Το κίνημα πρέπει να βγει μπροστά με τις διεκδικήσεις του. Να μη συμβιβαστεί με τα ψίχουλα και τη φτώχεια, να διεκδικήσει ανάκτηση των απωλειών, ξήλωμα του αντεργατικού πλαισίου, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών

Οι πρώτες εξαγγελίες των υπουργών επιβεβαιώνουν το παραπάνω συμπέρασμα. Ας δούμε δυο χαρακτηριστικά παραδείγματα για το τι σημαίνει η εφαρμογή αυτού του προγράμματος για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα.

Την περασμένη Παρασκευή, ο νέος αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, συναντήθηκε με την Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Θυμίζουμε ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι από τους πλέον χαντακωμένους της περασμένης πενταετίας, καθώς με τις μειώσεις και τις περικοπές έχασαν περισσότερους από 5,5 μισθούς, έγιναν μετακινήσεις υπαλλήλων και απολύσεις. Οι ανατροπές αυτές είχαν σαν άμεση συνέπεια τη χειροτέρευση των υπηρεσιών που προσφέρει ο κρατικός τομέας στο λαό, κύρια στην Υγεία, στην Πρόνοια, στην απονομή των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων κ.ά.

Με δεδομένη αυτήν την οριακή κατάσταση, ο Γ. Κατρούγκαλος είπε στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με την ΑΔΕΔΥ: «Εξήγησα στην ΑΔΕΔΥ ότι δεν υπάρχει περιθώριο αυτή την χρονιά για οποιαδήποτε μισθολογική βελτίωση της κατάστασης, μολονότι αναγνωρίζουμε πόσο σοβαρά έχουν θιγεί και αυτοί από την μνημονιακή λαίλαπα».

Μέσα στη συνάντηση, όπως μεταφέρουν οι ίδιοι οι συνδικαλιστές, ο υπουργός ήταν περισσότερο αποκαλυπτικός:

• Τους είπε: «Δε θα υπάρξει καμιά αποκατάσταση μισθολογικών και εργασιακών απωλειών. Δεν υπάρχουν λεφτά. Σας το λέω ξεκάθαρα, τη φτώχεια θα διαχειριστούμε. Αλλαγές στο μισθολόγιο μπορούμε να συζητήσουμε από το 2016 και μετά».
• Τους εξήγησε ότι ο κρατικός προϋπολογισμός θα αναθεωρηθεί, αλλά όχι ως προς την αποκατάσταση των απωλειών. Οπως είπε, η δημιουργία ενός νέου μισθολογίου, που θα αποκαθιστά τις απώλειες, δεν είναι στις προτεραιότητες της κυβέρνησης. Αυτό που μπορεί να συζητήσει η κυβέρνηση, είναι μόνο κάποιες θεσμικές και δομικές αλλαγές.
• Τους επανέλαβε ότι οι καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ θα επαναπροσληφθούν, όχι όμως με 8ωρη σταθερή και μόνιμη εργασία, όπως ζήτησε το ΠΑΜΕ, αλλά με τους προηγούμενους όρους, δηλαδή με 4ωρο και ελαστική απασχόληση.
• Δεν απάντησε αν θα γίνουν οι προγραμματισμένες 15.000 προσλήψεις στο Δημόσιο για το 2015, ενώ για τους «διαθέσιμους» είπε ότι θα προσληφθούν όλοι αλλά μέσω κινητικότητας. Δηλαδή, δε θα τοποθετηθούν στη θέση που ήταν και είναι πολύ πιθανό να μετακινηθούν.
• Είπε ότι οι 3.500 επαναπροσλήψεις των «διαθέσιμων» θα αφαιρεθούν από τις 15.000 προσλήψεις που προβλέπει ο ψηφισμένος προϋπολογισμός του 2015, με τον κανόνα της μιας πρόσληψης για κάθε μία αποχώρηση, που σημαίνει καμιά νέα πρόσληψη και επιπλέον παράταση και μεγάλωμα της γύμνιας σε προσωπικό, στους «κοινωνικά ευαίσθητους» τομείς.
• Δήλωσε, τέλος, υπέρ ενός συστήματος «αξιολόγησης» των δημοσίων υπαλλήλων που θα συνδέεται με την αποδοτικότητα και την υπηρεσιακή τους εξέλιξη. «Γιατί να μη δώσω στους τρεις καλύτερους από τους δέκα κάτι παραπάνω;», αναρωτήθηκε και εξήγγειλε ότι η συνέντευξη θα διατηρηθεί στη διαδικασία της «αξιολόγησης», αλλά θα μειωθεί η βαρύτητά της. Ακόμα, κάλεσε την ΑΔΕΔΥ να καταθέσει σχετική πρόταση για την «αξιολόγηση», αλλιώς θα προχωρήσει μονομερώς.

