερόλεπτα. Ο δημοσιογράφος ήταν ένας από τους 15.000 έκτακτους υπαλλήλους που προσελήφθησαν για να καλύψουν την αυξημένη ζήτηση των Χριστουγέννων. Ο 23χρονος Ανταμ Λίτλερ έπιασε δουλειά στην αποθήκη της "Amazon" στο Σουόνσι. Προσελήφθη ως "συλλέκτης", δηλαδή για να διεκπεραιώνει τις παραγγελίες από τα 74.000 τετρ. μέτρα του χώρου αποθήκευσης.
Μέσω ενός ακουστικού, ο Λίτλερ ειδοποιούταν ποιο προϊόν να βρει και να βάλει στο καροτσάκι του. Για να το εντοπίσει του δίνονταν ορισμένα δευτερόλεπτα και ο χρόνος άρχιζε να μετράει ανάποδα. Αν έκανε λάθος ακουγόταν ένας ήχος. "Ημασταν μηχανές, ρομπότ. Συνδέαμε το σκάνερ μας και το κρατούσαμε πάνω μας αλλά ήταν σαν να συνδεόμασταν εμείς οι ίδιοι", είπε. "Δε σκεφτόμασταν μόνοι μας, ίσως δεν μας εμπιστεύονταν για να σκεφτόμαστε σαν ανθρώπινα όντα, δεν ξέρω". Το σκάνερ του Λιτλ κατέγραφε τις επιδόσεις του στη συλλογή προϊόντων και τις έστελνε στους προϊσταμένους του. Αν ή επίδοσή του ήταν υπερβολικά χαμηλή τον προειδοποιούσαν ότι θα αντιμετώπιζε επιπτώσεις.
Υστερα από μια νυχτερινή βάρδια δεκάμιση ωρών, είπε: "Κατάφερα να περπατήσω ή να τρεκλίσω σχεδόν 18 χιλιόμετρα χτες. Τα πόδια μου με ενοχλούν περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο"».
Για τι ίδιο θέμα, η ιστοσελίδα «iefimerida», έγραψε: «Ο 23χρονος είπε μάλιστα πως ακόμα και οι επισκέψεις τους στην τουαλέτα πρέπει να είναι συγκεκριμένες και χρονομετρημένες».
Δεν είναι τυχαίο ότι στη Γερμανία οι εργαζόμενοι στην «Amazon» προχώρησαν σε απεργία για την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας με απόφαση του συνδικάτου ver.di., αφού η «Amazon» παρέχει κακοπληρωμένη δουλειά. Ταυτόχρονα, έγινε προσπάθεια συντονισμού της δράσης, αφού συναντήθηκαν στο Βερολίνο οι εκπρόσωποι συνδικαλιστικών οργανώσεων από την Πολωνία, τη Δημοκρατία της Τσεχίας, τη Βρετανία και τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, βεβαίως, με αντικείμενο την πάλη για καλύτερες συνθήκες εργασίας, όπως για τους μισθούς, το ρόλο των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο χώρο εργασίας και το στρες από το οποίο υποφέρουν οι εργαζόμενοι εξαιτίας των πολύωρων βαρδιών. (Ρεπορτάζ του «Νews Beast»).
Τι δείχνουν όλα τα παραπάνω; Οτι ενώ η εφαρμογή της επιστήμης και της τεχνολογίας στην παραγωγή, των επιστημονικών μεθόδων οργάνωσης της ανθρώπινης εργασίας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, με τη μείωση του χρόνου εργασίας, τη μείωση της εντατικότητας της δουλειάς, τη μείωση έως την εξάλειψη της ανεργίας, θα μπορούσε δηλαδή να ήταν ένα εργαλείο για την απελευθέρωση του ανθρώπου, στα χέρια του κεφαλαίου γίνεται κόλαση για τους εργαζόμενους.
Οσο λοιπόν και αν είναι θαυμαστά τα επιτεύγματα των νέων τεχνολογιών, όσο και αν αναδεικνύουν τις πραγματικές δυνατότητες του ανθρώπου, όσο κριτήριο για την παραγωγή θα είναι το κέρδος των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων τόσο αυτές οι δυνατότητες θα μένουν απραγματοποίητες, αντίθετα θα αποτελούν πάντα και αυτά ένα κρίκο στην αλυσίδα της εκμετάλλευσης. Οι εργαζόμενοι ας θαυμάζουν αυτά τα επιτεύγματα, άλλωστε δικά τους έργα είναι, αποτέλεσμα της δικιάς τους συλλογικής απλήρωτης δουλειάς, για να μπορέσουν να δουν μέσα τους όχι τη σημερινή κόλαση αλλά τις αυριανές δυνατότητες που χαράζονται για αυτούς και για τα παιδιά τους, μοναδική προϋπόθεση είναι να απαλλαγούν από τους καπιταλιστές, τα μεγάλα καπιταλιστικά μονοπώλια, την παραγωγή με κριτήριο το κέρδος, να οργανώσουν την οικονομία και την κοινωνία ως ιδιοκτήτες του πλούτου που παράγουν.
Ηρθαν με δραματικό τρόπο στην επιφάνεια οι συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που δεν έχει προτεραιότητα την αντισεισμική θωράκιση ακριβώς γιατί «δεσμεύει» και «αποδεσμεύει» πόρους για την καπιταλιστική ανάπτυξη με κριτήριο την κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι ενδεικτικό ότι η κυβέρνηση έδωσε προτεραιότητα σε έργα που υπηρετούν την τουριστική βιομηχανία στο νησί (π.χ., έργα επέκτασης του λιμανιού για να προσαράζουν περισσότερα κρουαζιερόπλοια).
Αντίθετα, όσον αφορά τα σχολεία και τις δημόσιες υποδομές, από την αρχή, προσανατολίστηκε στη μερική «άρση της επικινδυνότητας», με επιστροφή στην «πρότερη κατάσταση». Επιστροφή δηλαδή στο επικίνδυνο σημείο που βρίσκονταν τα σχολεία πριν γίνει ο σεισμός και πέσουν ή υποστούν ζημίες!!
Και, βέβαια, η απελθούσα Περιφερειακή Αρχή (ΝΔ) και οι, ανάλογης κατεύθυνσης, δημοτικές αρχές στήριξαν αναφανδόν τις επιλογές αυτές και πρόσφεραν ό,τι μπορούσαν και δεν μπορούσαν στην επικοινωνιακή εικόνα της κυβέρνησης να κάνει το άσπρο - μαύρο.