«Δεν εκπροσωπείτε εσείς τον λαό περισσότερο από εμάς, αυτό είναι φαντασίωσή σας. Σας ψηφίζει ένα περιθωριακό ποσοστό», ούρλιαζε υστερικά ο Αδ. Γεωργιάδης στη Βουλή, προσπαθώντας να ξεφύγει από το στρίμωγμα που του έκανε ο βουλευτής του ΚΚΕ Γ. Λαμπρούλης σε Ερώτηση για την άθλια κατάσταση των νοσοκομείων στη Λάρισα. Πονηρούλης ο υπουργός, αλλά «λίγος»... Ο λαός έχει ανάγκη από ένα αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας, για το οποίο παλεύει το ΚΚΕ, και όχι από νοσοκομεία - επιχειρήσεις και ιδιωτικά μεγαθήρια, που πουλάνε πανάκριβα την Υγεία. Εχει ανάγκη από δωρεάν φάρμακο και όχι φάρμακο - εμπόρευμα, που με τις πρόσφατες ανατιμήσεις θα του κλέψει άλλα 30 εκατ. από την τσέπη. Εχει συμφέρον από μόνιμο υγειονομικό προσωπικό, που θα καλύπτει πλήρως κάθε λαϊκή ανάγκη, και όχι από φρεσκοβαμμένα νοσοκομεία άδεια από προσωπικό, που δίνουν παραπεμπτικό για εξετάσεις στους ιδιωτικούς ομίλους, επειδή η αναμονή φτάνει στο ταβάνι. Ολα αυτά επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική του ΚΚΕ είναι το μόνο αντίπαλο δέος στην άγρια επίθεση που εξαπολύουν η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Γι' αυτό η δράση του ΚΚΕ στο εργατικό - λαϊκό κίνημα αναγνωρίζεται από χιλιάδες περισσότερους, που δεν βρίσκονται απαραίτητα στην εκλογική του επιρροή. Κάθε φορά που έρχεται αντιμέτωπος με υγειονομικούς και ασθενείς, ο Γεωργιάδης στάζει χολή, γιατί ξέρει καλά πως η πολιτική της κυβέρνησης όχι μόνο δεν τους «εκπροσωπεί», αλλά είναι κόκκινο πανί για τα συμφέροντά τους. Γι' αυτό, όπου εμφανίζεται ο θρασύς υπουργός, παραληρεί ενάντια στο ΚΚΕ και ψάχνει πόρτα για να φύγει...

«Ειρήνη τώρα - Αλληλεγγύη στον Λίβανο - Λευτεριά στην Παλαιστίνη» έγραφε το πανό με το οποίο πόζαραν χτες βουλευτές της Νέας Αριστεράς. Νομίζουν άραγε ότι ένα πανό θα τους ξεπλύνει από τις ευθύνες τους για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή κι από τη στήριξη που πρόσφεραν απλόχερα στο Ισραήλ και στους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ως υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ; Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ άνοιξε τον δρόμο για την εγκαθίδρυση της «στρατηγικής συνεργασίας» Ελλάδας - Ισραήλ σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο. Οταν ο Τσίπρας επισκεπτόταν το Ισραήλ και προωθούσε με τον «Μπίμπι» (όπως προσφωνούσαν τον Νετανιάχου) το σχήμα 3+1 (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ + ΗΠΑ), τους είχε τελειώσει η λινάτσα ή δεν έβρισκαν μπογιές για να φτιάξουν πανό διαμαρτυρίας; Κι όταν η κυβέρνησή τους προετοίμαζε τη διμερή συμφωνία με το Ισραήλ, που ολοκλήρωσε η ΝΔ με το δικό τους «παρών» στη Βουλή, πού κρυβόταν η «έγνοια» τους για την «ειρήνη» στην περιοχή και τη «λευτεριά στην Παλαιστίνη»; Μιας και το έφερε πάντως η κουβέντα, ας ψάξουν στα συρτάρια τους... Κάπου εκεί θα βρίσκεται καταχωνιασμένη η ομόφωνη απόφαση της Βουλής το 2015 για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, που δεν τέθηκε ποτέ σε εφαρμογή, ούτε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, ούτε από τις επόμενες της ΝΔ.

Τα «μαντάτα» από το Ταμείο Ανάκαμψης χτυπούν καμπάνα για τον λαό, καθώς πάνω από το 60% των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων του σχεδίου «Ελλάδα 2.0» είναι προγραμματισμένο να ολοκληρωθούν μέχρι το τέλος του 2026. Τα «πακέτα» του Ταμείου που δίνονται στους «πράσινους» και «ψηφιακούς» επιχειρηματικούς ομίλους, συνοδεύονται από αντιλαϊκούς νόμους και μεταρρυθμίσεις όπως: Ο νόμος για το ιδιωτικό χρέος, που σφίγγει ακόμα περισσότερο τη θηλιά στα χρεωμένα νοικοκυριά. Το φορολογικό των αυτοαπασχολούμενων και επαγγελματικών, που έχει φεσώσει χιλιάδες βιοπαλαιστές. Η ψηφιακή κάρτα εργασίας, το 13ωρο, η ψυχιατρική μεταρρύθμιση, που ρίχνει στον Καιάδα της επιχειρηματικής δράσης τους ψυχικά πάσχοντες και πολλά ακόμα. Τώρα, εκτός από την ψήφιση νέων αντιλαϊκών νομοσχεδίων, τίθενται σε εφαρμογή κι αυτά που έχουν ήδη θεσπιστεί, με ποσοτικά μετρήσιμους στόχους, επιβεβαιώνοντας μέχρι κεραίας τον τίτλο του «υπερμνημόνιου» που έδωσαν τα συνδικάτα στο Ταμείο Ανάκαμψης, αλλά και τις εγκληματικές ευθύνες όσων το ψήφισαν και το στηρίζουν.