Μη αντιστρέψιμη... «Αν και τα δύο αυτά γεγονότα, δηλαδή το κλείσιμο ενός εργοστασίου κοπής και ραφής ενδυμάτων δηλαδή μίας μονάδας εντάσεως εργασίας, και η εξαγορά μίας λαμπρής, μεγάλης και χαρακτηριστικά ελληνικής επιχείρησης παραγωγής τσιγάρων, είναι προφανώς αποτελέσματα διαφορετικής υφής επιχειρηματικών αποφάσεων, σηματοδοτούν όμως μία ενιαία και τεράστιας σημασίας καινούρια προοπτική της ελληνικής οικονομίας, την παγκοσμιοποίηση. Μπορεί να διαφωνεί ή και συμφωνεί κανείς με την παγκοσμιοποίηση, να του αρέσει ή όχι. Ωστόσο αποτελεί μια παγκόσμια οικονομική και πολιτική διαδικασία, που κανείς δεν μπορεί να αντιστρέψει ή να αρνηθεί την ύπαρξή της (Από το βασικό θέμα της «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗΣ»).

Μέλλον με συγχωνεύσεις... «Συμφωνίες όπως αυτές της Delhaize με τη Βασιλόπουλος, της Unilever με την Ελαΐς, της Barilla με τη Μίσκο, της Nestle με τη Λουμίδης, της Lafarge με την Ηρακλής, της Μεταξάς με την UDV, της Aramco με την Motor Oil και της Philip Morris με την Παπαστράτος διαψεύδουν εκείνους που έβλεπαν το επιχειρηματικό γίγνεσθαι ανάξιο να συγκριθεί με τους ευρωπαϊκούς γίγαντες και γεμίζουν αισιοδοξία για το μέλλον των εγχώριων επιχειρήσεων» (Από το άρθρο της «ΗΜΕΡΗΣΙΑΣ»).

Ιρλανδία ή Βουλγαρία; «Το πρόβλημα δεν είναι ότι φεύγουν οι κλωστοϋφαντουργίες, αλλά ότι δεν έρχονται επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας. Το κρίμα της αποβιομηχάνισης συνοψίζεται στην ιστορική φράση του πρωθυπουργού: "Εμείς δε θα γίνουμε Ιρλανδία". Διότι, αν δε γίνουμε Ιρλανδία, τότε πρέπει να γίνουμε Βουλγαρία. Να έχουμε μειωμένο κόστος παραγωγής κατά 75% (ή και περισσότερο)...» (Από το άρθρο της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ»).

Ανεργία ή μερική απασχόληση; «Πρέπει να κλείσουν κι άλλες μονάδες για να πειστούν οι συνδικαλιστές να βάλουν λίγο νερό στο κρασί τους και να αποδεχτούν ότι από την ανεργία είναι χίλιες φορές προτιμότερη η μερική απασχόληση» (Από το άρθρο του «ΚΕΡΔΟΥΣ»).