Ομως, άλλες οι «βουλές» των γονιών της κι άλλες οι κατευθύνσεις που δίνει το κυρίαρχο σύστημα που τη θέλει «μουγκή» κι άβουλη. Ετσι, λοιπόν, η αθώα ψυχούλα της κρίνεται τώρα κατάλληλη απ' τους «επιστήμονες του ψυχολογικού πολέμου» να δεχτεί τα μηνύματα του υπερβολικού φόβου και μίσους, που πληγώνει την παιδική ψυχή.

Η «φοβική ψυχική διαταραχή» που προσβάλλει ιδιαίτερα τα παιδιά, μεταδόθηκε και στα ελληνικά σχολεία. Το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους της Ν. Υόρκης, που εξελίχθηκε σε φαινόμενο ομαδικής υστερίας, σερβιρίστηκε και στα παιδιά του Νηπιαγωγείου σαν ένα αθώο, αλλά στην πραγματικότητα ύπουλο κι επικίνδυνο παιγνίδι, που οι κακές επιδράσεις του στην ψυχή των μικρών παιδιών θα εκδηλώνονται μακροχρόνια.

- Τι παιγνίδι είναι αυτό; τη ρωτάνε.

- Μας το 'μαθαν σήμερα, απαντάει το παιδί, για να «θυμίσουμε» - να τιμήσουμε ήθελε να πει - τα παιδιά που σκότωσαν στην Αμερική κάτι κακοί άνθρωποι.

Η ιδεολογική πλύση και η ψυχολογική βία στο μυαλό του αθώου κοριτσιού είχε αρχίσει απ' το σύστημα. Στο σχολείο τούς δίδαξαν ότι μόνο τα Αμερικανάκια σκοτώθηκαν. Αυτά πρέπει να τιμήσουμε. Για τα παιδιά του Βιετνάμ, της Κορέας, του Ιράκ, της Σομαλίας, της Κύπρου, της Γιουγκοσλαβίας, της Παλαιστίνης, της Τουρκίας, για τα Αφγανάκια θύματα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού μιλιά! Αυτά δε χρειάζονται τιμές!

Οι γονείς της Ιζαμπώς αντιδρούν. Πηγαίνουν στο Νηπιαγωγείο, ζητάνε εξηγήσεις απ' τις δασκάλες για το «παιγνίδι της σιωπής». Εκπληκτοι μαθαίνουν ότι πρόκειται για εφαρμογή εγκυκλίου του υπουργείου Παιδείας.

Εκείνο που μπορεί κανείς να περιμένει τώρα είναι μια δεύτερη εγκύκλιο του υπουργού Παιδείας, για τη διοργάνωση στα σχολεία γιορτής για το «χαρμόσυνο γεγονός» του χτυπήματος του Αφγανιστάν - στο πλαίσιο του σχεδίου «ψωμί και βόμβες» - με «βόμβες μπισκότων», ώστε να περνάει πιο εύκολα η μαζική τρομοψύχωση και η ιδεολογική πλύση στις ψυχές και στο μυαλό των παιδιών μας.

Αυτός δεν είναι απλά κυνισμός, είναι κάτι άλλο, σοβαρότερο, που δεν πρέπει ν' αφήσει αδιάφορους τους γονείς κανενός παιδιού.