Η «κόντρα» ανάμεσα στην εκλεγμένη, απολύτως δημοκρατικά, «Χαμάς» και στον, επίσης, εκλεγμένο Πρόεδρο εκ μέρους της «Φατάχ», κατέληξε σε ανοιχτή ρήξη, με τα παλαιστινιακά εδάφη διαιρεμένα μετά από σωρεία εκατέρωθεν «αστοχιών» τακτικής και ανωριμότητα. Από την κατάσταση αυτή το βέβαιο είναι ότι επωφελείται μόνο η ισραηλινή αδιαλλαξία και κατοχή, καθώς και όλοι όσοι ο καθένας για τους δικούς του λόγους αξιοποιούν το Παλαιστινιακό ως «χαρτί» για την προώθηση των σχεδίων τους. ΗΠΑ και ΕΕ διαγκωνίζονται για την «ευρεία Μέση Ανατολή» και οι αραβικές ηγεσίες «διαιωνίζουν» τη βιωσιμότητά τους. Μόνο ο παλαιστινιακός λαός καταλήγει χαμένος, με το όραμά του για ελεύθερη βιώσιμη ανεξάρτητη πατρίδα, να παραμένει σύνθημα.