Αξιολογώντας κανείς τη διακυβέρνηση της χώρας από τις εναλλασσόμενες κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον τα τελευταία 16 χρόνια (για να πιάσουμε από την περίοδο Μητσοτάκη κι έπειτα), καταλήγει αβίαστα στο εξής συμπέρασμα για τα δύο αυτά κόμματα: Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο, και τα δυο το σύστημα... Εφαρμόζουν ακριβώς την ίδια, στην ουσία της, πολιτική, με το ένα κόμμα να βασίζεται στους νόμους που το προηγούμενο ψήφισε, να τους πηγαίνει ακόμα παραπέρα, αντιδραστικοποιώντας τους περαιτέρω, προκειμένου να τους παραδώσει σε μια πιο «εξελιγμένη» μορφή για να εφαρμοστούν από το επόμενο, που θα είναι το... προηγούμενο.

Ας πάρουμε για παράδειγμα το Ασφαλιστικό. Επί Μητσοτάκη η ΝΔ ψήφισε το νόμο Σιούφα, τον οποίο τότε ως αντιπολίτευση κατακεραύνωνε το ΠΑΣΟΚ. Που, ως κυβέρνηση, όχι μόνο τον διατήρησε και τον εφάρμοσε, αλλά έκανε το θεσμικό πλαίσιο για το Ασφαλιστικό ακόμα πιο αντεργατικό, ακόμα αντιδραστικότερο, ακόμα πιο απάνθρωπο, φέρνοντας το διαβόητο νόμο Ρέππα. Τώρα, που στην τραμπάλα του δικομματισμού τα βαρίδια άλλαξαν μεριά και ξανάρθε η ΝΔ στη διακυβέρνηση, η Ρηγίλλης εφαρμόζει το νόμο Ρέππα του ΠΑΣΟΚ κι ετοιμάζει τα ακόμα χειρότερα για το μέλλον.

Στον τομέα Υγείας, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με συνέπεια εφαρμόζουν τις πολιτικές εμπορευματοποίησης. Αφού πρώτα το ΠΑΣΟΚ υποχρηματοδοτούσε τα δημόσια νοσοκομεία, αφού άφησε τις δεκάδες χιλιάδες οργανικές θέσεις σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό κενές, σύμφωνα με τα οργανογράμματα του 1985 (!) όταν ακόμα οι ανάγκες ήταν πολύ μικρότερες των σημερινών,άνοιγε διάπλατα τις πόρτες στο ιδιωτικό κεφάλαιο να κερδοσκοπεί από την Υγεία, είτε με τα διαγνωστικά κέντρα και τη σχέση τους με τα ασφαλιστικά ταμεία, ή με τα ιδιωτικά νοσοκομεία και κλινικές. Σήμερα έρχεται η ΝΔ με τις συμπράξεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα με τις οποίες συμφωνεί το ΠΑΣΟΚ να ολοκληρώσει το έγκλημα.

Στην Παιδεία, όλες οι πολυδιαφημισμένες μεταρρυθμίσεις τους ενισχύουν την εμπορευματοποίησή της. Απ' αυτήν ακόμη του Αρσένη, που μετέτρεπε το Λύκειο από σχολείο παροχής μόρφωσης σε προεξεταστικό για τα ΑΕΙ δοκιμαστήριο, ενισχύοντας τα φροντιστήρια, μέχρι τις αλλεπάλληλες αλλαγές του εξεταστικού συστήματος, την κατάρτιση και επανακατάρτιση, ως την επικίνδυνη αποκέντρωση που προβάλλει το ΠΑΣΟΚ που διευρύνει την ανισότιμη ταξική εκπαίδευση. Ενώ ταυτίστηκαν στην αναθεώρηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, για ιδιωτικοποίηση και της ανώτατης εκπαίδευσης.

Κι όλα αυτά, κι ακόμα περισσότερα να ξετυλίγονται εν μέσω μιας χοντροκομμένης απόπειρας αποπροσανατολισμού κι εγκλωβισμού των λαϊκών στρωμάτων στο πλαίσιο της πολιτικής τους που υπηρετεί την πλουτοκρατία δημαγωγώντας στα λαϊκά προβλήματα. Για μεταρρυθμίσεις σε όφελος όλης της κοινωνίας μιλά η ΝΔ, για μεταρρυθμίσεις για μια δίκαιη κοινωνία μιλά το ΠΑΣΟΚ. Και τα δύο κόμματα μιλούν για ενίσχυση των επιχειρηματιών, μέσω της οποίας θα ωφεληθούν οι εργαζόμενοι. Ομως η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο έτσι. Ερχεται η ώρα που τα λαϊκά στρώματα πρέπει να αντιληφθούν την ευθύνη τους, όπως και τη δύναμή τους. Να γυρίσουν την πλάτη σε όσους ποικιλότροπα τους κλέβουν το ψωμί και το βιβλίο. Να εντείνουν τους κοινωνικοπολιτικούς τους αγώνες, διεκδικώντας όλα όσα τους ανήκουν. Να βάλουν ρότα για το δικό τους μέτωπο πάλης με το ΚΚΕ.