Γράφει ο ΣΕΒ στο δελτίο του: «Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις δεν είναι τίποτα άλλο από κατάργηση προνομίων και η αντίδραση στην εφαρμογή τους (με συμπαραστάτη την πολιτική εξουσία τις περισσότερες φορές) προέρχεται μόνο από αυτούς που ξεζουμίζουν το σύστημα προς ίδιο όφελος». Δηλαδή, ο ΣΕΒ θεωρεί προνόμιο να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι μόνιμη και σταθερή δουλειά, μισθό που να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες τους, οι συνταξιούχοι συντάξεις για αξιοπρεπή ζωή, που άλλωστε τις έχουν πληρώσει με τη δουλειά τους, να έχουν εξασφαλισμένη τη μόρφωση, τη δουλειά και το μέλλον στα παιδιά τους, να υπάρχει για όλους δωρεάν Υγεία, από την πρόληψη μέχρι την πρωτοβάθμια και όλες τις άλλες βαθμίδες, να υπάρχει προστασία των αναπήρων, των ανέργων, κάλυψη όλων των προνοιακών αναγκών δωρεάν κ.λπ. Δηλαδή, οι ανάγκες ζωής των ανθρώπων του μόχθου είναι προνόμια για τους βιομήχανους και θέλουν ακόμη μεγαλύτερο τσάκισμά τους ως προϋπόθεση μεγαλύτερης αύξησης των κερδών τους. Αυτό κάνουν και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις των κυβερνήσεων, ικανοποιώντας όλες τους τις απαιτήσεις. Τη συμπαράσταση της πολιτικής εξουσίας πού την είδε, στη διαχείριση της εξαθλίωσης μέσω αναδιανομής των ισχνών λαϊκών εισοδημάτων;
Πολλή κουβέντα γίνεται, με αφορμή τις τηλεοπτικές άδειες, σχετικά με το εάν θα καταφέρουν να αποσβέσουν οι επιχειρηματίες τα υπέρογκα ποσά που έδωσαν για να εξασφαλίσουν μία άδεια. Η συζήτηση αυτή είναι άκρως αποπροσανατολιστική. Κι αυτό γιατί, ως γνωστόν, οι επιχειρηματίες των μίντια όταν επενδύουν σε ένα κανάλι δεν προσδοκούν απαραίτητα στο να αποσβέσουν από την επιχειρηματική δραστηριότητα των καναλιών αφού έχουν άλλες, πολύ μεγαλύτερες επιχειρηματικές δραστηριότητες. Αυτό που έχουν ως στόχο είναι - μέσω των τηλεοπτικών σταθμών - να προασπίσουν τα συμφέροντά τους, να κάνουν πολιτικά παιχνίδια, να στηρίξουν τις άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητές τους και βέβαια να αποτελούν το μηχανισμό προβολής του αντιλαϊκού πλαισίου των αστικών κυβερνήσεων, της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και αυτό πρέπει να είναι καθαρό, γιατί μόνο έτσι μπορεί να γίνει αντιληπτό στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα το τι ακριβώς συμβαίνει στο τηλεοπτικό τοπίο.
Από την ώρα που κατοχυρώθηκαν οι τηλεοπτικές άδειες στους τέσσερις επιχειρηματικούς ομίλους, η κυβέρνηση, πέρα από τις «επιτυχίες» της στο μέτωπο της διαφάνειας, διαφημίζει και το ποσό που εισέπραξε από τη δημοπρασία και έφτασε περίπου τα 250 εκατ. ευρώ. Μάλιστα, ο γγ της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ πρόσθεσε σε αυτό το ποσό και άλλα 50 εκατ. ευρώ που προσδοκά να εισπράξει η κυβέρνηση από παλιότερα τέλη χρήσης των τηλεοπτικών συχνοτήτων, ανεβάζοντας το συνολικό ποσό στα 300 περίπου εκατ. ευρώ. Αυτά τα λεφτά, λένε με ένα στόμα τα κυβερνητικά στελέχη, θα χρησιμοποιηθούν για «κοινωνικούς» σκοπούς και προσπαθούν μ' αυτόν τον τρόπο να καλλιεργήσουν προσδοκίες στο λαό που υποφέρει, να αποσπάσουν ανοχή στην αντιλαϊκή τους πολιτική. Οι θριαμβολογίες και οι υποσχέσεις της κυβέρνησης είναι «πουκάμισο αδειανό». Αν ρίξει κανείς μια ματιά στα ποσά (291 εκατ. ευρώ) που σκοπεύει να κόψει από τους δικαιούχους του ΕΚΑΣ μόνο για το 2017, θα διαπιστώσει ότι ισούνται περίπου με το ποσό που φιλοδοξεί να εισπράξει από τους επιχειρηματίες - καναλάρχες, αν και όταν το εισπράξει. Επίσης, με μεγάλη βεβαιότητα μπορεί να ισχυριστεί κανείς από σήμερα ότι αυτά που προσφέρει στο κεφάλαιο με ενισχύσεις, απαλλαγές, επιδοτήσεις, την ίδια ώρα που τα παίρνει από το λαό με φοροληστεία, περικοπές δαπανών, μειώσεις σε συντάξεις, είναι πολλαπλάσια. Επομένως, ας μην προσπαθεί η κυβέρνηση να πείσει ότι κάνοντας ταμείο από τις τηλεοπτικές άδειες, κερδισμένος είναι ο λαός. Η προπαγάνδα της αυτή συνιστά μάλιστα διπλή πρόκληση, μιας και οι προχτεσινές ανακοινώσεις για τη δημοπρασία των καναλιών συνέπεσαν με το σοκ που έπαθαν χιλιάδες συνταξιούχοι, διαπιστώνοντας τις νέες περικοπές στις επικουρικές συντάξεις.