«Τώρα ήλθε η στιγμή να πάρει σάρκα και οστά, να διαμορφωθεί διακριτά ένα κοινωνικολαϊκό μέτωπο πολιτικής και μαζικής δράσης από τις ριζοσπαστικές δυνάμεις που είναι υπαρκτές και πρέπει να πολλαπλασιαστούν, δηλαδή τις ριζοσπαστικές δυνάμεις των εργατοϋπαλλήλων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, των φτωχών αυτοαπασχολούμενων μικρών επιχειρηματιών, της φτωχής αγροτιάς, με ενδυνάμωση της συμμετοχής νέων ηλικιών, παιδιών της εργατικής - λαϊκής οικογένειας, ιδιαίτερα αυτών που σπουδάζουν και δουλεύουν, που είναι στην κατάρτιση, γυναικών και μεταναστών, αγωνιστών στο χώρο της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού. Υπάρχουν σήμερα φύτρα αυτού του μετώπου, όπως είναι το ΠΑΜΕ, η ΠΑΣΥ, η ΠΑΣΕΒΕ, η ΟΓΕ, το ΜΑΣ και άλλες μορφές συσπείρωσης που οι εργαζόμενοι διαμορφώνουν, άλλες που θα προκύψουν στην πορεία, αλλά και μορφές συσπείρωσης σε μαζικά κινήματα κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για τις ατομικές και συλλογικές δημοκρατικές, συνδικαλιστικές ελευθερίες, συσπειρώσεις που δρουν στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης. Πνεύμονας των αγώνων, οι τόποι δουλειάς, οι δρόμοι με τα μικρομάγαζα, η ύπαιθρος, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ, οι τόποι κατοικίας των μεταναστών, κάθε εργατική, λαϊκή γειτονιά. Nα επιβάλουν με τη δύναμή τους σε κάθε τόπο δουλειάς μπλόκο στα νέα αντεργατικά μέτρα, όπως είναι η κατάργηση των συμβάσεων υπέρ των ατομικών, η μείωση του χρόνου εργασίας, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και άλλα.

Το κοινωνικό λαϊκό αυτό μέτωπο πρέπει να έχει δύο στόχους αλληλοδιαπλεκόμενους: Ο πρώτος είναι ο αγώνας απόκρουσης, φθοράς και υπόσκαψης των βάρβαρων μέτρων που εκπονούν η κυβέρνηση, οι σύμμαχοί της, ο μηχανισμός που μέρος του είναι το αστικό πολιτικό σύστημα της χώρας και η πλουτοκρατία. Δεν αρκεί ο αγώνας φθοράς, πρέπει να επιβληθούν έστω και κάποιες μικρές ή μεγαλύτερες νίκες. Μα το πιο σημαντικό έργο του μετώπου πρέπει να είναι δημιουργικό, να απελευθερώσει τη λαϊκή αγωνιστική στάση, την αγωνιστική αισιοδοξία και αξιοπρέπεια, τον ταξικό πατριωτισμό και διεθνισμό, τη λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία που μετατρέπει το μέτωπο σε παλλαϊκό ρεύμα αλλαγής και ανατροπής του συσχετισμού δυνάμεων.

Αυτό το μέτωπο μία επιλογή έχει, δημιουργική και ρεαλιστική: Να δώσει δύναμη στην εναλλακτική πρόταση της λαϊκής εξουσίας - οικονομίας, με κεντρικό σύνθημα την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, τη διαμόρφωση του λαϊκού συνεταιρισμού εκεί που δεν είναι δυνατόν να γίνει κοινωνικοποίηση, του πανεθνικού σχεδιασμού με εργατικό - λαϊκό έλεγχο από τα κάτω προς τα επάνω. Να αποδείξει και να αναδείξει τις πραγματικές αναπτυξιακές δυνατότητες της χώρας, καθώς τις διαθέτει ακόμα, και που δεν πρέπει να χαθεί χρόνος για την παραπέρα υπονόμευση και καταστροφή τους».

(απόσπασμα από τη συνέντευξη της Αλέκας Παπαρήγα / μόνο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ)