«Πραγματικά πίστευαν ότι θα βγάζαμε μαζί τους "σέλφι" μετά τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, την αποχώρηση των ΗΠΑ από την INF, τη συγκέντρωση αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην Ευρώπη και την ατέλειωτη παρέμβαση της Δύσης στις εσωτερικές υποθέσεις κυρίαρχων κρατών;». Αυτά τα... χαριτωμένα είπε την Πέμπτη η εκπρόσωπος Τύπου του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μ. Ζαχάροβα, απευθυνόμενη προς το ΝΑΤΟ, που αντέδρασε στις δηλώσεις Πούτιν ότι αν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αναπτύξουν πυραύλους μικρού και μεσαίου βεληνεκούς στην Ευρώπη, τότε η Ρωσία θα λάβει «αντίστοιχα και ασύμμετρα μέτρα», στοχοποιώντας περιοχές «από τις οποίες θα αντιμετωπίζουμε άμεση απειλή», όπως τις εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη. Δεν είναι η πρώτη φορά που η Ρωσία απευθύνει τέτοιες προειδοποιήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί αποκτούν ολοένα και περισσότερο χαρακτηριστικά προετοιμασίας για μια πιο γενικευμένη εμπλοκή.
Ακούγοντας τα παραπάνω, δεν μπορεί κανείς να μη σκεφτεί ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ απογειώνει τη συμμετοχή της χώρας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, και συγκεκριμένα: Αναλαμβάνει ρόλους «σημαιοφόρου» και «στρατολόγου» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, όπως στην περίπτωση της ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στην ιμπεριαλιστική συμμαχία. Εχει συνυπογράψει όλες τις ΝΑΤΟικές αποφάσεις που καλύπτουν τις ΗΠΑ για την αποχώρηση από τη Συνθήκη INF, αλλά και το ανατριχιαστικό δόγμα του «πρώτου πυρηνικού πλήγματος», εντάσσοντας και τον Αραξο σε ολέθριους σχεδιασμούς. Αναλαμβάνει πρωταγωνιστικούς ρόλους στην επιθετική διάταξη του ΝΑΤΟ στα ανατολικά, με την εγκατάσταση αμερικανικών ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο, τα σχέδια για βάση στην Αλεξανδρούπολη και τη χρήση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης ως στρατιωτικού κόμβου. Αν λοιπόν τα λάβει κανείς όλα αυτά υπόψη, είναι πραγματικά δύσκολο να πιστέψει ότι η Ελλάδα έχει γίνει ...πυλώνας σταθερότητας και ότι ο λαός μας θα πρέπει να πανηγυρίζει για την εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς...
Περίπου ως γραφικό παρουσιάζουν τώρα τον Π. Καμμένο τα κυβερνητικά επιτελεία, ακούγοντάς τον να δηλώνει τις προάλλες ότι «τα Σκόπια είναι 20 λεπτά δουλειά. Αν αποφασίσει μια ίλη τεθωρακισμένων να περάσει μέσα, θα φτάσει στην άλλη πλευρά των Σκοπίων. Θα φτάσει στη Σερβία». Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο Καμμένος ισχυρίζεται ότι μια στρατιωτική επέμβαση στη Βόρεια Μακεδονία είναι η ενδεδειγμένη λύση για να τελειώνει μια και καλή το «πρόβλημα» μ' αυτήν τη χώρα, όπως άλλωστε προτείνουν και οι χρυσαυγίτες, διαφημίζοντας τη στρατιωτική και οικονομική υπεροχή της Ελλάδας έναντι της γείτονος. Επί τέσσερα χρόνια, ο «προοδευτικός» ΣΥΡΙΖΑ ξέπλενε τέτοιες ακροδεξιές απόψεις, συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ, από τους οποίους τώρα προσπαθεί να διαχωριστεί. Επιβεβαιώνεται πάντως ότι και στην περίπτωση της Βόρειας Μακεδονίας είναι περισσότερα αυτά που τους ένωναν, παρά εκείνα που τους χώρισαν. Λέει για παράδειγμα ο Καμμένος ότι κύρια επιλογή της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην εξωτερική πολιτική ήταν η στροφή προς τις ΗΠΑ, που «την χαράξαμε μαζί με τον Αλέξη Τσίπρα», και ότι «γυρίσαμε τη χώρα προς τις ΗΠΑ, και η Ελλάδα έγινε ο πιο αξιόπιστος σύμμαχός τους σε όλη τη Μεσόγειο». Μπορεί κυβερνητικά να τα έσπασαν, αλλά αν μη τι άλλο συνεχίζουν και οι δύο να μοιράζονται τις ίδιες «υψηλές» αμερικανοΝΑΤΟικές αξίες.