Ο μήνας Φεβρουάριος, που μόλις πέρασε, είναι αφιερωμένος στις ΗΠΑ σαν μήνας των Μαύρων, ή Αφροαμερικανών όπως αποκαλούνται τώρα. Οσοι διαβάσαμε τα δυο αυτογραφικά βιβλία του Μπάρακ Ομπάμα, Αμερικανού Προέδρου, θα σταθήκαμε πολλές φορές στις ταλαιπωρίες των μαύρων στα προάστια του Σικάγου, όπως τις περιγράφει από τις εμπειρίες του ως οργανωτή. Εξάλλου, η βία στο Νότο, τα λιντσαρίσματα, τα κρεμασμένα στα δέντρα άψυχα κορμιά, οι φωτιές που έβαζαν οι Κου Κλουξ Κλαν στις καλύβες των Μαύρων, οι πολιτικές δολοφονίες, μας είναι γνωστά από πολυάριθμες ταινίες, γυρισμένες στο Χόλιγουντ, καθώς και από ρεπορτάζ σε εφημερίδες, ντοκιμαντέρ και βιβλία.

Μια άλλη σειρά από γεγονότα συγκρούσεων μαύρων και λευκών είχε αρχίσει στις 13 Φεβρουαρίου 1960, όταν η είκοσι ενός χρόνων φοιτήτρια Νταϊάν Νας (Diane Nash) συγκέντρωσε μια ομάδα φοιτητών για μια καθιστική διαμαρτυρία. «Είμαστε μια χούφτα παιδιά. Είμαστε καλά παιδιά, έξυπνα και με ιδανικά, αλλά είμαστε παιδιά χωρίς δύναμη. Δεν έχομε αστυνομικές δυνάμεις, δικαστές, μπάτσους και λεφτά... Ο Λιούις είχε εκπλαγεί από τη βία τους. Αντρες και γυναίκες είχαν μετατραπεί σε κτήνη. Περίμεναν όλο το πρωί κουνώντας ρόπαλα κατά των φωτογράφων και πάλευαν μαζί τους για να τους πάρουν τις κάμερες... Οι επιτιθέμενοι φαίνονταν εξοπλισμένοι με σωλήνες, ρόπαλα και ράβδους του μπέιζ μπολ. "Συμπτυχθείτε. Μη φεύγετε. Μην τρέχετε", φώναζε στους δικούς του ο Λιούις. "Μείνετε οπωσδήποτε όλοι μαζί"... Ο Λιούις εκείνη τη στιγμή πάλευε για τη ζωή του».

Ο όχλος, αυτή η ομάδα των διακοσίων ή τριακοσίων βίαιων και οργισμένων αντρών και γυναικών, έμοιαζε σαν ένα σμήνος από τεράστιες σφήγκες... Πιθανόν, όλα αυτά να κατέληξαν στην κορυφαία δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, που δεν ήταν παρά μια ακόμα πολιτική δολοφονία. Ωστόσο, το βιβλίο του λευκού συγγραφέα Ντέιβιντ Χάλμπερσταμ (David Halberstam), που θαυμάζω το μεγάλο και συνολικό του έργο, με κορυφαίο ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ (The Children), προφανώς ο τίτλος αναφέρεται στην Νταϊάν Νας, υπήρξε, για μένα, η βίβλος του κινήματος των Μαύρων τη δεκαετία του '60, που δε σταμάτησε με την εκπνοή της.

Ζώντας στην Αμερική τη δεκαετία του '60, και παίρνοντας μέρος στους αγώνες κατά της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα, παρακολουθούσα, όπως και άλλοι, τα κινήματα των Μαύρων ή άλλων μειονοτήτων, όπως και χωρών της Λατινικής Αμερικής, και συμμετείχα κατά περίπτωση. Ομως, ο Ομπάμα γεννήθηκε τον Αύγουστο του 1961 και θα γνώρισε τη θρυλική Νταϊάν μέσα από τη βιογραφία της και την πολύμορφη δράση της για τα δικαιώματα των Μαύρων, ενώ, όταν δολοφονήθηκε ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ήταν μόνο τριών χρόνων. Ωστόσο, όλα αυτά και περισσότερα τού είναι γνωστά και αν υπόσχεται το κλείσιμο του Γκουαντάναμο δεν είναι παρά μια εν μέρει επέκταση στην καταστολή της κρατικής βίας, στην οποία υποβάλλονται ακόμα και μη Αμερικανοί πολίτες. Θα δούμε ποιες υποσχέσεις θα πραγματοποιήσει.