Αυτά εισέπραξαν «για πρώτο πιάτο» οι δημόσιοι υπάλληλοι από τη νέα συγκυβέρνηση. Ολα αυτά, όμως, όχι μόνο δεν οδηγούν σε αποκατάσταση των απωλειών που είχαν την περίοδο της κρίσης, όχι μόνο δεν συνιστούν «ξήλωμα των νόμων του μνημονίου», όπως ακουγόταν προεκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντίθετα αποτελούν τρανή επιβεβαίωση των προειδοποιήσεων που έκαναν οι ταξικές δυνάμεις στο Δημόσιο, ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά πρόγραμμα διαχείρισης και τελικά βαθέματος της φτώχειας.

Κι ενώ θα περίμενε κανείς να «σηκωθούν και οι πέτρες» από τις κυνικές ομολογίες του νέου υπουργού, που στην πραγματικότητα είπε ότι θα κινηθεί στις ίδιες ράγες με τους προηγούμενους, ο Στ. Κουτσιουμπέλης, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ, δήλωσε αμέσως μετά τη συνάντηση, για το ζήτημα των μισθών:

«Δεν πιστεύαμε ότι θα ανακτούσαμε αμέσως τις απώλειές μας, αλλά ζητήσαμε τουλάχιστον το ξεπάγωμα των ωριμάνσεων από το μισθολόγιο του 2011. Προς τιμήν του ο υπουργός μάς είπε ότι για το 2015 ο κουμπαράς είναι άδειος και δεν προβλέπει κάτι (...)». Τους είπε, δηλαδή, ό,τι έλεγε και ο προκάτοχός του, αλλά αυτό «είναι προς τιμήν του», σύμφωνα με την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ! Ο (ανερχόμενος) νέος εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλο του το μεγαλείο...

Την περασμένη Κυριακή, ο υπουργός Εργασίας Π. Σκουρλέτης είπε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι το μόνο που σκοπεύει να κάνει η κυβέρνηση στην κατεύθυνση να αυξηθεί ο κατώτατος μισθός, είναι να καταργήσει την ΠΥΣ 6/2012, με την οποία «πάγωσαν» οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και επιβλήθηκε μισθός 586 και 511 ευρώ. Αυτό όμως, όπως παραδέχτηκε ο Π. Σκουρλέτης, δε σημαίνει αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.

Αντίθετα, η κυβέρνηση εναποθέτει στη «διαβούλευση» με τους «κοινωνικούς εταίρους» τη σταδιακή - όπως είπε - αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ η οποία, σε κάθε περίπτωση, θα συνοδευτεί από ισχυρά «αντίδωρα» για τους εργοδότες, όπως η ρύθμιση των χρεών τους στα Ταμεία και τις τράπεζες, η παραπέρα μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και η επιδότηση του μισθού των εργαζομένων, όπως ζήτησε πρόσφατα η ΕΣΕΕ.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Π. Σκουρλέτης δεν είπε τίποτα για τις κλαδικές Συμβάσεις και την επαναφορά τους στα επίπεδα πριν το 2010, ως ένα στοιχειώδες μέτρο για την ανακούφιση της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων. Οπως δεν είπε τίποτα και για το χάος των ελαστικών μορφών απασχόλησης, που έχουν οδηγήσει χιλιάδες εργαζόμενους, κύρια νέους, να δουλεύουν σήμερα για 200 και 300 ευρώ.

