Καταφεύγω στον τρόπο του παγκοσμίως γνωστού μισογύνη Αποστόλου Παύλου τώρα που ο καυγάς για το πάπλωμα της Εκκλησίας βρίσκεται στο αποκορύφωμα. Καλό είναι να θυμίσουμε στους άγιους πατέρες τη θέση τους σ' αυτή τη μάταιη και παροδική ζωή.

Οικουμενικός θρόνος, Παναγιότατε, εσύ που κρατάς το φανάρι στην Πόλη, είναι ένας και, προς το παρόν, μοναδικός: Ο αμερικανικός. Αυτός καθορίζει και τη δική σου μοίρα Χριστόδουλε και όχι ο καθρέφτης σου που τον ρωτάς διαρκώς αν είσαι και ο πρώτος. Φταίτε, βέβαια, και οι δυο σας, πατριάρχης και αρχιεπίσκοπος, γιατί δε διαβάζετε βιβλία που πρέπει. Αφήστε κατά μέρος «άρλεκιν» της εγχώριας Ορθοδοξίας, που μόνο σάλια μπορούν στους πιστούς να κινητοποιήσουν, και επιστρέψτε στον παππού μας τον Ομηρο. Στην εποχή του ζούμε. Και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Πάουελ ένας ιερέας είναι κι αυτός, με την έννοια που εμφανίζεται στο ομηρικό έπος: ιερέας = σφαγέας.

Το συμφέρον το δικό σας (και, μεταξύ μας, το καλό το δικό μας) είναι αυτήν την ερωτική ελκοαπωθητική σχέση που έχετε αναπτύξει και με την οποία βασανίζετε εαυτούς και αλλήλους να τη βάλετε σ' έναν ορθό δρόμο, όπως ταιριάζει στο ράσο σας. Κοιτάξτε λίγο την πρόσφατη ιστορία σας: Από καταβολής ναζισμού έχετε μια τρομερή έλξη για δύναμη, τουτέστιν για χρήματα. Ή, όπως έλεγε η γιαγιά μου, σε απλά λαϊκά, τα ράσα κάνουν τα λεφτά... Αφήστε, λοιπόν, κατά μέρος τον Μάξιμο τον Ομολογητή, τον Καβάσιλα ή τον Νύσσης και στην Εκκλησία της Αμερικής ευκλεώς στοιχηθείτε. Ετσι, ως μέρος πια μιας μεγάλης δύναμης, κάποτε θα θυμάστε τις Νέες Χώρες, για τις οποίες σήμερα κόπτεσθε.

Οσο για μας, άγιοι πατέρες, ακόμα δεν έχουμε πει τον τελευταίο μας λόγο. Αλλά, όταν αυτό συμβεί, φροντίστε να μην είστε μπροστά μας. Αμήν.