Η Προγραμματική Συμφωνία που υπέγραψαν χτες η κυβέρνηση, οι εργοδοτικές ενώσεις και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αποτελεί ποιοτικό βήμα στην επίθεση που έχουν εξαπολύσει από κοινού οι «κοινωνικοί εταίροι» σε βάρος των εργαζομένων και των πραγματικών τους συμφερόντων. Είναι αλήθεια ότι το κεφάλαιο και οι πολιτικοί του εκπρόσωποι ποτέ δε λυπήθηκαν να δαπανήσουν τεράστια ποσά για να ενσωματώσουν το συνδικαλιστικό κίνημα, να το μετατρέψουν σε ιμάντα για το πέρασμα της πολιτικής τους στην εργατική τάξη. Το ίδιο κάνουν και τώρα, με τον πιο εκκωφαντικό μάλιστα τρόπο. Συνδικαλιστικές πλειοψηφίες και εργοδότες αναλαμβάνουν να διαχειριστούν 52 εκατ. ευρώ για προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης ανέργων, επισφραγίζοντας μ' αυτόν τον τρόπο την άθλια συμφωνία των 11 σημείων, εξασφαλίζοντας παράλληλα τα εύσημα της κυβέρνησης για τη συμβολή τους στο χτύπημα εργαζομένων και ανέργων.

Γιατί είναι επικίνδυνη και αντεργατική αυτή η συμφωνία; Πρώτον, επειδή γίνεται στο όνομα της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης. Η ΓΣΕΕ συνειδητά προωθεί και μ' αυτόν τον τρόπο τη λογική που λέει ότι το κεφάλαιο και οι εργάτες, δηλαδή αυτοί που ευθύνονται για την κρίση και αυτοί που βιώνουν τις συνέπειές της, είναι συνέταιροι και όχι αντίπαλοι και άρα πρέπει από κοινού να δουλέψουν για το ξεπέρασμά της. Δεύτερον, επειδή το σύνολο των δράσεων που θα χρηματοδοτηθούν με αυτά τα κονδύλια έχουν στόχο να προωθήσουν την αντεργατική στρατηγική της Λισαβόνας, η οποία ψηφίστηκε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και προωθεί την ολοκληρωτική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Τρίτον, επειδή τα κονδύλια αυτά θα βοηθήσουν τη μεγαλοεργοδοσία ώστε μετά το ξεπέρασμα της κρίσης να έχει καταφέρει σαρωτικό πλήγμα στα εργασιακά δικαιώματα, στο όνομα του να αυξήσει την κερδοφορία της.

Γι' αυτούς τους λόγους η συνδικαλιστική πλειοψηφία είναι υπόλογη απέναντι στα εκατομμύρια των ανθρώπων του μόχθου. Κυβέρνηση, εργοδότες και εργατοπατέρες ξέρουν καλά πως η κρίση μπορεί να πυροδοτήσει ανεξέλεγκτες για τα συμφέροντά τους εργατικές αντιδράσεις και σπεύδουν να πάρουν τα μέτρα τους, εξασφαλίζοντας γι' αυτά τεράστια κονδύλια για την εξαγορά συνειδήσεων, για την ενσωμάτωση της αγανάκτησης, της οργής, την αποτροπή της ριζοσπαστικοποίησης. Γι' αυτό επιτίθενται στο ΠΑΜΕ που τους αποκαλύπτει και χτες τους υποχρέωσε να κρυφτούν από τους εργαζόμενους και να υπογράψουν την αντεργατική τους συμφωνία στους τέσσερις τοίχους του σιδερόφραχτου υπουργείου.

Η χτεσινή κινητοποίηση του ΠΑΜΕ έδειξε το δρόμο που μπορούν και πρέπει να ακολουθήσουν οι εργαζόμενοι και να τον τραβήξουν μέχρι και την κάλπη. ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ ομονοούν με τους εργοδότες και την κυβερνητική στρατηγική στο ζήτημα της ανεργίας, επειδή τα κόμματά τους είναι κόμματα των εργοδοτών, που υπηρετούν και προωθούν τη στρατηγική της Λισαβόνας, την πολιτική της ΕΕ. Ολοκληρωμένη απάντηση σ' αυτή την αθλιότητα δεν μπορεί να δοθεί αν στις 7 του Ιούνη δεν τιμωρηθούν πολιτικά τα κόμματα του εργατοπατερισμού. Αν στην κάλπη των ευρωεκλογών δεν ενισχυθεί το ΚΚΕ, γεγονός που σηματοδοτεί και το δυνάμωμα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.