Ωστόσο, ο μεγαλεπήβολος στόχος του νέου Γενικού Γραμματέα - που είναι γνωστός στη Νότια Κορέα σαν «γλιστερό χέλι» λόγω της ικανότητάς του στην αποφυγή «ευαίσθητων» ερωτήσεων - δε μοιάζει εύκολα πραγματοποιήσιμος. Η τιμή του ΟΗΕ μοιάζει χαμένη από καιρό. Και για να αποκατασταθεί, δεν απαιτείται μόνον ένας ικανός ΓΓ, αλλά ένας άλλος διεθνής συσχετισμός δυνάμεων, που προς το παρόν αναζητάται.
Εντούτοις, η θητεία του Μπαν σε έναν οργανισμό με τουλάχιστον 92.000 κυανόκρανους και ετήσιο προϋπολογισμό 5 δισ. δολαρίων, αναμένεται δύσκολη και για άλλους λόγους: Η κρίση στη Μέση Ανατολή, οι καθημερινές σφαγές στο Ιράκ και η κλιμακούμενη ένταση στο Λίβανο μετά τη θερινή επίθεση του Ισραήλ. Η αιματοβαμμένη ΝΑΤΟική κατοχή του Αφγανιστάν. Η παρατεταμένη κρίση στην Κορεατική Χερσόνησο. Η κρίση στο Νταρφούρ του Σουδάν που έχει ήδη εξελιχθεί σε μείζονα περιφερειακή κρίση και ο επαπειλούμενος πόλεμος στο αφρικανικό Κέρας. Οι στρατιές εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων που ζουν υπό το πρίσμα απόλυτης ένδειας.
Αρκεί ένας «εναρμονιστής γεφυροποιός» (όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται ο ίδιος) να λύσει το γόρδιο δεσμό σε δύο έστω απ' τα σοβαρότερα διεθνή προβλήματα; Η πίστη του στη δύναμη της «διπλωματίας χαμηλών τόνων» μέλλει να δοκιμαστεί, μολονότι ήδη προβάλλει ανεπαρκής...