«Σωπάσαμε/ χρόνια σωπάσαμε-/πάλι σιωπή;/ πάλι κλειστά;/ και το ποίημα/ νύχια στον τοίχο». Χρόνια σιωπή, η απουσία του μυριάκριβου Γιάννη Ρίτσου, αλλά η ποίησή του, «νύχια στον τοίχο», υπάρχει, αγρυπνά, παρηγορεί την πίκρα της απουσίας του. «Ποίηση/ αμετανόητη αμετάδοτη/ με τις πρόκες στα δόντια/ ερωτική», η ποίησή του παρηγορεί και διαβάζοντάς τη νιώθεις να συμμετέχεις σε ξόδι του «αναστάσιμο», που το αξίζει, όσο λίγοι νεκροί. Το ίδιο έκανε κι εκείνος: «Ηθελε να 'ναι παρών/ γι' αυτό/ κάθε μέρα/ ιδίως τη νύχτα/ μ' ένα φύλλο ή μ' ένα άστρο/ συναναστρέφεται τους νεκρούς». Διαβάζοντας την ποίησή του είναι σα να ακούει κανείς «Πώς χτυπάει/ μαχαίρι στο μαχαίρι/ πέτρα στην πέτρα/ η σπίθα αυτή/» - η άσβηστη σπίθα της ποίησής του - και σαν να του απαντά η σπίθα αυτή «σου φωτίζει τα χέρια/ να υπάρχεις μαζί μας» και σαν εκείνος να ψιθυρίζει: «Τα κλειδιά μου να τα / κάτω απ' το ψαθί/ μην πεις πως δε σ' το 'πα/ (το 'ξερες βέβαια)/ τ' άλλα πιο πέρα/ δική σου δουλιά», γιατί «Ξέρε το/ μπορείς να πάρεις πίσω/ όσα σου πήραν/ όσα σου λείψανε/ αν είναι να τα δώσεις».

Στο τέλος του '99, για να τιμηθούν τα ενενήντα χρόνια από τη γέννηση του Ρίτσου, κυκλοφόρησε από τον «Κέδρο», ο 13ος τόμος των Ποιητικών Απάντων του (από τον οποίο προέρχονται και οι παρατιθέμενοι στίχοι), επιμελημένος, όπως και όλοι οι προηγούμενοι τόμοι, από την Νινέτα Μακρυνικόλα, με περίσσια αγάπη και για τον άνθρωπο και για τον ποιητή Ρίτσο. Ο ΙΓ` τόμος περιλαμβάνει τις γραμμένες στο διάστημα 1976-1977 και ανέκδοτες μέχρι τώρα συλλογές «Ο εξαδάχτυλος», «Αναλόγιο», «Πριν και μετά», «Αργότερα», «Χειροποίητα», «Καθώς νυχτώνει», «Μικρό αγιολόγιο μηνός Αυγούστου» και «Λαχνοί».

Οι 363 σελίδες του τόμου είναι κατάφορτες από τους ανεξάντλητους «καρπούς» του καθημερινά ασκούμενου στην τέχνη του Ρίτσου - αφού «Από μια λέξη/ κρέμεται πάντοτε/ το ποίημα» - περιέχουν πλήθος άτιτλα και τιτλοδοτημένα ποιήματα. Ποιήματα, ολιγόστιχα, ολιγόλεπτων στίχων (πολλά με τους κανόνες του «χαϊκού»), τα οποία λεπτουργούν, μιλώντας για ιδανικά, αγώνες, πρόσωπα, βιώματα, πίκρες, ελπίδες, στοχασμούς, αισθήματα, συναισθήματα, αισθήσεις, εικόνες. Ποιήματα «μουσικές» συνομιλίες του ποιητή με τη ζωή, με τον άνθρωπο, με την κοινωνία, τη φύση, την τέχνη και το αύριο, καθώς «Εχει το παράθυρο / την ευωδιά απ' τις λεμονιές/ το σύντροφο βουνό/ το μέλλον/ το ωραίο καθήκον/ να 'ναι παρών».