Μετά από αυτές τις ομολογίες του Π. Σκουρλέτη, θα περίμενε κανείς ότι οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στα σωματεία, που μέχρι τώρα «πιπίλιζαν» το μυαλό των εργαζομένων ότι ο κατώτατος μισθός θα επανερχόταν στα 751 ευρώ από την επομένη κιόλας της ορκωμοσίας της νέας κυβέρνησης, θα έψαχναν μέρος να κρυφτούν, ειδικά εκεί που είναι πλειοψηφία.

Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, βέβαια, μιας και ο νέος εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός έχει αντιγράψει επακριβώς τον παλιό στην ψευτιά, στη γαλιφιά και στην υπονόμευση του κινήματος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων, η οποία, σε ανακοίνωσή της για τις εξαγγελίες της νέας κυβέρνησης αμέσως μετά τις εκλογές, σημείωνε: «Ο κόσμος της μισθωτής εργασίας στη χώρα μας και ειδικά οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, μετά από 5 χρόνια εξοντωτικής μνημονιακής πολιτικής, η οποία σάρωσε στο πέρασμά της το σύνολο σχεδόν των εργασιακών δικαιωμάτων και φτωχοποιήθηκε βίαια από τις σκληρές νεοφιλελεύθερες πολιτικές, μίλησε και στην κάλπη.

Τα πρώτα δείγματα γραφής των νέων υπουργών (...) είναι στη σωστή κατεύθυνση. Σημειώνουμε τις πρώτες θετικές δεσμεύσεις για επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ (...) Σε κάθε περίπτωση αναμένουμε και καλούμε τη νέα κυβέρνηση, να προχωρήσει με ταχείς ρυθμούς στην υλοποίηση των προεκλογικών της δεσμεύσεων».

Η πλειοψηφία στην Ομοσπονδία κρύβει συνειδητά το πραγματικό περιεχόμενο του προγράμματος της Θεσσαλονίκης, που σε καμιά περίπτωση δεν προβλέπει επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ, όπως προβαλλόταν από τον ΣΥΡΙΖΑ και τις δυνάμεις του στο κίνημα. Κάνει, όμως, και κάτι άλλο, ακόμα χειρότερο για τους εργαζόμενους του κλάδου: Πανηγυρίζει για τον κατώτατο μισθό και κάνει πως δεν ξέρει ότι στο Εμπόριο, μέχρι το 2011, βάσει της κλαδικής Σύμβασης, ίσχυε κατώτατος μισθός 920 ευρώ.

Μετά τη λήξη αυτής της Σύμβασης, η πλειοψηφία υπέγραψε μειώσεις 6,7%, κατεβάζοντας τον κλαδικό μισθό στα 860 μεικτά. Για την επαναφορά του κλαδικού μισθού στο ύψος του 2011, σαν βάση για τη διεκδίκηση αυξήσεων, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας δε λέει τίποτα.

Είναι λαλίστατη όμως για τα ψίχουλα (κι αυτά με «αστερίσκους» και με δόσεις) που περιέχονται στις κυβερνητικές εξαγγελίες και που κάθε άλλο παρά αναπληρώνουν τις απώλειες των εργαζομένων... Τους προετοιμάζει, δηλαδή, για το «λιτό βίο» που υπέδειξε ο νέος υπουργός Οικονομικών στους εργαζόμενους, για να ανακάμψουν τα μονοπώλια του κλάδου.

Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι που πρέπει να είναι ευχαριστημένοι αυτές τις πρώτες μέρες της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτοί είναι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές και άλλες μερίδες του κεφαλαίου. Πρώτον, επειδή διαπιστώνουν και στην πράξη ότι το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι αυτό που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή ένα πρόγραμμα ανακύκλωσης της φτώχειας, που σε καμιά περίπτωση δε θίγει την κερδοφορία τους.

