«Δύσκολο να μιλήσεις με τα παιδιά που δεν πέτυχαν στις Πανελλήνιες Εξετάσεις και τους γονείς τους. Δεν τολμάς ούτε να τους τηλεφωνήσεις για άλλους λόγους. Τα παιδιά αυτά - χαμένα, χωρίς σχολή, χωρίς πυξίδα - μαζεύουν τώρα τα κομμάτια τους. Κάποια αρχίζουν να αναρωτιούνται δειλά - δειλά τι θα κάνουν, κάποια δε θέλουν να το συζητήσουν καθόλου και κλείνονται στο καβούκι τους. Ξέρουν ότι έχουν ήδη τη "ρετσινιά" της αποτυχίας για την ελληνική κοινωνία» (η Μ. Κατσανοπούλου στα ΝΕΑ).

«Το ενδιαφέρον του μεγαλοεφοπλιστή Βίκτωρα Ρέστη για την απόκτηση ΜΜΕ, επεκτάθηκε και στην περιφέρεια και συγκεκριμένα στο Teletime. Το τίμημα εξαγοράς του 50% του Ομίλου Καμπέρου από τον Ρέστη, ανέρχεται στο 1,5 εκατομμύριο ευρώ (...) ο μικρός Ωνάσης όπως τον αποκαλούν συνεχίζει να εισχωρεί δυναμικά στα media μετά από το 15% στο ΔΟΛ και το 7% που κατέχει στο Mega, ενώ ο νέος ραδιοφωνικός σταθμός Arrena 89,2 είναι ιδιοκτησίας Ρέστη» (το ρεπορτάζ στη ΧΩΡΑ).

«Ο κόσμος βοά πλέον: Είναι ντροπή να σέρνεται μια ολόκληρη χώρα πίσω από τη σκιά του Εφραίμ, να αμαυρώνονται οι θεσμοί, να πλήττεται η Δημοκρατία και να διαμορφώνεται ζοφερή ατμόσφαιρα Κολομβίας, επειδή κάποιοι δεν αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους» (ο Γ. Τράγκας, επίσης στη ΧΩΡΑ).

«Αυτό είναι το μεγάλο κόλπο της "εικόνας" και της κατανάλωσης. Η αυτο-εικόνα αγοράζεται μέσω ενός σπιτιού ή ενός αυτοκινήτου, που παύουν να καλύπτουν μια απλή ανάγκη, καθώς μας εμπεριέχουν συμβολικά ως εικόνες. Ο "μεσαίος" άνθρωπος, ο κατ' εξοχήν καταναλωτικός άνθρωπος, ως υποκείμενο χάθηκε μέσα στα αντικείμενα που τον περιτριγυρίζουν, καθιστάμενος αντικείμενο χωρίς ψυχή κι ο ίδιος. Και σήμερα που οι μύθοι εξαερώνονται, η ύπαρξη μέσω της εικόνας (αναγνώρισης) και της κατανάλωσης, αυτή η ιδεολογία που έχει γίνει habitus (έξις) θα ξαναγυρίσει το μπαταρισμένο σκάφος στα ίσια. Αρκεί να "τρέξει" χρήμα στους "μεσαίους". Γι' αυτο μια ακόμη ληστεία σε βάρος των "κάτω" και υπέρ των τραπεζών εκλαμβάνεται ως φυσιολογική» (ο Γ. Παπασωτηρίου στη ΒΡΑΔΥΝΗ).