Εως πρόσφατα, αστοί οικονομολόγοι και «αριστεροί», που τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να μάθουν οι εργάτες ότι ο καπιταλισμός δε γιατρεύεται, μόνο ανατρέπεται, έχουν χρησιμοποιήσει χίλια δυο επίθετα, για να περιγράψουν την οικονομική κρίση, χωρίς να αναφερθούν στο κεντρικό χαρακτηριστικό της ότι οι αιτίες της βρίσκονται στην ίδια τη ρίζα του καπιταλισμού. Εσχάτως, εξαιτίας δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι διάφορες εκδοχές διαχείρισής της, όλο και κάποια πράγματα λέγονται πιο καθαρά. Διαβάζουμε, για παράδειγμα, σε άρθρο στο «capital»: «Για να επέλθει η κάθαρση και να επανέλθει η οικονομία σε ένα νέο σημείο ισορροπίας, από το οποίο να ξεκινήσει ο ενάρετος κύκλος, απαιτείται μαζική απαξίωση, δηλαδή μαζική ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ "απαξιωμένων" παραγωγικών πόρων (οικονομικού και ανθρώπινου κεφαλαίου). Οι διαστάσεις αυτής της καταστροφής μπορεί να είναι αυτές ενός παγκοσμίου πολέμου ή αυτές που έγιναν στο μεγάλο κραχ του 1929».

Βεβαίως, ο αρθρογράφος, ως αστός οικονομολόγος, δεν μπορεί να ξεφύγει από το γνωστό μύθο της αστικής οικονομίας ότι η λύση βρίσκεται στον Κέινς: «Για να τελειώσει μία "κρίση υπερπαραγωγής" και να δημιουργηθεί ένα νέο σημείο ισορροπίας, πρέπει, ή να μειωθεί η προσφορά, δηλαδή να καταστραφούν παραγωγικοί πόροι, ή να αυξηθεί η ζήτηση. Η ζήτηση μπορεί να αυξηθεί μόνο με τεχνητή διόγκωσή της, που σημαίνει να ξοδεύουμε δανεικά! Ο μέγας Κέυνς πρότεινε την άνοδο των δημοσίων δαπανών σε περιόδους κρίσεων για να διογκώνεται η ζήτηση (...) Ο Κέυνς ζητά αύξηση των ελλειμμάτων στις κρίσεις, τα οποία, όμως, να χρηματοδοτούνται από πλεονάσματα στις καλύτερες εποχές...», γράφει. Ομως, οι προτάσεις του Κέινς έχουν εφαρμοστεί ήδη από τη δεκαετία του 1930. Ούτε αυτήν την κρίση γιάτρεψαν ούτε την επόμενη απέτρεψαν. Οπότε το ερώτημα παραμένει, μαζί με την αυτονόητη απάντησή του...

Η πρόληψη στον τομέα της Υγείας μπήκε σε δεύτερη μοίρα την περίοδο της «μετακομμουνιστικής προσαρμογής», ανέφερε χτες ο περιφερειακός διευθυντής Ευρώπης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ), Αγις Τσουρός, μιλώντας στο 13ο Συνέδριο Healthworld, που οργανώνει το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο με τίτλο: «Eξασφαλίζοντας ένα Μοντέρνο, Βιώσιμο και Προβλέψιμο Σύστημα Υγείας».

«Μετακομμουνιστική προσαρμογή» είναι η εγκαθίδρυση της «ελεύθερης αγοράς» (δηλαδή του καπιταλισμού) εκεί που άλλοτε υπήρχαν δωρεάν κρατικά συστήματα Υγείας με καθολική κάλυψη και - ιδιαίτερα σε πρωτοβάθμιο επίπεδο - παρείχαν επαρκή πρόληψη στον πληθυσμό, όπως σημείωνε ο ΠΟΥ απ' τα μέσα της δεκαετίας του 1990. Μάλιστα, ο ΠΟΥ από τότε προειδοποιούσε για την έξαρση των παλιών νοσημάτων ως «συνέπεια της κατάρρευσης των κομμουνιστικών καθεστώτων», όπως έλεγε για τις ανατροπές στις τότε σοσιαλιστικές χώρες.

Τώρα η ανθρωπότητα ολόκληρη έρχεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες εκείνων των ανατροπών, που οδήγησαν στην καταστροφή της πρόληψης των ασθενειών. «Η Υγεία είναι πολιτική επιλογή», είπε σε κάποια στιγμή ο εκπρόσωπος του ΠΟΥ. Μόνο που και αυτή η «πολιτική επιλογή» με τους μοντέρνους προσανατολισμούς προσφέρεται για επενδυτική δραστηριότητα στους επιχειρηματίες και όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.