Και δεύτερο, επειδή όλα τα στελέχη της κυβέρνησης, δεν λυπούνται λόγια όταν είναι να περιγράψουν τα μέτρα που θα βάλουν άμεσα σε εφαρμογή και τα οποία επίσης περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, στο «αναπτυξιακό» του σκέλος.

Για παράδειγμα, στη συνάντηση που είχε με τον Μ. Σουλτς, ο Αλ. Τσίπρας τον διαβεβαίωσε για «το σχέδιο σαρωτικών μεταρρυθμίσεων σε κράτος και δημόσια διοίκηση, που θα καταπολεμήσουν τις εσωτερικές αιτίες της κρίσης». Στο ίδιο πνεύμα, ο υπουργός Επικρατείας Ν. Παππάς, διαβεβαίωσε σε τηλεοπτική του συνέντευξη ότι «οι εταίροι μας στην ΕΕ είναι ενθουσιώδεις με τις μεταρρυθμίσεις που θέλει να κάνει η νέα κυβέρνηση», ότι στην κυβέρνηση «υπάρχει προγραμματισμός και σχέδιο» και ότι οι προγραμματικές δηλώσεις θα περιέχουν «ρηξικέλευθες μεταρρυθμίσεις».

Γι' αυτές τις μεταρρυθμίσεις θα προσφέρει την τεχνογνωσία του και ο ΟΟΣΑ, ο επικεφαλής του οποίου θα βρίσκεται στην Ελλάδα τις αμέσως επόμενες μέρες. Μετά από αυτά, δίκαια ο ΣΕΒ αναφέρει στη συγχαρητήρια επιστολή του προς το νέο πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα: «Σε μια κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα, η λαϊκή εντολή σας δίνει την απαραίτητη νομιμοποίηση και δύναμη, ώστε να οδηγήσετε τη χώρα με ασφάλεια και αυτοπεποίθηση στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη, που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη.

Στόχος και φιλοδοξία μας είναι να δουλέψουμε από κοινού για τους εθνικούς μας στόχους (...) Ο ΣΕΒ έχει πληθώρα επεξεργασμένων και τεκμηριωμένων θέσεων για τη βιομηχανική πολιτική και τον αναπτυξιακό σχεδιασμό της ελληνικής οικονομίας, καθώς και δίκτυο σχέσεων με την ευρωπαϊκή και διεθνή επιχειρηματική κοινότητα που θέτουμε στη διάθεσή σας. Με ειλικρινείς ευχές για καλή δύναμη και πολλές επιτυχίες»...

Το σημερινό τετρασέλιδο «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία» περιέχει τα εξής θέματα:

• Αρθρο: Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και ο «λιτός βίος» για το λαό.
• Ρεπορτάζ από την εκδήλωση για την Υγεία που διοργάνωσαν στις Βρυξέλλες οι Ευρωπαϊκές Οργανώσεις της ΠΔΟΓ.
• Φαρμακευτική δαπάνη 2014: Πάνω από 750 εκ. ευρώ από τις τσέπες της λαϊκής οικογένειας.
• Από τη δράση της ΠΣΟ.
• Ιστορικό: Η πορεία συγκρότησης της Ενωτικής ΓΣΕΕ.

Πριν από λίγους μήνες, με αφορμή τη συζήτηση για το νέο νόμο για την Ερευνα, υποστηρίζαμε ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ συμπλέουν «με τις στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και τις στοχεύσεις του κεφαλαίου». Σημειώναμε, επίσης, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαζε κιχ για το «ότι η κυβερνητική πολιτική είναι εφαρμογή των αντιδραστικών στοχεύσεων της ευρωενωσιακής στρατηγικής» καθώς και για τη «ρητή αναφορά που υπάρχει στο σχέδιο νόμου περί ενίσχυσης ερευνητικών προγραμμάτων προς όφελος του ΝΑΤΟ»².

Στις προαναφερθείσες εκτιμήσεις σημειώναμε ότι οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ συνεπάγονται «υποταγή της ανάπτυξης των ερευνητικών αντικειμένων, του ερευνητικού δυναμικού και των ερευνητικών υποδομών στα συμφέροντα των μονοπωλιακών ομίλων που έχουν να προσδοκούν από την καπιταλιστική ανάπτυξη σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και αναγκών».

