Αυτό που εκφράζει ο Σίλβα είναι τα γενικά συμφέροντα της αστικής τάξης της χώρας του, που αξιοποιεί τα μνημόνια και τα αντεργατικά μέτρα για να εξασφαλιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων κάνοντας πιο φτηνή την εργατική δύναμη και σμπαραλιάζοντας λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις. Αυτό είναι που απασχολεί τον έμπειρο αστό πολιτικό. Ο μπαμπούλας της λεγόμενης «ακυβερνησίας» στην Πορτογαλία όπως και στην Ελλάδα, επισείεται για να εγκλωβιστούν τα λαϊκά στρώματα στο ιδεολόγημα της «εθνικής ενότητας» για την «εθνική σωτηρία». Μόνο που οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, τα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από τα μονοπώλια δεν πρέπει να πονοκεφαλιάζουν με τέτοια ψευτοδιλήμματα. Αυτό που είναι επείγον, είναι η οργάνωση της λαϊκής αντεπίθεσης που θα έχει ξεκάθαρο στόχο όχι γενικά να πέσει μια κυβέρνηση, για να κερδηθεί χρόνος για άλλο μείγμα αστικής διαχείρισης, αλλά να ανοίξει η προοπτική της ρήξης με την στρατηγική του κεφαλαίου.