Παλιά (πριν 50 και παραπάνω χρόνια), στις φυλακές της Κέρκυρας, ο Θανάσης ο Μπάρας, αγωνιστής - βράχος, αλλά και χωρατατζής και αφηγητής ασύγκριτος, μας έλεγε μια ιστορία για το Πάσχα κάποιων ξεχασμένων ξωμάχων, στα χωριά της ορεινής Αιτωλοακαρνανίας. Ο παπα - Γρηγόρης είχε, λέει, στην ενορία του πεντέξι χωριά, κουτσοχώρια και οικισμούς ξεμοναχιασμένους απάνω στα βουνά και πώς να τα προφτάσει όλα, ο καημένος, να τους κάνει την Ανάσταση... Εβγαινε, λοιπόν, σε ένα ψηλωματάκι, δίπλα στην εκκλησία του, τίναζε προς όλες τις κατευθύνσεις το ματσάκι με το βασιλικό και έψελνε με την καμπανιστή φωνή του: «Πάσχα Γαυρολίμνη, Πάσχα Περιθώρι! Πάσχα Βασιλική, Πάσχα Καλαβρούζα! Πάσχα κι εσείς, διαολοχώρια, που είστε πίσω απ' τη ράχη!».

Σήμερα, βέβαια, τα πράγματα έχουν αλλάξει. Και υπερεπάρκεια παπάδων έχουμε, ώστε να καλύπτουμε όλες τις ανάγκες των πιστών, για το Πάσχα και για όλη τη χρονιά, αλλά και σε υλικά αγαθά, για το πασχαλινό τραπέζι, δεν πάμε πίσω. Ο Ακης, ο τσίφτης υπουργός «μας» των ζαρζαβατικών, αφού κατέβηκε αυτοπροσώπως στην αγορά και έκανε την έρευνά του, μας διαβεβαίωσε ότι και υπερεπάρκεια αγαθών υπάρχει, και οι τιμές είναι πολύ καλές, ώστε όλοι οι Ελληνες να περάσουμε και αυτό το Πάσχα χαρούμενα και ευτυχισμένα. Οι «καταναλωτές», πάντως, που κατέβηκαν και αυτοί στην αγορά, διαπίστωσαν ότι οι ντομάτες, για παράδειγμα, πουλιούνταν 5 και 6 ευρώ το κιλό, τα αγγουράκια 1 ευρώ το κομμάτι, τιμές, δηλαδή, «αστρονομικές» και απλησίαστες για τα φτωχά τους βαλάντια.

Αλλά, μπορεί φέτος τα μαρούλια και τα κραμπολάχανα να ήταν «φωτιά», είχαμε, όμως, και μια ευχάριστη πασχαλινή «ατραξιόν». Μας έκανε την τιμή να έρθει και να συνεορτάσει μαζί μας το «Αγιον Πάσχα» ο ...«μεγαλειότατος» Κωνσταντίνος Γλίξμπουργκ ή Ντεγκρέτσιας (ή Πλιγούρας, όπως τον αποκαλεί ο φίλος μου ο Γιώργος), συνοδευόμενος από τη «μεγαλειοτάτη» Αννα - Μαρία και τους δύο «βλαστούς» του. Ελαβε, σε εκκλησία των Ιωαννίνων, «στην πατρίδα» όπως δήλωσε ...συγκινημένος, τη θεία μετάληψη, στάθηκε μπροστά στο άγαλμα του παππού του Κωνσταντίνου (ο οποίος ...πολέμησε γενναία και ελευθέρωσε τα Γιάννενα από τους Τούρκους) και έφαγε γιαννιώτικα και άλλα παραδοσιακά εδέσματα και λιχουδιές. Σε κάποιο «κανάλι», μάλιστα, σε μια εκπομπή με τίτλο «Η ώρα του λαού», όπου ο παρουσιαστής δίνει το λόγο σε όποιον πολίτη τον ζητήσει, ακούστηκε και η εξής στιχομυθία. Πολίτης: «Είναι βέβαιο, ότι ήρθε, φέτος, και ο βασιλιάς μας ο Κωνσταντίνος, να κάνει Πάσχα μαζί μας και έφαγε νόστιμους παραδοσιακούς μεζέδες;». Παρουσιαστής: «Ναι, είναι απολύτως βέβαιο». «Α, ωραία!, είπε τότε ο αδιόρθωτος Ελληνας. «Πες του να έρθει να μου φάει κι εμένα τα...» και αμόλησε, ο αθεόφοβος, έτσι φαρδιά πλατιά, μια «χοντρή» - ελληνικότατη πάντως - λέξη, που, φωνητικά, συγγενεύει με τη λέξη, απίδια.