Βεβαίως όταν είσαι στην αντιπολίτευση ακόμα και στην αξιωματική, έχεις περιθώριο με ορισμένες γενικόλογες διακηρύξεις να τοποθετείσαι σε ορισμένα ζητήματα. Οταν όμως είσαι στην κυβέρνηση, εκεί αποκαλύπτεται πιο ανάγλυφα ο χαρακτήρας της πολιτικής σου. Δεν ξέρουμε τι θα εξαγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα ζητήματα της Ερευνας. Μπορούμε όμως και με βάση την επιλογή στελέχωσης του χαρτοφυλακίου του αναπληρωτή υπουργού Ερευνας και Καινοτομίας να προβλέψουμε ποιος είναι ο προσανατολισμός του.

Η επιλογή του κ. Φωτάκη ως αναπλ. υπουργού επιβεβαιώνει το εύστοχο αυτών των παρατηρήσεων, καθώς έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της ευρωενωσιακής πολιτικής για την Ερευνα. Την περίοδο 1994 -1997 ήταν πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου (ο επί της ουσίας δραγουμάνος της εκάστοτε κυβέρνησης - τότε ΠΑΣΟΚ - στα ερευνητικά κέντρα) στο ΕΚΕΦΕ «Δημόκριτος». Από το 1997 έως το 2001, επί κυβέρνησης Σημίτη, είχε διοριστεί μέλος του Εθνικού Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Ερευνας. Από το 2010 συμμετέχει στην ομάδα της ΕΕ που αξιολογεί το Πρόγραμμα Πλαίσιο για Ερευνα και Τεχνολογία και διαμορφώνει τις ερευνητικές προτεραιότητες στο πλαίσιο του στρατηγικού σχεδιασμού «Ευρώπη 2020». Ακόμα, προεδρεύει στη συμβουλευτική ομάδα της ΕΕ σχετικά με τις Ερευνητικές Υποδομές (ESFRI) και προΐστατο στην ομάδα ειδικών για το ρόλο των πανεπιστημίων και των ερευνητικών φορέων στην πολιτική της «έξυπνης εξειδίκευσης» για την περιφερειακή ανάπτυξη³. Το δε ΙΤΕ (Ινστιτούτο Τεχνολογίας και Ερευνας), το ερευνητικό κέντρο του οποίου μέχρι πρότινος ο κ. Φωτάκης ήταν πρόεδρος, συμμετέχει ενεργά σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το ΝΑΤΟ και τον αμερικανικό στρατό⁴. Συνέδραμε τις προσπάθειες του πρώην πρωθυπουργού κ. Σαμαρά και του υπουργού Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκη από διάφορες θέσεις. Μεταξύ άλλων, επελέγη το Δεκέμβρη του 2013 ως ο μόνος εκπρόσωπος ερευνητικών κέντρων στο «Συμβούλιο Καινοτομίας», ένα όργανο που αποτελεί «σημείο επαφής των επιχειρήσεων και της επιστημονικής κοινότητας με την πολιτική ηγεσία»⁵. Ακόμα, γνωμοδοτούσε για λογαριασμό της Υπηρεσίας Στρατηγικής, Σχεδιασμού και Αξιολόγησης Αναπτυξιακών Προγραμμάτων του Υπουργείου Ανάπτυξης. Αξια αναφοράς είναι η συμβολή του για το «1ο Εθνικό Αναπτυξιακό Συνέδριο Προγραμματικής Περιόδου 2014 - 2020» στις 4 Απρίλη 2013. Πρόκειται για την πανηγυρική εκδήλωση όπου ο κ. Σαμαράς ανέπτυξε το αναπτυξιακό του όραμα για την Ελλάδα.

