Με «πονάει η ψυχή» σαν βλέπω στην τηλεόραση τον Λοβέρδο να «κλαίει και να οδύρεται» για το «μεγάλο κακό» που βρήκε τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους. Ο Ανδρέας είναι ευαίσθητος άνθρωπος και προοδευτικός πολιτικός - ας μην ξεχνάμε πως πέρασε από την Αριστερά - που στενοχωριέται, πραγματικά, όταν πλήττονται τα δικαιώματα φτωχών ανθρώπων. Γι' αυτό, άλλωστε, ο Γιώργος τον επέλεξε για υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Μη νομίζετε ότι δέχεται χωρίς αντίρρηση τα βάρβαρα, αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που, κάθε φορά, του ανακοινώνουν οι εκπρόσωποι της «τρόικας». Οχι. Διαφωνεί, αντιδρά, αντιστέκεται. Με το δικό του τρόπο, βεβαίως. Ως φύσει και θέσει ευγενικός άνθρωπος και ήπιων τόνων πολιτικός προσπαθεί, με επιχειρήματα, να τους πείσει ότι έχουν άδικο να επιμένουν. Δεν τον καταλαβαίνουν και «πάει να σκάσει» απ' τη στενοχώρια του. Κι όταν αναγκάζεται ν' αποδεχτεί τα μέτρα, «ματώνει η καρδιά του».

Εχω την εντύπωση πως την ίδια στενοχώρια έχει κι ο Παπακωνσταντίνου. Διότι ο Γιώργης είναι σοσιαλιστής κι ας μην του φαίνεται. Μην κοιτάτε που άφησε την Λούκα «να του βγαίνει από αριστερά». Ας όψονται ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο Ζαν Κλοντ Τρισέ και ο Ολι Ρεν. Αγώνα σκληρό δίνει ο υπουργός μας των Οικονομικών για να υπερασπίσει την Ελλάδα από «τα γαμψά νύχια της τρόικας». Αλλά κι ολόκληρη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, μηδέ του αντιπροέδρου Πάγκαλου εξαιρουμένου, διαφωνεί με τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που η ίδια λαμβάνει και αντιστέκεται σθεναρώς στην «τρόικα». Μάλιστα, ο Γιώργος Παπανδρέου δήλωσε πως, αν δεν ήταν πρωθυπουργός, θα έβγαινε κι αυτός στους δρόμους να διαδηλώσει την οργή του.

Στενοχώρια βαριά έχουν κι ο Σαμαράς με τον Καρατζαφέρη, αλλά προσπαθούν να μην το δείχνουν, για να μην εκτίθενται. Γιατί η ΝΔ και ο ΛΑ.Ο.Σ, όπως και το ΠΑΣΟΚ, είναι φιλεργατικά - φιλολαϊκά κόμματα. Το γεγονός ότι καλούν τον κόσμο ν' αποδεχτεί τα αντιλαϊκά μέτρα και να μη βγαίνει στους δρόμους να τα καταδικάσει, δε σημαίνει ότι δε νοιάζονται για τα προβλήματα και δε λυπούνται για τα βάσανα του λαουτζίκου. Αλλωστε, ο Αντώνης είναι της «λαϊκής δεξιάς», ενώ ο θεωρούμενος ακροδεξιός Γιώργαρος έχει τόσο πολύ πλησιάσει, πολιτικά, την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορεί παρά να έχει επηρεαστεί, «κατά τι», ή και «τα μάλα», από το σοσιαλιστικό χαρακτήρα της.

Ακόμα πιο βαριά στενοχώρια νιώθουν κάποιοι γνωστοί δημοσιογράφοι, αλλά και δημοσιολόγοι και άλλοι «ειδικοί» των ΜΜΕ. Το αντιλαμβάνεσαι όταν τους βλέπεις στην τηλεόραση και τους ακούς στο ραδιόφωνο να εκφράζουν τη βαθιά τους λύπη για τα βάσανα του λαού και με δυσκολία κρατιούνται από το να βάλουν τα κλάματα. Το καταλαβαίνεις διαβάζοντας τα γραπτά τους στις εφημερίδες, τα οποία στάζουν πίκρα και παράπονο για την κυβέρνηση κι είναι γεμάτα οργή και αγανάκτηση για την «τρόικα». Μερικοί, μάλιστα, φτάνουν στο σημείο να μιλούν και να γράφουν για «αντιλαϊκή κυβέρνηση», για «κακή Ευρωπαϊκή Ενωση» και για «απάνθρωπο καπιταλισμό». Και, ω του θαύματος, από «δαίμονες του ψεύδους», μετατρέπονται σε «αγγέλους της αποκαλύψεως»...