Μόλις ένα χρόνο πρόλαβε να κλείσει στον πρωθυπουργικό θώκο της Ιαπωνίας ο Σίντζο Αμπε. Μολονότι είχε ακριβώς την ίδια ατζέντα με τον προκάτοχό του, Τζουνισίρο Κοϊζούμι: Ιδιωτικοποίηση των πανίσχυρων ιαπωνικών ταχυδρομείων, στενή ταύτιση της εξωτερικής πολιτικής με τα συμφέροντα των ΗΠΑ, ενεργό συμμετοχή σε ποικίλες αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις της Ουάσιγκτον και στην αντιπυραυλική ασπίδα... Ομως, ο Αμπε δεν υποχρεώθηκε την περασμένη βδομάδα σε παραίτηση, γιατί δεν είχε τη χαρισματική προσωπικότητα του Κοϊζούμι.

Ενα σημαντικό τμήμα του ιαπωνικού λαού αντιτίθεται στην πλήρη ταύτιση της εξωτερικής και στρατιωτικής πολιτικής του Τόκιο με τις ΗΠΑ, με τη συμμετοχή του, π.χ., σε ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις όπως αυτές στο Αφγανιστάν. Αντιδρά, επίσης, και στην αλλαγή του Συντάγματος, προκειμένου να διευρυνθεί (κατ' απαίτηση της Ουάσιγκτον) ο ιμπεριαλιστικός ρόλος του Τόκιο. Παράλληλα, σημαντικό τμήμα της νεολαίας ασφυκτιά στη μέγκενη της εργασιακής υπερεκμετάλλευσης με (αναλογικά) πενιχρές αποδοχές. Πολλοί περισσότεροι Ιάπωνες σιχάθηκαν τον έναν μετά τον άλλο υπουργούς της κυβέρνησης Αμπε, που εμπλέκονταν σε οικονομικά σκάνδαλα ολκής.

Οποιος και εάν είναι ο διάδοχός του στην ηγεσία των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, είναι βέβαιο πως θα χαράξει την ίδια αντιλαϊκή ατζέντα.