Η ρουσφετολογία οργίαζε πριν από ένα - ενάμιση αιώνα, εποχές που άκμαζε ο κοτζαμπασισμός και ο συντηρητικός παλατοκομματισμός. Οι προσπάθειες του Χαριλάου Τρικούπη να εκσυγχρονίσει τον τόπο έπεφταν στο κενό. Η ρουσφετολογία βρισκόταν σε μεγάλη ακμή. Ηταν μια ανήθικη συναλλαγή, που βόλευε κυρίως τους πολιτικούς να εξασφαλίζουν ψήφους, ενώ οι αφελείς ψηφοφόροι μόνο ελπίδες και υποσχέσεις, που σπάνια πραγματοποιούνταν.

Οι παλιοί πολιτικοί ήταν από «τζάκια», ήταν πλούσιοι, εγγράμματοι, ενώ ο λαός, αναλφάβητος! Ηταν και οι μόνοι, που είχαν τη δυνατότητα να ταξιδεύουν, κάνοντας εμπόριο. Είχαν τη δυνατότητα να βλέπουν όμορφες πολιτείες, χωρίς, παράλληλα, να δέχονται και τα ανάλογα ερεθίσματα για να κάνουν κάτι να ανακουφίσουν το λαό από τη μίζερη ζωή του.

Την πολιτική την είχαν κάνει επάγγελμα. Σκοπός και στόχος τους, το ατομικό τους συμφέρον και το συμφέρον της τάξης τους. Μέσα σ' αυτούς υπήρξαν, βέβαια, και ευεργέτες που έκαναν φιλάνθρωπα έργα. Η «πολιτική» ήταν κληρονομική, πήγαινε από πατέρα σε γιο, σε εγγονό.

Οι αφελείς, οι αγράμματοι και κακοζωισμένοι ψηφοφόροι επάνω στους πολιτικούς στήριζαν όλες τους τις ελπίδες: Κάπου να διορίσουν το παιδί τους, ή να πάρουν, σαν ακτήμονες, ένα στρέμμα γης να επιβιώσουν. Οι πολιτικοί τις υποσχέσεις τους σπάνια τις πραγματοποιούσαν, για να κρατούν ανοιχτή την πόρτα της ελπίδας και της συναλλαγής, για να έχουν την ψήφο τους δεσμευμένη και στις επόμενες εκλογές.

Ενας πολιτικός, από τα «τζάκια» του Μοριά, βλέποντας ένα νεοεκλεγέντα συντοπίτη του βουλευτή να τρέχει, για να ανταποκριθεί στα αιτήματα των ψηφοφόρων του, του είπε: «Ετσι που κάνεις, βρε ανόητε, δε θα έχεις πολιτικό μέλλον. Αν δίνεις στους ψηφοφόρους σου ό,τι σου ζητάνε, πάει, τους έχασες... Αν θέλεις να σε εκλέγουν ισόβια, να τους αφήνεις να έχουν πάντα την ανάγκη σου. Να τους κρατάς δεμένους μαζί σου με την ελπίδα...».

Τους δίνανε, λοιπόν, άφθονες υποσχέσεις:

«Θα σας κάνουμε και γεφύρια». «Μα δεν έχουμε ποτάμια». «Θα σας κάνουμε και ποτάμια».

Οι «πιστοί» οπαδοί και ψηφοφόροι, αν και γελασμένοι και πολλάκις προδομένοι, ακολουθούσαν τον «πολιτικό» τους ακόμα και όταν άλλαζε πολιτική ή κόμμα.

Τι θα γίνει; Τώρα το χρειαζόμαστε το ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ. Να γκρεμίσει το τείχος της ντροπής, που χωρίζει την κοινωνία μας στα δυο, το τείχος της Νεοκαπιταλιστικής Τάξης Πραγμάτων, που θα κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.