Ολοι το βλέπαμε, όλοι το φανταζόμασταν, να όμως που επιβεβαιώνεται και επίσημα, με «στοχευμένες» διαρροές στον Τύπο από το επικοινωνιακό επιτελείο της κυβέρνησης. Σύμφωνα με αυτές, μελετώντας την επικοινωνιακή διαχείριση προηγούμενων φυσικών καταστροφών αλλά και την ανάλογη εμπειρία από το εξωτερικό, έχει καταρτιστεί συγκεκριμένο σχέδιο για την αντιπυρική περίοδο που βρίσκεται σε εξέλιξη και ο «λογαριασμός» της βαραίνει ολοένα και περισσότερο το περιβάλλον και τον λαό. Το σχέδιο αυτό των επικοινωνιολόγων της κυβέρνησης περιλαμβάνει την επιτόπου παρουσία κυβερνητικών στελεχών στην περιοχή της καταστροφής, τη διαρκή υπενθύμιση ότι εξαιτίας της προληπτικής εκκένωσης δεν υπήρξαν νεκροί, τακτικές ενημερώσεις από επιχειρησιακά στελέχη και αρμόδιους υπουργούς και «βομβαρδισμό» του λαού με στοιχεία για την πορεία των επιχειρήσεων, την επικινδυνότητα του καιρού, τις πρωτόγνωρες συνθήκες και πάει λέγοντας. Με άλλα λόγια, ό,τι ακριβώς παρακολουθούμε αυτές τις μέρες. Οπως φαίνεται, ο καημός και αυτής της κυβέρνησης είναι να διαχειριστεί επικοινωνιακά την καταστροφή για να απαλλαγεί από τις τεράστιες ευθύνες της, όπως έκανε άλλωστε και η προηγούμενη, με τη φονική φωτιά στο Μάτι. Το «σχέδιό» τους δηλαδή εξαντλείται σε προπαγανδιστικές σαπουνόπερες και σε προσπάθειες «πυρόσβεσης» της λαϊκής αγανάκτησης, έχοντας ως δεδομένη την καταστροφή που προκαλεί η πλήρης απουσία σχεδιασμένης πρόληψης, διαχείρισης και αντιμετώπισης φυσικών καταστροφών, προστασίας του περιβάλλοντος, της περιουσίας και της ζωής του λαού.

«Φωτιές υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη», ισχυρίζονται όσοι θέλουν να πιστέψει ο λαός ότι οι πύρινες καταστροφές πέφτουν από τον ουρανό, ότι η αντιμετώπιση του φαινομένου ξεπερνάει τις υπάρχουσες δυνατότητες και ότι αυτό αποδεικνύει η σφοδρότητά του σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Πράγματι, φωτιές υπάρχουν στην πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών αυτές τις μέρες. Αυτό δεν είναι όμως το μοναδικό κοινό στοιχείο με την Ελλάδα. Κοινό στοιχείο είναι και το γεγονός ότι η αντιμετώπισή τους γίνεται παντού με την ίδια συνταγή και τα ίδια λειψά μέσα. Κοινό στοιχείο είναι ότι οι κάτοικοι παντού είναι απροστάτευτοι και αβοήθητοι. Οτι η πρόληψη είναι ανύπαρκτη. Κοινό στοιχείο είναι παντού η επίκληση της κλιματικής αλλαγής ως άλλοθι για να κρυφτούν οι τεράστιες ευθύνες των αστικών κρατών και κυβερνήσεων σε όλες τις χώρες. Κοινό στοιχείο είναι και η αποθέωση της ατομικής ευθύνης, όπως γίνεται στην Ελλάδα.

Οι συμπτώσεις αυτές δεν είναι τυχαίες. Αποτελούν έκφραση ενός συστήματος που η γύμνια του αποκαλύπτεται κάθε φορά που ο λαός βρίσκεται σε κίνδυνο και αποδεικνύεται επιλεκτικά ανίκανο να τον προστατεύσει, ενώ καταγράφει υψηλότατες επιδόσεις στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων του κεφαλαίου. Το ίδιο ζήσαμε και στην πανδημία, ή στις πρόσφατες πλημμύρες στη Γερμανία. Αν κάτι επιβεβαιώνεται, επομένως, είναι ότι αυτό το σάπιο σύστημα τα έχει φάει τα ψωμιά του. Οτι δεν θέλει και δεν μπορεί να προστατεύσει τον λαό, και ότι συνθλίβει τις πραγματικές του ανάγκες, που πρέπει τώρα πιο μαζικά και αποφασιστικά να βρεθούν στην προμετωπίδα των λαϊκών αγώνων και διεκδικήσεων.