Σημαντική μερίδα της αστικής τάξης τον στηρίζει, όπως ο πρόεδρος της «Φεράρι», βιομήχανοι και εκπρόσωποι από όλο το πολιτικό φάσμα - την κεντροδεξιά, στελέχη του κόμματος του Σίλβιο Μπερλουσκόνι (ο οποίος στα πλαίσια του πολιτικού σόου εμφανίζεται ως αντίπαλος, που δήθεν νοιάζεται για τα βάσανα του ιταλικού λαού) την κεντροαριστερά, από τη σοσιαλδημοκρατική διαχείριση του «Δημοκρατικού Κόμματος».
Εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που έχει ανάγκη το κεφάλαιο για να προωθηθούν παραπέρα οι «διαρθρωτικές αλλαγές», δηλαδή να γίνουν ακόμα πιο φτηνοί οι εργαζόμενοι και να τσακιστούν και άλλο όσα δικαιώματα και κατακτήσεις τους έχουν απομείνει.
Και στην Ιταλία, όπως και σε κάθε καπιταλιστική χώρα, το ζητούμενο για τους αστούς είναι να προετοιμάσουν το νέο κύκλο καπιταλιστικής ανάπτυξης με εργαζόμενους με ισοπεδωμένα δικαιώματα. Και σε αυτό ο Μόντι είναι... κορυφή.