Στο 9ο Συνέδριο της ΠΕΑΕΑ | ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στο 9ο Συνέδριο της ΠΕΑΕΑ

Στο αμφιθέατρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (Πατησίων 76), αρχίζει σήμερα το 9ο Συνέδριο της ΠΕΑΕΑ, της Πανελλήνιας Ενωσης των Αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.

Οι απρομάλληδες βετεράνοι λαϊκοί αγωνιστές και αγωνίστριες, που πριν 60 χρόνια έγραψαν το αθάνατο έπος της Εθνικής Αντίστασης, ένα έπος που μαζί του μονάχα το μεγάλο Εικοσιένα μπορεί να συγκριθεί, σμίγουν τις καρδιές τους, τη φωνή και την ανάσα τους και, μαζί με τους καλεσμένους συναγωνιστές τους, της FIR (της Παγκόσμιας Συνομοσπονδίας των Αντιστασιακών), θα διατρανώσουν τη θέληση και την απόφασή τους να συνεχίσουν τον αγώνα, ώσπου να γίνουν πραγματικότητα τα οράματα και τα πανανθρώπινα ιδανικά της λευτεριάς, της ειρήνης, της δημοκρατίας, για τα οποία έδωσαν το αίμα τους και αφιέρωσαν ολόκληρη τη ζωή τους.

Σε ηλικία ογδόντα και ενενήντα χρόνων σήμερα, οι ακατάβλητοι αυτοί μαχητές του λαϊκού μας κινήματος, αψηφώντας αρρώστιες και γεράματα, δίνουν πάντα πρώτοι το «παρών» στους αγώνες του ελληνικού λαού, «για το ψωμί, τη λευτεριά και την τιμή», όπως το τραγουδούσαν στα μεγάλοι και δοξασμένα εκείνα χρόνια. Με τα πανό και με τα λάβαρά τους υψωμένα, τους βλέπεις πάντα στις πρώτες γραμμές της φάλαγγας, στις πορείες του Πολυτεχνείου, στους δρόμους και στις πλατείες με το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, στα μπλόκα της αγροτιάς με τα τρακτέρ και τους ξωμάχους αγωνιστές, στις διαδηλώσεις και στις συγκρούσεις με τους διεθνείς τρομοκράτες της «Νέας Τάξης», για να σταματήσουν το εγκληματικό χέρι της αμερικανοΝΑΤΟικής ληστοσυμμορίας, που απειλεί ολόκληρο τον πλανήτη μας με πυρηνικό ολοκαύτωμα.

Είναι αυτοί που στην πρώτη Αντίσταση (1941-1944) πολέμησαν σαν άλλοι Διγενήδες από τις γραμμές του θρυλικού ΕΛΑΣ, και ταπείνωσαν την υπεροψία των σιδερόφραχτων ορδών του παρανοϊκού Αδόλφου Χίτλερ και του υπερφίαλου Μπενίτο Μουσολίνι. Αυτοί, που, στη συνέχεια, από τις τάξεις του ηρωικού Δημοκρατικού Στρατού της Ελλάδας, αντιστάθηκαν και είπαν το μεγάλο ΟΧΙ τους, στους νεοφασίστες κατακτητές, στους Αγγλους και Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, που άφησαν κατάπληκτη ολόκληρη την ανθρωπότητα, με τον ανεπανάληπτο ηρωισμό τους, πολεμώντας επί τρία ολόκληρα χρόνια έναν πάνοπλο και κτηνώδη αντίπαλο, που διέθετε υπεροπλία 10 προς 1 σε έμψυχο υλικό, και 50 προς 1 σε δύναμη πυρός.

Υπακούοντας στους νόμους του πανδαμάτορα χρόνου, οι αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης φεύγουν τώρα ένας ένας από τη ζωή. Ομως, το άφθαρτο και ακατάλυτο έργο τους θα μένει στους αιώνες ορόσημο και φάρος φωτεινός για τις νεότερες γενιές, στους δικούς τους αγώνες για τη λευτεριά, για ένα καλύτερο Αύριο αυτού του τόπου.

Τιμή και δόξα αιώνια, σ' εκείνους «που στη ζωή τους όρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες», και έπεσαν στη μάχη, φρουροί ακοίμητοι στα φυλάκια της παγκόσμιας επανάστασης. Τιμή και σεβασμός απέραντος και σ' αυτούς που μένουν ακόμα ζωντανοί, και, παρά τα ογδόντα και τα ενενήντα χρόνια τους, αγωνίζονται, «ποτέ από το χρέος μη κινούντες», πάντα στην πρώτη γραμμή, στο δύσκολο, αλλά ωραίο αγώνα μας για τη δημοκρατία, για την αυριανή κοινωνία της ειρήνης και του σοσιαλισμού.

Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