Παρασκευή 6 Ιούνη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 64
ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ
Με αφορμή την ανεργία

Αν είμαστε έτσι πεινασμένοι κι έτσι τσακισμένοι/ Αν είμαστε γδαρμένοι ως το μεδούλι,/ και πατημένοι σαν τσαμπιά να δώσουμε όλο το κρασί μας,/ Τάχα θα πω πως είναι από δικό σου φταίξιμο; - όχι,/ όμως και συ, αδερφέ μου, φταις καμπόσο.

(Ναζίμ Χικμέτ)

Θέλω να μιλήσουμε, με αφορμή την ανεργία. Οχι νατουραλιστικά, μήτε μελοδραματικά, θέλω να σκεφτούμε κάποια πράγματα και να συνεννοηθούμε.

Λένε πως η ανεργία μπορεί να φτάσει και το 20%. Γι' αυτό θέλω να στοχαστούμε σοβαρά. Μας αφορά το ζήτημα. Εχουμε και παιδιά.

Θυμάσαι τον όρο «κοινωνικοί εταίροι»; Ακατανόητος όρος, μέχρι που ο ΣΕΒ και η ΓΣΕΕ άρχισαν να συζητούν ως κοινωνικοί εταίροι, όπως είπαν. Ως φίλοι, συνεταίροι, δηλαδή, σύμφωνα με την ερμηνεία της λέξης εταίρος. Κοντολογίς, βιομήχανοι, τραπεζίτες, μεγαλέμποροι, εργάτες και υπάλληλοι είναι μέλη της ίδιας εταιρίας κι από κοινού πασχίζουν να πετύχουν και να μοιραστούν τα οφέλη. Ακριβώς έτσι. Να μοιραστούν τα οφέλη, και μάλιστα ισότιμα. Χωρίς αυτό, ο κοινωνικός εταιρισμός δεν έχει νόημα.

Κουβέντιασαν οι κοινωνικοί εταίροι. Συμφώνησαν σε χίλια μύρια πράγματα. Και η κυβέρνηση ικανοποιημένη, για το πόσο απλό είναι...

Καμάρωσαν για την ισχυρή οικονομία, τους ρυθμούς ανάπτυξής της, την ένταξη στη ζώνη του ευρώ, για την Ελλάδα που αλλάζει. Σε παίνεψαν, εργαζόμενε κοινωνικέ εταίρε, μόνον εσένα, για τις θυσίες σου.

Να, όμως, που άρχισαν οι ζαβολιές. Απολύσεις, πτωχεύσεις, μετακομίσεις επιχειρήσεων. Δηλαδή, ανεργία. Κι ο κοινωνικός εταιρισμός;

Ελα να το ψάξουμε το ζήτημα. Μη σκιάζεσαι στη σκέψη ότι μπορεί κι «ένα άδειο πουκάμισο» να 'ναι. Ακόμα κι αν είναι να ξανάρθουν τα παλιά, τα δογματικά, τα ξεπερασμένα, όπως λένε. Δηλαδή, κεφάλαιο - εργασία. Κεφαλαιοκράτης - εργάτης, που χουν ανοιχτή αμάχη από τότε που γεννήθηκαν. Να το ψάξουμε, λοιπόν. Κι ας είναι οδύνη η διάψευση.

Παρατηρείς κι εσύ πως εκείνος που πληρώνει είναι ο εργάτης. Ο κοινωνικός εταίρος του δεν καταγράφεται στον κατάλογο των ανέργων. Ο,τι κι αν γίνει, συνεχίζει να πορεύεται στο δικό του δρόμο. Στο δρόμο της εκμετάλλευσης, με ή χωρίς τον Ελληνα εργάτη ως κοινωνικό εταίρο του.

Τι συμβαίνει, λοιπόν; Το κέρδος, η παραγωγικότητα τι είναι; Και το φευγιό επιχειρήσεων από τη χώρα, με κρατικές ευλογίες και ενισχύσεις, τι εξυπηρετεί; Και η μεγιστοποίηση των κερδών από την εργασία των Βούλγαρων ή όποιων άλλων ποιον ωφελεί; Μήπως τον Ελληνα εργάτη, ο οποίος, όντας κοινωνικός εταίρος, έχει μερίδιο στο κέρδος, που αποκτάται από την εκμετάλλευση της εργασίας αλλόγλωσσων συναδέλφων του;

Οχι, τίποτε από αυτά δε συμβαίνει. Οι κοινωνικοί εταίροι είναι εφεύρημα των εκμεταλλευτών, για να «χωθείς μες στο κοπάδι,/ και τρέχοντας (να) τραβάς για το σφαγείο/ τρέχοντας, κι από πάνου με καμάρι».

Είναι για να καθυστερήσει η σύγκρουση των αντιθέτων.

Είναι νόμος η σύγκρουση των αντιθέτων. Το γεγονός πως το βλέπουμε να συμβαίνει στη φύση, είναι γιατί οι νόμοι της εκδηλώνονται τυφλά. Στην κοινωνία απαιτείται η συνείδηση. Ο εργάτης να συνειδητοποιήσει ότι είναι εργάτης, ενταγμένος στη δική του τάξη, κι η δική του τάξη να συνειδητοποιήσει, έτσι, ότι είναι τάξη για τον εαυτό της. Οταν αυτό συμβεί, η σύγκρουση θα επέλθει. Εως τότε θα προσπαθούν να παγιδεύουν τα υποκείμενα της εκμετάλλευσης με τον κοινωνικό εταιρισμό και με όποιο άλλο εφεύρημα.

Η ΣΙΣΣΕΡ - ΠΑΛΚΟ βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Δε μένει τίποτε άλλο, από το να τα δει κανείς και να τα κατανοήσει. Κι αυτό για το δικό του καλό. Για να μη φταίει καμπόσο και ο ίδιος, έτσι όπως θα 'χουμε και εκλογές.


Ιορδάνης Α. ΠΡΟΥΣΑΝΙΔΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