Ο Φούνες αποδεικνύεται ο καλύτερος «σύμμαχος των ΗΠΑ» στην περιοχή. Ηταν ο πρώτος που έκανε στροφή 180 μοιρών όσον αφορά την αναγνώριση της κυβέρνησης του Πορφίριο Λόμπο, κυβέρνησης που αποτελεί τη συνέχεια και τη νομιμοποίηση του πραξικοπήματος στην Ονδούρα το 2009. Κατόπιν, αποτέλεσε τον «εγγυητή» για την προώθηση του «Σχεδίου Κεντρική Αμερική», το σχέδιο ανάκτησης του ελέγχου από τις ΗΠΑ, με το πρόσχημα του πολέμου κατά των ναρκωτικών και της βίας των συμμοριών.
Τώρα, με το διορισμό του Παγιές, σε συνδυασμό με την εκλογή του επίσης στρατηγού εν αποστρατεία Οτο Πέρες Μολίνα στην Προεδρία της γειτονικής Γουατεμάλας, ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την επιστροφή στρατιωτικών σε πόστα - κλειδιά. Μια «επιστροφή» που έγινε με την επιβαλλόμενη παραίτηση του πρώην υπουργού Μανουέλ Μελγάρ, ενός από τα ιστορικά στελέχη και πρώην διοικητή του FMLN. Η «θυσία» του Μελγάρ, που προκάλεσε σάλο μεταξύ των μελών του FMLN, ήταν όπως φαίνεται ο όρος για την υπογραφή της λεγόμενης συμφωνίας «συνεργασίας για την ανάπτυξη» μεταξύ του Ελ Σαλβαδόρ και των ΗΠΑ, που στοχεύει στη «δημιουργία της επόμενης γενιάς των αναδυόμενων οικονομιών»...