Το γεγονός ότι το ΙΤΕ που προέδρευε ο κ. Φωτάκης θεωρείται το πιο επιτυχημένο παράδειγμα προσαρμογής ελληνικού ερευνητικού φορέα στα επιχειρηματικά πρότυπα για την Ερευνα, σίγουρα κάτι λέει ως προς αυτό. Αλλωστε, ο κ. Φωτάκης επιχαίρει για το ότι «από το ΙΤΕ έχουν αναδυθεί πολλές εταιρείες που γιγαντώθηκαν στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό (βλ. "Forthnet")», επιδεικνύοντας το πώς αντιλαμβάνεται το δημόσιο χαρακτήρα της Ερευνας που υποτίθεται ότι προασπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Σε συνθήκες ανελέητου πετσοκόμματος της κρατικής επιχορήγησης για την Ερευνα, κόμπαζε ότι «στο ΙΤΕ ένα μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού μας προέρχεται από τα ετήσια έσοδα και εξωτερικές πηγές χρηματοδότησης». Αρα, μέχρι τη «σταδιακή αύξηση των κονδυλίων για την Παιδεία και την Ερευνα από τον κρατικό προϋπολογισμό ανάλογα με την οικονομική κατάσταση της χώρας» που εξαγγέλλει ο ΣΥΡΙΖΑ (δηλαδή του Αγίου ανήμερα...), όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω...

Αλλωστε, στη διαβούλευση για τον προηγούμενο νόμο για την Ερευνα (30/1/2012), ο κ. Φωτάκης ζητούσε θέσπιση κινήτρων «για την ενθάρρυνση της ουσιαστικής συμμετοχής επιχειρήσεων για τη δημιουργία ερευνητικών υποδομών ή την εκμετάλλευση των ερευνητικών δυνατοτήτων των δημόσιων ερευνητικών φορέων» και ως τέτοια πρότεινε: «α) Φορολογικά - ασφαλιστικά, όπως η απόσβεση σε μία χρήση κόστους ερευνητικής υποδομής για εγκεκριμένο ερευνητικό πρόγραμμα ή η επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών νεοπροσλαμβανόμενου ερευνητικού προσωπικού (...) β) Δημόσια χρηματοδότηση όλου του κόστους ερευνητικού προγράμματος που θα αναθέσει ιδιωτική επιχείρηση σε δημόσιο ερευνητικό φορέα (...) γ) Διάθεση κεφαλαίων "σποράς" σε νέες επιχειρήσεις τεχνολογικού χαρακτήρα που αναπτύσσουν συνέργειες με δημόσιους ερευνητικούς φορείς»⁶. Δηλαδή, μείωση του κόστους και μεγιστοποίηση του κέρδους για τον επιχειρηματία - εκμεταλλευτή της εργασίας του ερευνητικού προσωπικού, καθώς και παροχή «ζεστού» χρήματος στις επιχειρήσεις από την αφαίμαξη του λαού.

Μετά από αυτά, γιατί να μην τον φωνάξουν και στον ΣΕΒ; Ετσι, στις 6 Νοέμβρη 2012 (προαναγγέλλοντας, ίσως, 6 μήνες νωρίτερα, την... ιστορική ομιλία Τσίπρα στο ίδιο ακροατήριο) μίλησε σε εκδήλωση του ΣΕΒ με θέμα «Παραγωγική Ανασυγκρότηση και Τεχνολογικές Προτεραιότητες». Η ομιλία θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και για τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης: «Το θέμα μας είναι (...) το πώς η γνώση μπορεί να μεταφραστεί σε οικονομική ανάπτυξη (σ.σ. δηλαδή, σε κερδοφορία και ανταγωνιστικότητα των μεγάλων επιχειρήσεων). (...) Το πιο σημαντικό (...) είναι η ύπαρξη οικοσυστημάτων παραγωγής γνώσης, παραγωγής καινοτομίας, οικοσυστημάτων τα οποία τροφοδοτούν το τρίπτυχο της εκπαίδευσης, της έρευνας και της καινοτομίας (σ.σ. με δυο λόγια, όλα να χορεύουν στα... νταούλια που χτυπά το κεφάλαιο). Και το ερώτημα είναι (...) πώς μπορεί αυτή η σύνθετη διαδικασία να διευκολυνθεί, να συντομευτεί (...) (σ.σ. δηλαδή, πώς πιο γρήγορα και ανεμπόδιστα θα αποδίδει κέρδη για τις επιχειρήσεις η εκμετάλλευση του ερευνητικού έργου); Για μένα, η απάντηση βρίσκεται κύρια σε ζητήματα τα οποία είναι θεσμικά, που ξεκινάν από την άρση διαφόρων θεσμικών στρεβλώσεων που υπάρχουν στο σύστημα, την άρση προβλημάτων που συνδέονται με τη γραφειοκρατία, κάτι που πραγματικά σκοτώνει κάθε τέτοιου τύπου πρωτοβουλία και, βέβαια, κατά κύριο λόγο, με τη δημιουργία πολιτικής (σ.σ. ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση...). (...) Το να καλλιεργούνται προσδοκίες για γρήγορες αλλαγές, αυτό μάλλον σε απογοήτευση μπορεί να οδηγήσει, παρά σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα (σ.σ. λέτε να εννοεί κάτι για τις προσδοκίες από τη νέα κυβέρνηση; Μπα...)»⁷!

