Επιχειρώντας μια ανασκόπηση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, μετά την επίσκεψη Ερντογάν, για την οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι έθεσε σε καινούργια βάση τον διμερή διάλογο, έχουμε τα εξής: Λίγες μέρες μετά την επίσκεψη, ο Τούρκος πρωθυπουργός προσμέτρησε σε εκατοντάδες τα νησιά του Αιγαίου που κατατάσσει στις λεγόμενες «γκρίζες ζώνες», με τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας να υπερθεματίζει ότι το «γκρίζο» καθεστώς στο Αιγαίο μπορεί να επαναπροσδιοριστεί ακόμα και με πόλεμο. Από την άλλη πλευρά, ο Ελληνας υπουργός Αμυνας θεώρησε σκόπιμο να απαντήσει με τσαμπουκάδες τύπου «Μολών Λαβέ», ξύνοντας τις πιο εθνικιστικές χορδές του κυβερνητικού ακροατηρίου και όχι μόνο. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να δρομολογήσει αλλαγές στο καθεστώς των μουφτήδων στη Θράκη, όπως άφησε ο πρωθυπουργός να διαφανεί μετά τη συνάντησή του με τον Ερντογάν, ενώ ακούγονται διάφορα και για κινήσεις στο παρασκήνιο, προκειμένου οι οκτώ Τούρκοι στρατιωτικοί που διέφυγαν στην Ελλάδα, μετά το πραξικόπημα στην Τουρκία, να καταλήξουν κάποια στιγμή στα χέρια της τουρκικής δικαιοσύνης, παρά τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων για το αντίθετο. Αν μη τι άλλο, το σκηνικό που διαμορφώνεται στις ελληνοτουρκικές σχέσεις διατηρεί τις αντιφάσεις του προηγούμενου διαστήματος. Φαίνεται ωστόσο ότι δρομολογούνται διευθετήσεις που παραμένουν σε εκκρεμότητα πολλά χρόνια και αυτή η κυβέρνηση αναλαμβάνει να τις «τρέξει». Οπως κάνει άλλωστε συνολικά στη Βαλκανική και στην Αν. Μεσόγειο, διεκδικώντας αναβαθμισμένο ρόλο σε σχεδιασμούς που προφανώς υπερβαίνουν κατά πολύ το πλαίσιο των διμερών της σχέσεων με κράτη της ευρύτερης περιοχής.
«Μαμά, μπαμπάς και παιδιά με εισόδημα από 6.000 έως 12.000 ευρώ θα πάρουν 700 ευρώ και ανάμεσα σε 12.000 - 18.000 ευρώ θα πάρουν 500 ευρώ μέρισμα. Αρα, θεωρώ ότι δεν είναι μόνο ένα μέρισμα για τους φτωχότερους των φτωχών, πιάνει πια και ένα μεγάλο κομμάτι των μεσαίων τάξεων, γιατί εισόδημα 12.000 - 18.000 ευρώ δεν είναι στο κατώτερο μέρος. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε και να ανατρέψουμε το ότι έχουμε ζορίσει τα μεσαία στρώματα». Αυτά έλεγε τον περασμένο Νοέμβρη ο υπουργός Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, αναλύοντας ...κοινωνικοταξικά τις κατηγορίες όσων δικαιούνται το «κοινωνικό μέρισμα». Με την τοποθέτηση αυτή του υπουργού, μάθαμε επιτέλους ποια είναι αυτή η περίφημη «μεσαία τάξη» για την οποία τσακώνονται ο ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, για το ποιος τη χαντάκωσε περισσότερο. Στη «μεσαία τάξη», λοιπόν, σύμφωνα με την κυβέρνηση, κατατάσσεται μια οικογένεια με ετήσιο εισόδημα από 12.000 ευρώ, όταν μιλάμε για τετραμελή οικογένεια.
Προσέξτε τώρα: Αν το ζευγάρι εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα και δικαιούται 14 μισθούς το χρόνο, αυτό σημαίνει ότι με 428,5 ευρώ μεικτά το μήνα κατατάσσεται στη «μεσαία τάξη»! Αν αφαιρεθούν φόροι και ασφαλιστικές εισφορές, ο καθαρός μισθός αυτών των ...προνομιούχων φτάνει στα 342 ευρώ! Αυτό είναι, σύμφωνα με την κυβέρνηση, το όριο που σου δίνει το «διαβατήριο» να περάσεις το κατώφλι της «μεσαίας τάξης». Τα γράφουμε όλα αυτά για να δείξουμε τη σχετικότητα και προκλητικότητα των όρων («μεσαία στρώματα», «μεσαία τάξη» κ.ά.) που χρησιμοποιούν κυβέρνηση και ΝΔ με κριτήριο το εισόδημα, για να στήσουν καβγάδες πάνω σε κάλπικες διαχωριστικές γραμμές. Και, ταυτόχρονα, για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος της κοροϊδίας που επιχειρεί η κυβέρνηση με τις ψευτοπαροχές της, αλλά και η προσπάθεια να ρίξει στα τάρταρα την απαιτητικότητα του λαού, θεωρώντας σχεδόν «προνομιούχους» όσους έχουν μισθό λίγο πάνω από 300 ευρώ το μήνα.