«Δυστυχώς, με βάση τις πληροφορίες και τις εικασίες που υπάρχουν μέχρι τη στιγμή που γράφεται το σημείωμα αυτό, τα "χρήματα" είναι σαφώς λιγότερα απ' αυτά που πρέπει να "μπουν στο τραπέζι", οι "ρυθμίσεις" που κυοφορούνται λιγότερο τολμηρές από τις απαιτούμενες και η "εικόνα ηγεσίας" αποκαρδιωτική. Δοκιμάζεται η συνοχή της ΕΕ, οικονομική και κοινωνική. Οσο περισσότερες είναι οι ασάφειες, οι καθυστερήσεις, τα κενά και οι γκρίζες ζώνες των αποφάσεων, τόσο η ευρωπαϊκή κρίση προσφέρεται ως "βορά των αγορών". Εάν, λοιπόν, το ευρύτερο πλαίσιο κριθεί πάλι ανεπαρκές -η ελληνική κρίση έχει εν πολλοίς προεξοφληθεί-, τότε η Ελλάδα θα μοιάζει με το "πρόβατο" εκείνο που όχι μόνο έχει βγει από το "μαντρί", αλλά έχει χάσει και τον προσανατολισμό του και πηγαίνει προς την πλευρά του βουνού όπου "κόβουν βόλτες" οι λύκοι...» (ο Π. Παναγιώτου στο ΕΘΝΟΣ).

«Συντριβή της ζωής της εργατικής, λαϊκής οικογένειας, για να καλυφθούν οι ζημιές της πλουτοκρατίας, αποτελεί η κατάληξη της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το "κούρεμα" του κρατικού χρέους, εν μέσω οξύτατων αντιθέσεων μεταξύ των κρατών - μελών για τον επιμερισμό της ζημιάς από τη χρεοκοπία, λόγω της συγχρονισμένης οικονομικής κρίσης. Το δραστικό "κούρεμα" του χρέους για την Ελλάδα, όσο και αν είναι αυτό, συνοδεύεται από πολυετές πρόγραμμα δραστικής μείωσης μισθών και συντάξεων, ληστεία στα ασφαλιστικά ταμεία, δραστικές περικοπές σε Υγεία - Παιδεία, φοροληστεία, που θα καταρτίσουν ΕΕ, ΔΝΤ, κυβέρνηση. Την ίδια ώρα, ενισχύουν τις τράπεζες από τους κρατικούς προϋπολογισμούς και το Ευρωπαϊκό Ταμείο για κάλυψη ζημιών από το "κούρεμα". Οσο για τα περί ελεγκτών και κυριαρχικών δικαιωμάτων, αυτά εκχωρήθηκαν με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ» (από το πρώτο θέμα στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).