Η Βρετανία πρότεινε στις άλλες χώρες - μέλη της ΕΕ νέες σκληρές κυρώσεις σε βάρος της Τεχεράνης, με αιχμή την επιβολή εμπάργκο στις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου. Εκτός, όμως, από τις οικονομικές κυρώσεις, σειρά κινήσεων, όπως το αίτημα του Λευκού Οίκου προς το Κογκρέσο να εγκρίνει την πώληση διατρητικών βομβών στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, και εξελίξεις, όπως η κλιμάκωση των πιέσεων προς τη Συρία, αποδεικνύουν ότι η ένταση στις σχέσεις με το Ιράν δεν είναι άσχετη από τους γενικότερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς για την περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Μια πρώτη γεύση της κυρίαρχης γραμμής αντίδρασης της Τεχεράνης δόθηκε από τον πρόεδρο του Ιρανικού Κοινοβουλίου Αλί Λαριτζάνι και θεωρούμενου ως «μέλους του στενού κύκλου» του Αγιατολάχ Χαμενεΐ. Αυτός δεν καταδίκασε όπως το υπουργείο Εξωτερικών και συνεργάτες του Προέδρου Αχμαντινετζάντ την επίθεση. Αντίθετα, επέρριψε την ευθύνη στην «εδώ και δεκαετίες προκλητική βρετανική πολιτική» και προειδοποίησε ότι η Τεχεράνη δε θα μείνει «άπραγη» απέναντι στην περαιτέρω όξυνση. Οπως γίνεται φανερό οι εξελίξεις παίρνουν επικίνδυνη τροπή.