Νεοαποικιοκρατία...«Ελάχιστοι μπορούν να διαψεύσουν ότι το Ιράκ υπό την αμερικανική κατοχή είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ' ό,τι ήταν υπό το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν. Δεν υπάρχει ανοικοδόμηση. H ανεργία έχει λάβει μαζικές διαστάσεις. H καθημερινή ζωή είναι θλιβερή και ούτε οι κατοχικές δυνάμεις ούτε οι αχυράνθρωποί τους μπορούν να παράσχουν τις στοιχειώδεις ανέσεις στο λαό. Οι HΠA δεν εμπιστεύονται στους Ιρακινούς ούτε για να τους καθαρίσουν τα στρατόπεδά τους και χρησιμοποιούν Φιλιππινέζους για το σκοπό αυτόν. Αυτή είναι η αποικιοκρατία στην εποχή του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού και έτσι οι αμερικανικές και φίλα προσκείμενες επιχειρήσεις έχουν προτεραιότητα. Στην καλύτερη περίπτωση, το κατεχόμενο Ιράκ θα γινόταν μία καπιταλιστική ολιγαρχία, αποτελούμενη από ημετέρους. O συνδυασμός όλων αυτών είναι που ενθαρρύνει πολλούς νέους άνδρες να βγουν στην αντίσταση και να αγωνιστούν. Ελάχιστοι είναι έτοιμοι να προδώσουν όσους μάχονται. Αυτό είναι εξαιρετικά κρίσιμο, επειδή χωρίς την υποστήριξη του πληθυσμού, μία βιώσιμη αντίσταση είναι κυριολεκτικά αδύνατη» (Ταρίκ Αλί - «ΓΚΑΡΝΤΙΑΝ» - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).

«Γυάλισμα» φονιάδων... «Χρειάστηκαν 300.000 εργατοώρες και σχεδόν είκοσι χρόνια συντήρησης, αλλά το αποτέλεσμα δικαίωσε τους κόπους. Το Enola Gay, ανακατασκευασμένο και γυαλιστερό, εκτίθεται για πρώτη φορά ολόκληρο, στο νέο μουσείο αεροδιαστημικής του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν, που θα ανοίξει στις 15 Δεκεμβρίου, σε έναν εντυπωσιακό χώρο δίπλα στο διεθνές αεροδρόμιο Ντάλες της Ουάσιγκτον. Υπάρχει όμως ένα μικρό πρόβλημα. Οσοι δε θυμούνται ή δεν έμαθαν ποτέ τι είναι το Enola Gay, θα μείνουν με την απορία. Το αεροπλάνο που εξαπέλυσε την πρώτη πυρηνική βόμβα εκτίθεται χωρίς την παραμικρή αναφορά στην ανυπέρβλητης ιστορικής σημασίας αποστολή του. Κάτω από το 43 μέτρων άνοιγμα των φτερών του, μάταια θα αναζητήσει κανείς τη λέξη "Χιροσίμα" ή την ημερομηνία 6 Αυγούστου 1945. Αντίθετα, οι επισκέπτες πληροφορούνται ότι το B-29 της Boeing, γνωστό και ως "υπερφρούριο", ήταν "το μεγαλύτερο και πλέον προηγμένο αεροπλάνο της εποχής του"» (Ευρυδίκη Μπέρση - «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»).