«Σκλάβε λύτρωση πού θα 'βρεις; / Οσοι με το μόχτο ζούνε / μόν' αυτοί κραυγές ακούνε / της απελπισιάς της μαύρης / απ' αυτούς λύτρωση θα 'βρεις» (Μπρεχτ)

«Ποιος σου δίνει να χορτάσεις; / Κοινός στο ψωμί σε φέρνει / μ' άλλους π' όμοια πείνα δέρνει. / Δρόμο, σαν μ' αυτούς κοπιάσεις / στους πεινώντες θα χορτάσεις. / Πού εκδίκηση θε να 'βρεις; / Μια και χτύπησαν και σ' ένα / γίνε με τους άλλους ένα / θύμα ανημπόριας μαύρης / με εμάς το δίκιο θα 'βρεις/. Ποιος το τόλμημα θα κάνει; / Οποιος στη δυστυχία φτάνει / που μπαίνει στο ανθρωπομάνι / που κινεί ανάγκη φόρα / τ' αύριο να το φέρει τώρα. / Κανένας ή όλοι. / Ενας δεν έχει ελπίδες. / Οπλα ή αλυσίδες. / Κανένας ή όλοι όλα ή μηδέν».

Οι ημέρες του Μάη ήταν ματωμένες: 40 χιλιάδες εκτελέσεις, 45 χιλιάδες συνελήφθησαν, 15 χιλιάδες εξορίζονται. Τα στρατοδικεία συνέχιζαν τις καταδίκες των κομμουνάριων μέχρι το 1875. Οι εκτελέσεις γίνονταν συνοπτικά με πολυβόλα!!! Ο εργατικός πληθυσμός μειώνεται, κατά 120 χιλιάδες. Η Κομμούνα έδωσε σάρκα και οστά στα όνειρα των προλεταρίων. Ηταν ένα επαναστατικό διάβημα, εναντίον του καπιταλισμού. Ο Λένιν τη χαρακτήρισε «εργατική λαϊκή κυβέρνηση. Προσπάθησε να πραγματοποιήσει αυτό που ονομάζουμε τώρα, ελάχιστο πρόγραμμα του σοσιαλισμού».

Το ιστορικό έργο της Κομμούνας του Παρισιού φωτίζει αενάως τους αγώνες της εργατικής τάξης, όλου του κόσμου, πλάι στην Οχτωβριανή Επανάσταση του 1917. Καταγράφεται, στην Ιστορία των αγώνων της εργατικής τάξης, που είναι διαλεκτικά ικανή για τις μεγάλες ανατροπές.