«Δεν υπάρχει κανένας απολύτως συσχετισμός των ελλειμμάτων ή της αυξομείωσής τους, με το ξήλωμα των συλλογικών διαπραγματεύσεων στον ιδιωτικό τομέα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει με την κατάργηση της πληρωμής των υπερωριών, τη μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης, τις επιχειρησιακές συμβάσεις που προσπαθούν να επιβάλουν κ.λπ. Ολα αυτά είναι μέτρα, που στόχο έχουν την οικονομική ενίσχυση - χρηματοδότηση του κεφαλαίου και των εργοδοτών, μέσω της πρόσθετης κλοπής των αποδοχών των εργαζομένων. Μέσω, δηλαδή, της ακόμα μεγαλύτερης μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει, δεν επιφέρει, δηλαδή, καμιά απολύτως μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων - χρεών, από το άνοιγμα των περιβόητων κλειστών επαγγελμάτων (ταξί, δικηγόροι, τεχνικά επαγγέλματα, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί, φαρμακοποιοί), από την ενεργοποίηση της οδηγίας Μπολκενστάιν για την απελευθέρωση των υπηρεσιών, από την απελευθέρωση των οδικών μεταφορών, από την άρση του καμποτάζ. Ολες αυτές είναι παρεμβάσεις καθαρά αντιλαϊκού χαρακτήρα και αποβλέπουν στο να δημιουργήσουν ζωτικό χώρο για την εισβολή και την κερδοφόρα ανάπτυξη μεγάλων επιχειρήσεων σε διάφορους κλάδους, οι οποίοι σήμερα θεωρούνται "κλειστοί", προβλέπουν τη δυνατότητα μεγάλων πολυεθνικών να απασχολούν εργαζόμενους σε χώρες που θεωρούνται υψηλού μισθολογικού κόστους με μισθούς Βουλγαρίας και Ρουμανίας. Διευκολύνουν τη συγκεντροποίηση των οδικών μεταφορών στα χέρια λίγων μεγάλων πολυεθνικών του χώρου. Ανοίγουν το δρόμο στους εφοπλιστές, πέρα από τη σωρεία των άλλων προνομίων που κατέχουν, να ρυθμίζουν με βάση τα επιδιωκόμενα κέρδη τον αριθμό και τη σύνθεση των πληρωμάτων κ.λπ.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα παραμύθια περί του υψηλού χρέους, που αναγκάζει δήθεν την κυβέρνηση να παίρνει μέτρα. Τα μέτρα που συμφωνήθηκαν με την τρόικα και η κυβέρνηση ανέλαβε την υποχρέωση να υλοποιήσει μέχρι τον επόμενο Μάρτη, είναι μέτρα βαθιά αντιλαϊκά που στοχεύουν στην ακόμα μεγαλύτερη λεηλασία του λαού και της χώρας, ώστε μαζί με την πληρωμή δεκάδων δισεκατομμυρίων προς τις ντόπιες και ξένες τράπεζες, να εξασφαλίσουν την ακόμα πιο αποφασιστική στήριξη του μεγάλου κεφαλαίου. Είναι μέτρα που βρίσκονται στην αντίπερα όχθη από τα συμφέροντα των εργαζομένων και ολόκληρου του λαού»

(από άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)