Η βδομάδα των Παθών, ο Γολγοθάς, η σταύρωση. Δεν είναι τυχαίο που χιλιάδες άνθρωποι, ανεξάρτητα σε ποιον θεό και αν πιστεύουν, δανείζονται τις λέξεις αυτές για να αποδώσουν την πραγματικότητα μέσα στην οποία ζουν. Με τη διαφορά πως τα δικά τους πάθη είναι διαρκείας, εφ' όρου ζωής, και η έλευση της δικής τους «ανάστασης» εξαρτάται από άλλους παράγοντες, ανθρώπινους κι όχι θεϊκούς. Βρίσκεται στα δικά τους χέρια κι όχι κάπου στο ...υπερπέραν.

Μέρες περισυλλογής και προβληματισμού, όχι μόνο γιατί τίθεται σε λειτουργία ο μηχανισμός της ταύτισης, αλλά και γιατί τέτοιες μέρες η αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας γίνεται πιο φανερή και γι' αυτό πιο επώδυνη. Κι αυτό το Πάσχα βρίσκει τους εργαζόμενους με άδειες τσέπες ή με ένα εισόδημα που εξανεμίζεται στα απολύτως απαραίτητα. Βρίσκει τα λαϊκά σπίτια κατεχόμενα από τον εφιάλτη της ανεργίας, συνοδευόμενο από το φόβο πως κι αυτό το ισχνό μεροκάματο έχει ημερομηνία λήξης. Βρίσκει τους εργατοϋπαλλήλους αντιμέτωπους με μια ανηλεή επίθεση στα εργασιακά, ασφαλιστικά τους δικαιώματα, η οποία μάλιστα τους σερβίρεται σαν απαραίτητη προϋπόθεση για ...καλύτερες μέρες. Αυτό τουλάχιστον διατείνονται η κυβέρνηση της ΝΔ και οι λοιποί θιασώτες του δήθεν ευρωμονόδρομου. Λένε, βέβαια, τη μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι πως πράγματι αποτελεί προϋπόθεση το τσάκισμα του εργάτη για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες για το μεγάλο κεφάλαιο και την κερδοφορία του.

Ο ελληνικός λαός δεν είναι μόνος του. Στην ΕΕ των μονοπωλίων κανένας λαός δε μένει στο απυρόβλητο. Δικαιώματα τσακίζονται απ' άκρη σ' άκρη της κι ακόμα πιο μακριά. Εξ ου κι άρχισε να μυρίζει μπαρούτι στη «γειτονιά». Στα Βαλκάνια, στο Αιγαίο, στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί, που έχουν ήδη δρομολογηθεί και όσοι ετοιμάζονται να δρομολογηθούν, απειλούν την ήδη εύθραυστη ιμπεριαλιστική ειρήνη. Η πολεμική μηχανή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, του ευρωστρατού λαδώνει τα γρανάζια της για να εξασφαλίσει νέα ματωμένα υπερκέρδη στην πλουτοκρατία.

Κι όμως, σ' αυτή την καταχνιά υπάρχει χώρος για ελπίδα, για να γραφτεί το χαρμόσυνο μήνυμα της ανάστασης των λαών. Η πραγμάτωση των προσδοκιών και οραμάτων τους είναι στα δικά τους χέρια. Στα χέρια και του ελληνικού λαού. Αρκεί η παραδοχή, η πίστη και η δράση. Η παραδοχή πως η κυριαρχία των μονοπωλίων, επειδή δεν είναι αιώνια, πρέπει να τσακιστεί ως αιτία των λαϊκών προβλημάτων. Η πίστη πως ο λαός έχει τη δύναμη να την τσακίσει. Η δράση σε αντιμονοπωλιακή αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση από μια ισχυρή λαϊκή συμμαχία, που θα παρεμποδίσει επιθέσεις στην αρχή, θα ακυρώσει κάποιες στη συνέχεια. Η ένταση του αγώνα, που όσο θα βαθαίνει, τόσο θα επιδρά στην αλλαγή του συσχετισμού δύναμης προς όφελός της και θα οικοδομεί τις βάσεις πάνω στις οποίες θα υψωθεί η λαϊκή εξουσία. Καλή Ανάσταση!