«Τα μέτρα και οι δράσεις που προβλέπει ο προϋπολογισμός (...) δεν είναι έκτακτες παροχές, αλλά μόνιμες διαστάσεις του νέου κοινωνικού κράτους που δημιουργούμε και που θέλουμε μάλιστα να κατοχυρώσουμε και συνταγματικά...». Η παραπάνω τοποθέτηση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γ. Δραγασάκη, στη Βουλή για τον προϋπολογισμό του 2019, εκτός από διαβεβαιώσεις στο κεφάλαιο ότι δεν πρόκειται η κυβέρνηση να επιστρέψει ούτε έναν κόκκο από τα λαϊκά δικαιώματα που ξηλώθηκαν στα χρόνια της κρίσης, είναι και κάτι ακόμα: Ουσιαστικά βαφτίζει «κοινωνικό κράτος» τα ψίχουλα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. Η κυβέρνηση λέει δηλαδή στους εργαζόμενους ότι θα ματώνουν για να πιάνονται οι δημοσιονομικοί στόχοι, τα υπερπλεονάσματα κ.ο.κ., και ότι στο εξής η κρατική κοινωνική πολιτική θα μεταφράζεται σε ένα εφάπαξ χαρτζιλίκι για τους πιο φτωχούς! Με λίγα λόγια: Μόνιμη η επίθεση, μόνιμη και η κοροϊδία ή ο «καφές της παρηγοριάς» και μάλιστα «συνταγματικά κατοχυρωμένη», με στόχο τη μόνιμη καλλιέργεια μειωμένων απαιτήσεων στο λαό...
Ευκαιρία να καταθέσει τα αντικομμουνιστικά «ρητορικά ερωτήματα» που τον απασχολούν βρήκε ο Θ. Πάγκαλος, με αφορμή τη βομβιστική ενέργεια στον «ΣΚΑΪ». Με τις γνωστές εμμονές του, έλεγε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ότι δεν γνωρίζει «γιατί ο κομμουνισμός είναι νόμιμος στη χώρα μας...», καλώντας ουσιαστικά σε μέτρα καταστολής ενάντια στο ΚΚΕ. Τοποθετήσεις όπως αυτές, από αντικομμουνιστικούς «λαγούς» που βγαίνουν από τις τρύπες τους μετά από κάθε τέτοιο γεγονός, επαληθεύουν το σχόλιο του ΚΚΕ για την έκρηξη της βόμβας στον «ΣΚΑΪ»: Οτι τέτοιες ενέργειες αντικειμενικά δίνουν άλλοθι σε όσους επιδιώκουν την ένταση της καταστολής απέναντι στο λαϊκό κίνημα. Πρόκειται για τοποθετήσεις που όσο ξεπεσμένοι κι αν είναι οι εκφραστές τους, όσο κι αν έχουν απαξιωθεί στη λαϊκή συνείδηση, αφού ήταν «πρωτομάστορες» στο τσάκισμα των εργαζομένων, παραμένουν επικίνδυνες, αφού δείχνουν τους μύχιους πόθους του σάπιου συστήματος που υπηρετούν. Κυρίως όμως δεν πρέπει να ξεχνιέται ότι ο αντικομμουνισμός δεν είναι απλά «χούι» κάποιων γραφικών, αλλά όπλο στη φαρέτρα του συστήματος και που όσο περισσότερο αντιδραστικοποιείται, τόσο πιο επιθετικό γίνεται απέναντι στους εργαζόμενους και την πρωτοπορία τους, το ΚΚΕ.
Τι κοινό είχαν οι χτεσινές εφημερίδες «Αυγή», «Εθνος», «Κόντρα», καθώς και η φυλλάδα «Χρυσή Αυγή»; Καμία από αυτές δεν αφιέρωσε ούτε ένα μονόστηλο, έστω 50 λέξεις, στην ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στη Βουλή για τον προϋπολογισμό. Κι αν η τελευταία δικαιολογείται, ως φασιστικός πολτός που είναι, για τις άλλες τρεις, που λιβανίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ, τι να υποθέσουμε; Οτι τους χάλασε τη σούπα η τοποθέτηση του ΚΚΕ, που ξεσκέπαζε την κάλπικη αντιπαράθεση ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ; Και πάλι δεν υπάρχει δικαιολογία για τη «συμπτωματική» αυτή «παράλειψη».