Οταν κατατέθηκε πρόσφατα ο νέος νόμος για την Ερευνα και ενώ εκδηλώνονταν κινητοποιήσεις στο χώρο ο ΣΥΡΙΖΑ τον κατήγγειλε ως απαράδεκτο και ζητούσε την απόσυρσή του, ενώ οι βουλευτές του έλεγαν ότι έχουν ήδη στο συρτάρι τους το νέο νόμο που θα προτείνει η μελλοντική - τότε - κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Φανταζόμαστε ότι κάτι θα πρέπει να ήξερε επ' αυτού και ο κ. Φωτάκης, ως μελλοντικός υπουργός, όταν, κληθείς στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, δήλωνε ότι «η κατάθεση του νέου νόμου για την Ερευνα είναι ένα ιδιαίτερα θετικό γεγονός και η άμεση εφαρμογή του είναι σοβαρή αναγκαιότητα», επισημαίνοντας ότι απαιτούνταν βελτιώσεις, «όπως αυτές που προτείνει η Σύνοδος των Προέδρων των Ερευνητικών Κέντρων». Αφού τελικά αυτές οι «βελτιώσεις» πέρασαν, πώς θα πρέπει πλέον να κρίνουμε την προεκλογική εξαγγελία του ΣΥΡΙΖΑ περί «αναστολής» του;

Αυτός ο στίχος έρχεται συχνά στο στόμα πολλών. Το παράδειγμά μας επιβεβαιώνει αυτό που έλεγε και προεκλογικά το ΚΚΕ, ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι δέσμιοι των ίδιων στρατηγικών στοχεύσεων κι ας μην ταυτίζονται στον τρόπο που επιλέγουν να τις προωθήσουν. Είναι αποκαλυπτικό για το τι σημαίνει κυβέρνηση της «αριστεράς», της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων και της «υγιούς επιχειρηματικότητας». Δεν έχουμε λοιπόν τίποτα προς όφελος του λαού να περιμένουμε την πολιτική που θα ακολουθήσει η νέα κυβέρνηση και στον τομέα της Ερευνας.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ:

1. http://www.nature.com/news/new-greek-government-raises-hopes-for-science-1.16804

2. Βλ. «Αποκαλυπτικές πλευρές της στρατηγικής αντίληψης του ΣΥΡΙΖΑ για την Ερευνα», «Ριζοσπάστης» 23/11/2014.

3. http://www.iesl.forth.gr/downloads/people/cvgr/116.pdf

4. http://project-nanotec.com/forth.html

5. http://www.kathimerini.gr/62258/article/oikonomia/epixeirhseis/systa8hke-to-symvoylio-kainotomias-sto-ypoyrgeio-anapty3hs

6. http://www.opengov.gr/ypepth/?c=11190

7. http://www.livemedia.gr/video/32068