Δηλώσεις που προοιωνίζονται νέα βάσανα, δηλαδή νέα μέτρα. Και όλα αυτά σε μια χώρα που υποτίθεται «είναι σε τροχιά εξόδου από το μνημόνιο» και η οποία ασκεί προς ώρας την εκ περιτροπής εξάμηνη προεδρία στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με ατζέντα το τρίπτυχο απασχόληση, σταθερότητα και ανάπτυξη». Η ανάπτυξη βέβαια αφορά την κερδοφορία του κεφαλαίου και πατάει στο τσάκισμα των εργασιακών δικαιωμάτων, των μισθών, όπως τη συμφωνία που προσπαθεί να επιβάλλει με κάθε τρόπο στους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα.
Πρόκειται για την αναθεώρηση της ήδη υπάρχουσας συμφωνίας που υπογράφτηκε το 2010 (Croke Park, με την οποία, ας σημειωθεί ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο είχαν αποδεχθεί μειώσεις 15%) για τα επόμενα τρία χρόνια. Το νέο σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει νέες περικοπές από 5% έως 10%. Ωστόσο, ο αναβρασμός μεταξύ των εργαζομένων είναι μεγάλος και πιέζουν και τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, που ως τώρα έδιναν τα πάντα, στο όνομα της ...ανάκαμψης. Χρήσιμο το παράδειγμα της Ιρλανδίας και για την χώρα μας.