Παρασκευή 13 Σεπτέμβρη 2002
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Εικονική πραγματικότητα

Στις Νομαρχιακές Εκλογές του Οκτώβρη - το δηλώνω δημοσίως - ψηφίζω Φώφη! Καλός και υπεράξιος, θα πείτε, για υπερνομάρχης και ο κύριος Γιάννης Τζανετάκος, αυτός ο αριστεροκεντροδέξιος εμβριθής και βαθυστόχαστος «αναλυτής» των πάντων, αλλά, μπροστά στην κυρία Φώφη, δε «μετράει». Σπουδαία υποψηφιότητα για την υπερνομαρχία Αθήνας - Πειραιά, είναι και εκείνη του «μεγάλου» Μανόλη Γλέζου, επιφανούς στελέχους της «Αριστεράς», αλλά, απέναντι στην κυρία Φώφη, και αυτός «δεν πιάνει χαρτωσιά». Τα προσόντα και το... άρωμα της Φώφης «δεν τo 'χει, όντως κανένας». Νέα, όμορφη(;), μορφωμένη(;), με... ηγετικές ικανότητες εκπληκτικές, αλλά, προπαντός, με όνομα τρανταχτό και «ένδοξο», όσο και εκείνο του Κολοκοτρώνη... Μια κόρη του Γιώργου Γεννηματά, του πιο «χαρισματικού» (μετά τον Αντρέα) ηγέτη, στο χώρο του ΠΑΣΟΚ, ποιος θα μπορούσε να τη συναγωνιστεί και να την αντιπαλέψει... Εχει απόλυτο δίκιο η... σοβαρή και αξιόπιστη εταιρία δημοσκοπήσεων, που από την πρώτη στιγμή την έχει «ξεπετάξει» σε ύψη δυσθεώρητα, στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων... Αυτά ακούμε και διαβάζουμε τον τελευταίο καιρό.

«

Πού καταντήσαμε, ρε σύντροφε...» μου εξέφραζε, προχτές, από τηλεφώνου, την πίκρα και την αγανάκτησή του ο φίλος μου ο Γιώργος. «Εκεί που κρεμούσαν κάποτε οι καπεταναίοι τ' άρματα, να κρεμάνε τώρα οι γύφτοι τα νταούλια... Να μας κυβερνάνε τώρα τα τσουτσέκια και όλο αυτό το παρδαλό τσίρκο του κλότσου και της καρπαζιάς, που μας τους καθίσανε στο σβέρκο μας ξένοι και ντόπιοι πλουτοκράτες, και παριστάνουν τους κυβερνήτες ετούτης της δόλιας πατρίδας μας. Αφού μας λεηλάτησαν όλα τα οράματα και τα ιδανικά μας για πραγματική δημοκρατία και σοσιαλισμό, αφού καπηλεύτηκαν ασύστολα τα σύμβολα και τα συνθήματά μας, (μας έκλεψαν και χρησιμοποιούν αναίσχυντα ακόμα και την ιερή λέξη «σύντροφε» - μαγάρισαν τη λέξη), παριστάνουν τώρα τους εθνοπατέρες και τους σωτήρες του ελληνικού λαού, που τον εξαπατούν κάθε μέρα, και μας δουλεύουν όλους ψιλό γαζί.

Θέλω να το φωνάξω, σύντροφε, να το τραγουδήσω δυνατά, για να το ακούσει ετούτος ο αγαθός λαουτζίκος, που κοιμάται «τον ύπνο του δικαίου».

«Λαέ σκλαβωμένε, λαέ βασανισμένε / πέταξε τα δεσμά της σκλαβιάς. / Της Λευτεριάς καμπάνα / χτυπάει να σηκωθείς». Αυτής της Λευτεριάς, που - όπως το είπε και ο ποιητής - απέχει από σένα μόλις «μια δρασκελιά». Φτάνει να το καταλάβεις. Να συνειδητοποιήσεις την ηφαιστειακή δύναμη που κρύβεις μέσα σου, και να τη χρησιμοποιήσεις οργανωμένα και συντονισμένα. Να την «κατεβάσεις», σαν ένα σφυρί χιλίων μεγατόνων, στο κεφάλι αυτού του σάπιου και διεφθαρμένου ως το κόκαλο καπιταλιστικού συστήματος, που ενώ έχει φάει προ πολλού τα ψωμιά του, επιμένει ακόμα να δυναστεύει τους λαούς όλης της Γης, και να οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια την ανθρωπότητα στον όλεθρο και την καταστροφή».

Υστερόγραφο. Πριν ολοκληρώσω αυτό το σημείωμα, άκουσα στην τηλεόραση τις παρακάτω... εμπνευσμένες και βαρυσήμαντες δηλώσεις της κυρίας Φώφης Γεννηματά: «Είμαστε αποφασισμένοι να μην επιτρέψουμε στη λέξη ακρίβεια, να επιστρέψει στο καλάθι της νοικοκυράς. Είναι κατάκτηση τα τελευταία χρόνια η σταθερότητα στις τιμές». Και μου ήρθε πάλι στη γλώσσα εκείνη η φράση του παλιού, καθαρευουσιάνου καθηγητή μου. «Τις αφεδρών εκρότησεν;». Που σημαίνει - για όσους δε γνωρίζουν την αρχαΐζουσα - «ποιος πρωκτός επόρδισεν;». (Εσύ, αναγνώστη, πες το στη δική μας, την καθημερινή γλώσσα...).


Βασίλης ΦΥΤΣΙΛΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