Σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε στη Βουλή η αναπληρώτρια υπουργός Οικονομικών, Νάντια Βαλαβάνη, στη ρύθμιση των 100 δόσεων για οφειλές προς το Δημόσιο είχαν ενταχθεί μέχρι τις 6 Ιούνη 45.063 οφειλέτες. Από αυτούς, οι 9.805 ήταν σε προηγούμενες ρυθμίσεις. Δηλαδή, οι «καινούργιοι» που εντάχθηκαν στη ρύθμιση ήταν 35.258. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το σύνολο των ρυθμιζόμενων οφειλών φτάνει τα 571 εκ. ευρώ, ενώ πριν από την τελευταία ρύθμιση, το ποσό αυτό ήταν 362 εκ. ευρώ. Δηλαδή, με το νόμο για τις 100 δόσεις της κυβέρνησης ρυθμίστηκαν επιπλέον 209 εκ. ευρώ οφειλών προς το Δημόσιο. Μια απλή διαίρεση, φανερώνει ότι στους 35.258 «νέους» οφειλέτες, που μπήκαν στη ρύθμιση, αναλογεί μεσοσταθμικά χρέος 5.927 ευρώ. Πρόκειται, δηλαδή, στην πλειοψηφία τους για μικροοφειλέτες. Την ίδια ώρα, όπως είπε η αρμόδια υπουργός, από τα 6.500 φυσικά πρόσωπα και επιχειρήσεις, που βρίσκονται στη λίστα με τους μεγαλοοφειλέτες του Δημοσίου, μόλις 130 μπήκαν στη ρύθμιση των 100 δόσεων! Φαίνεται, δηλαδή, ότι το «μάρμαρο» των αυξημένων εσόδων που αναζητάει η κυβέρνηση για να ανταποκριθεί και στις δανειακές της υποχρεώσεις, το πληρώνουν ξανά οι «μικροί», που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και, προκειμένου να μην τους κυνηγάνε οι τράπεζες και η Εφορία, βολοδέρνουν από ρύθμιση σε ρύθμιση. Την ίδια ώρα, οι μεγαλοοφειλέτες «αγρόν ηγόραζον», προφανώς επειδή είναι σίγουροι ότι κανείς δεν πρόκειται να τους πειράξει, παρά τις απειλές της κυβέρνησης...
«Η Ελλάδα έχει ήδη μπει σε μια ελπιδοφόρα τροχιά προοδευτικής και ανεξάρτητης πορείας. Εχουμε, όμως, πολύ δρόμο μπροστά μας και θα χρειαστούν μεγάλοι αγώνες, θυσίες και προσπάθειες για την τελική επιτυχία», δήλωσε σε συνέντευξή του ο Π. Λαφαζάνης.
Η Ελλάδα είναι ενταγμένη στην ΕΕ, η Συνθήκη της οποίας προβλέπει εκχώρηση κυριαρχίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν αμφισβητεί τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ, αλλά διακηρύσσει σε κάθε ευκαιρία ότι αυτή η συμμετοχή είναι όρος απαράβατος. Πού βλέπει την ανεξάρτητη πορεία ο υπουργός; Μήπως στις 47 σελίδες με αντιλαϊκά μέτρα που έχει παρουσιάσει ως σχέδιο η κυβέρνηση;
Πράγματι, χρειάζονται μεγάλοι αγώνες: Για την αποδέσμευση από την ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, το άνοιγμα του δρόμου για να 'ναι ο λαός αφέντης στον τόπο του, η εργατική τάξη αφέντης στον καρπό της δουλειάς της. Αλλά δεν αναφέρεται σ' αυτά όταν μιλά για αγώνες ο υπουργός. Αυτός και οι υπόλοιποι του σιναφιού του καλούν το λαό να ματώσει κι άλλο για να γίνει ανθρώπινος ο καπιταλισμός. Δουλεύουν, δηλαδή, κανονικά το λαό, ενώ εφαρμόζουν αντιλαϊκή πολιτική.
Ενα από τα αγαπημένα επιχειρήματα της κυβέρνησης αυτή την περίοδο, στην προσπάθειά της να συντηρήσει το κλίμα της αναμονής και των προσδοκιών από την πλευρά του λαού, είναι ότι το πρόγραμμά της θα εφαρμοστεί με καθυστέρηση και σε κάθε περίπτωση, αφού πρώτα περάσει το «σκόπελο» της τωρινής συμφωνίας με τους δανειστές. Στην πραγματικότητα, υπόσχεται στο λαό ότι τα ψίχουλα που έταξε προεκλογικά σκοπεύει να τα δώσει, αλλά με σχετική καθυστέρηση, γιατί τώρα επείγει να ολοκληρωθεί η συμφωνία. Η κοροϊδία σπάει όλα τα κοντέρ. Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να υπογράψει ένα νέο μνημόνιο με τους δανειστές, που όχι μόνο διατηρεί ανέγγιχτα τα προηγούμενα αντιλαϊκά μέτρα σε Εργασιακά, Ασφαλιστικό, ιδιωτικοποιήσεις κ.ά., αλλά προσθέτει ή δρομολογεί και νέα. Αυτό σημαίνει ότι στο πολύ άμεσο μέλλον, η κατάσταση για τους εργαζόμενους και το λαό θα είναι πολύ χειρότερη απ' ό,τι σήμερα. Για παράδειγμα, με τα μέτρα που συζητάει τώρα η κυβέρνηση και άλλα που ενδεχομένως θα πάρει, το εισόδημα των χαμηλοσυνταξιούχων συμπιέζεται κι άλλο, σε βαθμό που αν αποφασίσουν κάποια στιγμή στο μέλλον να τους δώσουν τα ψίχουλα της 13ης σύνταξης, αυτά δε θα φτάνουν ούτε για στραγάλια...