Η στήλη «αλίευσε» και δημοσιεύει σήμερα τις «φανταστικές»(;) «εντυπώσεις» ενός μαθητή του Δημοτικού από τις πρώτες μέρες στο σχολείο, αντί «καλής σχολικής χρονιάς».

Εχουν πολλή πλάκα οι διαφημίσεις. Ειδικά αυτές που δείχνουν κάτι τεράστιες τσάντες με σούπερ ήρωες, πολλές τσέπες, πολλά χρώματα και "πολλά λεφτά", όπως λέει ο μπαμπάς. Δε μιλάμε για τις τεράστιες κασετίνες που αν τις βάλεις στην τσάντα δε χωράει τίποτε άλλο! "Τρία στρέμματα γεμάτα αηδίες που κοστίζουν ένα βουνό λεφτά για να τα χάσει όλα το καμάρι μας σε λιγότερο από δύο βδομάδες" λέει ο μπαμπάς, αλλά η μαμά τού λέει πως "το παιδί θα αποκτήσει ψυχολογικό τραύμα αν εξακολουθεί να πηγαίνει με τσάντα Μπομπ Σφουγγαράκη που την έχει από τη Δευτέρα Δημοτικού", ο μπαμπάς τότε της λέει ότι "το παιδί θα αποκτήσει χειρότερο τραύμα άμα πάω φυλακή" και η μαμά απαντάει ότι "έχει καταργηθεί η προσωποκράτηση για χρέη προς ιδιώτες".

Δεν έχω ιδέα τι σημαίνουν όλα αυτά, αλλά τελικά πήγα και φέτος στο σχολείο με την τσάντα Μπομπ Σφουγγαράκη. Ετσι κι αλλιώς δε χρειαζόταν μεγαλύτερη γιατί μας έδωσαν μόνο τα μισά βιβλία. Κάθε χρόνο με "μισά" ξεκινάμε. Πέρυσι λείπανε σχεδόν οι μισοί δάσκαλοι. Τέλειο! Φέτος ήρθαν πάλι αυτοί που λέγονται "αναπληρωτές". Δεν ξέρω τι πληρώνουν, αλλά δεν προλαβαίνουμε ούτε το όνομά τους να μάθουμε και ξαναφεύγουν και έρχονται άλλοι. Πέρυσι, μέχρι το χειμώνα, δεν κάναμε μάθημα. Συστηνόμασταν. Ολα αυτά όμως τα ξεχάσαμε, γιατί συνέβη κάτι το καταπληκτικό! Μάθαμε ότι επειδή κυκλοφορεί μια επικίνδυνη γρίπη, θα πρέπει να πλένουμε τα χέρια μας κάθε φορά που κάνουμε οτιδήποτε και ότι όποιος από μας νιώσει πονοκέφαλο ή έχει μύξες, θα φεύγει αμέσως από το μάθημα και θα πηγαίνει σε ξεχωριστή αίθουσα και θα τηλεφωνούν στους γονείς μας για να μας πάρουν!

Η μεγάλη πλάκα όμως είναι ότι δεν έχουμε "ξεχωριστή" αίθουσα. Και μας είπαν να βάζουμε "με το μαλακό" σαπούνι στις βρύσες γιατί το πληρώνει το σχολείο και δεν έχει λεφτά. Γεμίσαμε τις τσάντες μαντίλια, σαπούνια, θερμόμετρα, σακούλες, γάντια, μάσκες, φάρμακα και οινόπνευμα από το σπίτι. Κάποια μπουκάλια σπάσανε και οι τσάντες άρχισαν να βγάζουν αφρούς. Το ίδιο και ο δάσκαλος. Ηταν μια τέλεια μέρα!»...