Η σαουδαραβική ηγεσία, υπό το βασιλιά Αμπντουλάχ (ισχυρού συμμάχου των ΗΠΑ), για καιρό, προσπαθούσε να «κρύψει» αυτά τα εγκλήματα. Τα προαναφερόμενα περιστατικά, όμως, δεν είναι εξαίρεση για τους εργαζομένους μετανάστες στη χώρα και δεν αφορούν μόνο αυτούς. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τη θέση των γυναικών ή του οποιουδήποτε διαφωνούντα με τη, θεϊκής προέλευσης, βασιλική οικογένεια, την παντελή έλλειψη οποιασδήποτε ελευθερίας.
Μιλώντας για τη Σαουδική Αραβία, πρόκειται για τη χώρα της πλέον απάνθρωπης εφαρμογής του ισλαμικού νόμου, τη χώρα προέλευσης, χρηματοδότησης και έμπνευσης ως ένα βαθμό των νυν ισλαμιστών της «αλ Κάιντα», πρώην συνεργατών της CIA. Κι όμως, οι ΗΠΑ πέραν ορισμένων γενικολογιών, δεν έχουν θίξει ποτέ το προσφιλές τους θέμα της «προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων», το οποίο, κατά κόρον, έχουν χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις μαζί με τους ευρωΝΑΤΟικούς συμμάχους της.