Δεν είναι ούτε η πρώτη και κατά πάσα πιθανότητα ούτε η τελευταία φορά που ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Τζακ Στρο ανακατεύει τις τράπουλες ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Ομως, σε αντίθεση με τις πρόσφατες επεμβάσεις σε Μέση Ανατολή και Βαλκάνια, η περίπτωση του αφρικανικού Σουδάν μοιάζει να τον κάνει να διστάζει... Βραχυπρόθεσμα, τουλάχιστον! Αφού το φιτίλι απ' την άτακτη φυγή των αμερικανο-βρετανικών (και λοιπών) δυνάμεων της τάχα «ανθρωπιστικής» επέμβασης στη Σομαλία το 1992 κάνει ακόμη και τους Βρετανούς ιμπεριαλιστές επιφυλακτικούς για την εδώ και τώρα εξαπόλυση εισβολής στην (πλούσια σε ορυκτά και πετρέλαια) δυτική σουδανική επαρχία Νταρφούρ.

Γι' αυτό και όταν, στις αρχές της περασμένης βδομάδας, ο Στρο μετέβη στα προσφυγικά στρατόπεδα του Νταρφούρ, εμφανίστηκε συγκρατημένος. Ηταν επιπλέον στεγνός σε «συναισθηματικές εξάρσεις» - για λόγους προπαγάνδας και όχι λόγω ταμπεραμέντου... - όσον αφορά στην πολύμηνη περιπέτεια των αυτοχθόνων του δυτικού Σουδάν. Ετσι, πέταξε το μπαλάκι στο νεαρό ιμπεριαλιστικό πειραματόζωο του στρατού της νεοσύστατης Αφρικανικής Ενωσης, λέγοντας πως η αποστολή των 300 στρατιωτών στο Νταρφούρ θα πρέπει συντόμως να αυξηθεί και να ξεπεράσει τους 2.000 στρατιώτες. «Για το καλό των κατοίκων του Νταρφούρ και της ειρήνης» είπε ο Στρο, ενώ πολλοί διάβασαν στα χείλη του τη σκέψη για τη δοκιμή ενός αφρικανικού εγχειρήματος «δοκιμής και πλάνου», προκειμένου να αποφασιστεί καλύτερα μία δυτική επέμβαση στην περιοχή...

Γι' αυτό και, παρ' όλα αυτά, δεν ξέχασε να κινήσει τη ράβδο των απειλών κατά των ισλαμιστών του Ομάρ αλ Μπασίρ, μιλώντας για «διεθνείς κυρώσεις» ...«εν ευθέτω χρόνω»!