«Η ελληνική κυβέρνηση δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταφύγει σε μέτρα άμεσης σταθεροποίησης της οικονομίας (...) Πρόκειται για μία εντυπωσιακή επίδοση και η Ελλάδα αξίζει συγχαρητηρίων γι' αυτήν. Μετά την εξαιρετική αυτή αρχή όμως (...) θα πρέπει να στρέψει την προσοχή της στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (...) η Ελλάδα απέχει ακόμη πολύ από τον στόχο (...) ο δημόσιος τομέας στην Ελλάδα είναι πολύ μεγάλος και θα πρέπει να μειωθούν οι πόροι που διοχετεύονται σε αυτόν. Κάτι τέτοιο περιλαμβάνει το κλείσιμο των αναποτελεσματικών δημόσιων φορέων, τη μείωση του πολυάριθμου προσωπικού του Δημοσίου και τη μείωση των μισθών (...) ζητήματα όπως το κλείσιμο δημόσιων επιχειρήσεων και οι απολύσεις στο Δημόσιο δεν πρέπει να είναι ταμπού (...) δεν πρέπει να έχουμε καμία αμφιβολία ότι τα συντεχνιακά συμφέροντα θα αντιδράσουν στις απαιτούμενες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις (...) Μας ανησυχεί επομένως ιδιαίτερα το γεγονός ότι το πρόγραμμα προσαρμογής δεν τυγχάνει ευρύτερης πολιτικής υποστήριξης από τα κόμματα, διότι αυτή η έλλειψη συναίνεσης ενθαρρύνει τα συντεχνιακά συμφέροντα που προανέφερα. Η μπάλα είναι στην ελληνική περιοχή» (άρθρο του Bob Traa, εκπροσώπου του ΔΝΤ στην Αθήνα /στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«Η παγκόσμια οικονομία εισέρχεται σε μια "νέα επικίνδυνη φάση" και στη συγκυρία αυτή η εμμονή των μεγάλων ανεπτυγμένων οικονομιών στην αποκατάσταση των δημοσιονομικών αποκλίσεων μέσω της υιοθέτησης μέτρων λιτότητας συνιστά μια επιπλέον οικονομική απειλή. Τη διαπίστωση αυτή κάνει στην τριμηνιαία έκθεσή του για την παγκόσμια οικονομία το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), που προειδοποιεί ότι με το ρυθμό ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας να πέφτει κάτω από το 2% οι κίνδυνοι διολίσθησης των ΗΠΑ σε μια νέα ύφεση έχουν διπλασιαστεί από την αρχή του έτους (...) ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ (...) είπε ότι "η διαδικασία ανάκαμψης έχει εξασθενήσει πάρα πολύ" (...) πρόσθεσε, ωστόσο, ότι η λύση στο πρόβλημα επιβράδυνσης της παγκόσμιας οικονομίας δεν βρίσκεται σε πολιτικές λιτότητας. "Αν οι προσπάθειες δημοσιονομικής εξυγίανσης έχουν ως αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος των ανθρώπων που διαθέτουν μεγάλη δυνατότητα να καταναλώσουν, οι κίνδυνοι διολίσθησης των οικονομιών στη στασιμότητα γιγαντώνονται", είπε χαρακτηριστικά ο Μπλανσάρ. Για να εξηγήσει μάλιστα το συλλογισμό του, ανέφερε ως παράδειγμα τις ΗΠΑ: "Αν στις ΗΠΑ δεν παραταθούν τα μέτρα επιδότησης των εργοδοτικών εισφορών (...) η αμερικανική ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί ακόμη περισσότερο"» (το θέμα στο ΒΗΜΑ / ηλεκτρονική έκδοση).