Οι μέρες είναι πολύ μεγάλες. Η κούραση το ίδιο. Καλοκαίρι και πρέπει να προλάβεις. Ολα τώρα κρίνονται. Αν έβρεχε και δεν ποτίζαμε, δε θα κάναμε και τη νύχτα μέρα. Κούραση, πολλή κούραση, θα πεις, και τι θέλετε στο καφενείο; Μα για να ξεκουραστούμε. Ενα τσιγάρο, ένα ρακί, μια κουβέντα και λίγη δροσιά είναι η ευτυχία μας.

Πάει και n κούραση και το άγχος να προλάβουμε τις δουλειές. Ετσι είμαστε εμείς. Με το πάθος που εργαζόμαστε, με το ίδιο πάθος κουβεντιάζουμε. Γιατί φοβούνται τους λαούς, αφού τους ψηφίζουν; Ετσι μου 'ρθε και ρωτάω, μίλησε ο ακριανός. Οποιος φοβάται τους λαούς, μπορεί να λέει ότι έχουμε δημοκρατία; ρώτησε κάποιος. Δεν ξέρω αν έχουμε ή όχι δημοκρατία, άσε που ποτέ δε συζητήσαμε τι είναι δημοκρατία. Ξέρω πολύ καλά ότι, αφού την «έφαγαν» με το δημοψήφισμα των Γάλλων και Ολλανδών, σοφίστηκαν την Ευρωσυνθήκη, που είναι το Ευρωσύνταγμα με άλλο όνομα. Απάτη! Πού είναι η απάτη; Η παράκαμψη του δημοψηφίσματος, με το εύρημα της Ευρωσυνθήκης. Οι Συνθήκες, είπαν, κυρώνονται από τα εθνικά Κοινοβούλια. Λαοί, βγάλτε το σκασμό... Κατάλαβες την απάτη;

Το είπες μόνος σου. Αν από θυμό ψηφίσεις «όχι»;

Για να 'μαστε δίκαιοι. Εχουμε πολύ θυμό και το ξέρουν καλύτερα από εμάς. Αλί και τρις αλί, αν βγει έξω. Να το εξηγήσω, δεν μπορώ. Είμαι θυμωμένος με την ΕΕ. Ξεγελάστηκα. Νιος ήμουν και γέρασα. Πού είναι τα χρυσά κουτάλια; Οι αγρότες μας, έλεγαν, θα είναι προνομιούχοι με την αγορά των εκατομμυρίων. Το πίστεψα και νάτο το χάλι.

Ετσι όπως τα λες, θα με κάνεις να πιστέψω ότι δεν είσαι δικός μας, είπε πολύ σοβαρά ο αντικρινός του. Τι δικός μας, αρπάχτηκε εκείνος. Ιδια δεν ψηφίσαμε τελευταία και περιμένουμε κάτι να γίνει με τα παιδιά μας; Κάπου να τρυπώσουν;

Φύγαμε κι εμείς. Και στο κεφάλι μας σκέψεις, πολλές σκέψεις. Δύναμη που έχουν οι λαοί! Αχ μωρέ, πότε θα την εκφράσουμε; Αυτό κύρια σκεφτόμασταν. Αύριο θα 'ναι πολύ ζεστή n μέρα.