Ο επόμενος στόχος... «Το πιο σημαντικό ζήτημα όμως είναι ποια χώρα θα είναι ο επόμενος στόχος. Μέχρι τώρα ο επόμενος στόχος αμφισβητούνταν. Εκτός από την περίπτωση που η νίκη των ΗΠΑ αμαυρωθεί από την αντίσταση των Ιρακινών ή από συγκρούσεις φατριών, η κυβέρνηση Μπους δείχνει έτοιμη να προωθήσει το πρόγραμμα των νεοσυντηρητικών με στόχο την αναμόρφωση, ακόμη και με στρατιωτικά μέσα, της πολιτικής κουλτούρας τη μουσουλμανικής Μέσης Ανατολής. Αυτό σημαίνει ότι η πολιτική ανοικοδόμηση του Ιράκ θα αποτελέσει και "αλλαγή καθεστώτος", άλλοτε αυθόρμητη άλλοτε όχι, στη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, τη Συρία, την Αίγυπτο ή τη Λιβύη» (Ουίλιαμ Πφαφ -«Ιντερνάσιοναλ Χέραλντ Τρίμπιουν» - ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

Το δόγμα «σοκ και δέος»: «Ο πόλεμος στο Ιράκ ίσως θεωρηθεί η πρώτη νίκη του Δόγματος Ράμσφελντ, μιας νέας θεωρίας σύμφωνα με την οποία γρηγορότερες και πιο ευκίνητες δυνάμεις διεξάγουν πιο σύντομους πολέμους απ' ό,τι στο παρελθόν. Με τα αμερικανικά στρατεύματα να έχουν τον έλεγχο της Βαγδάτης, αυτή η νέα μορφή μάχης φαίνεται να αντικαθιστά το Δόγμα Πάουελ της ολοκληρωτικής υπεροχής, το οποίο είχε καθοδηγήσει τους Αμερικανούς αρμόδιους για το σχεδιασμό μάχης εδώ και μία δεκαετία. Θα μπορούσε επίσης να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι ΗΠΑ δαπανούν τα κονδύλια στον αμυντικό τομέα και τον τρόπο με τον οποίο μάχονται τα στρατεύματά της. Η βάση του Δόγματος Ράμσφελντ είναι ότι η ταχύτητα με την οποία επιτίθενται οι αμερικανικές δυνάμεις είναι πιο σημαντικός παράγοντας από το μέγεθος» (ΓΟΥΟΛ ΣΤΡΙΤ ΤΖΟΥΡΝΑΛ - ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ).

Το πρόσωπο της τρομοκρατίας: «Εκτός από το Ιράκ, υπάρχουν κράτη όπως το Ιράν, η Συρία, το Σουδάν και η Λιβύη, τα οποία χρηματοδοτούν και υποστηρίζουν την τρομοκρατία και αναζητούν να προμηθευτούν όπλα μαζικής καταστροφής. Η τρομοκρατία δε θα εξαφανιστεί, εφόσον δεν αλλάξουμε το πρόσωπο της Μέσης Ανατολής» (Τζ. Γούλσεϊ -πρώην διευθυντής της CIA - LE MONDE - ΒΗΜΑ).