H «νέα» κυβέρνηση Καραμανλή, είναι ταγμένη σε ένα και μόνο σκοπό: να προχωρήσει «πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά» τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Οι εργαζόμενοι πρέπει να γνωρίζουν ότι από σήμερα κιόλας θα ξεκινήσει μια νέα ολομέτωπη επίθεση με στόχο την κατεδάφιση των λαϊκών δικαιωμάτων, όσων ακόμη κουτσουρεμένων απομένουν με βάση και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για τη δημιουργία ακόμη ευνοϊκότερων συνθηκών ενίσχυσης της κερδοφορίας και της θέσης των μονοπωλίων.

Οι προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης είναι δεδομένες και δε χρειάζεται να περιμένει κανείς τις προγραμματικές δηλώσεις της την επόμενη βδομάδα για να τις μάθει. Τις είχε περιγράψει με σαφήνεια προεκλογικά ο πρωθυπουργός, αν και δεν τις έκανε «σημαία» στις ομιλίες του, για ευνόητους λόγους, απλά δεν ήταν καθόλου βέβαιο ότι θα εξασφάλιζε την «ισχυρή εντολή» και «αυτοδυναμία». Ωστόσο έχει ξεκαθαρίσει ότι στα καθήκοντα της νέας κυβέρνησης είναι η «επίλυση» του Ασφαλιστικού, η συνέχιση των αντιδραστικών αλλαγών σε όλες τις βαθμίδες της Παιδείας, η ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων ακόμα και στο στενό δημόσιο τομέα, η «μεταρρύθμιση» της διοικητικής δομής του κράτους (διάβαζε «Καποδίστριας 2»), το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας (λιμάνια, αεροδρόμια, ακτές, δάση, ακίνητη περιουσία, πρώην ΔΕΚΟ...), η νέα φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών νοικοκυριών κοκ. Η κατάθεση του προϋπολογισμού του 2008 στη Βουλή μέχρι την 1η του Οκτώβρη θα «καθρεφτίσει» τις παραπάνω αντιλαϊκές προτεραιότητες. Αξίζει να σημειωθεί ότι ήδη η κυβέρνηση έχει καθορίσει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα έξι έως 12 μηνών, εντός του οποίου πρέπει να έχουν περάσει όλα τα παραπάνω, ώστε να «προετοιμαστεί» καλύτερα για τις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (ευρωεκλογές 2009, προεδρική εκλογή 2010). Για το σκοπό αυτό θα φροντίσει να ψηφίσει τα νομοσχέδια με τις παροχές - κοροϊδία και τα «μέτρα» για τη διαχείριση της φτώχειας.

Και αυτή η κυβέρνηση όμως λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο. Πιστεύει ότι όλα θα γίνουν όπως τα σχεδιάζει στα χαρτιά, παραβλέποντας το ρόλο και τη δύναμη των λαϊκών αγώνων. Αντλώντας δύναμη από τη συμμαχία της με την πλουτοκρατία και τα αφεντικά των ΜΜΕ καλλιεργεί την εικόνα της πολιτικής κυριαρχίας και παντοδυναμίας. Μπερδεύει σκόπιμα την αυτοδυναμία λόγω εκλογικού νόμου με την αυτοδυναμία στο λαό. Σε καμία περίπτωση όμως η κυβέρνηση «δε στηρίζεται στην κοινωνική πλειοψηφία», όπως αυθαίρετα υποστήριξε το βράδυ των εκλογών ο Κ. Καραμανλής. Εκτός και αν εννοεί «κοινωνική πλειοψηφία» ότι και η αξιωματική αντιπολίτευση έχει πολιτική στην ίδια ρότα. Γεγονός που μπορεί να της εξασφαλίζει «συναίνεση».

Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να βρει και θα βρει απέναντί της τους ταξικούς αγώνες των εργαζομένων, οι οποίοι θα είναι σαφώς πιο ενισχυμένοι μετά και την πρόσφατη εκλογική ενίσχυση του ΚΚΕ, κόντρα στην υλοποίηση πολιτικών που ανατρέπουν τα εργασιακά, ασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα.