Σύμφωνα, λοιπόν, με τα τηλεοπτικά κανάλια του ξεπεσμού, ένας τράγος μένει πιστός στα συζυγικά του καθήκοντα ως αρσενικό, αλλά κατεβάζει γάλα, τακτικά που μπορεί να ...θεραπεύει «πάσαν νόσον κ.λπ.».

Και αυτόν τον ερμαφροδιτισμό, ο οποίος συναντάται από την αρχαιότητα ως τα σήμερα, συχνότερα στα ζώα, αλλά και στους ανθρώπους - όπως αναφέρεται και στην ελληνική μυθολογία - άρχισε να «ερμηνεύεται» ως καλοσημαδιά, ή, ως κακοσημαδιά. Δε χρειάζεται να κάνουμε εκλογές, ο τράγος μάς τα προμαντεύει όλα.

Παραμονές των εκλογών και ερμαφρόδιτη σαν τον τράγο της επικαιρότητας είναι και η πολιτική τους. Ερμαφρόδιτα και τα μηνύματα, όπως ένα σποτάκι του ΠΑΣΟΚ «Διεκδικούμε το δικό μας όνειρο (!) για την Ευρώπη». Κοιμούνται και ονειρεύονται όπως εκείνη η παρθένα της Ορλεάνης η Ζαν ντ' Αρκ που άκουγε καμπανάκια να χτυπούν, έβλεπε οράματα για το θεόσταλτο ρόλο της με παντιέρες και φουσάτα.

Οραμα και όνειρό τους αυτό το αίσχος των περιφραγμένων και αστυνομοκρατουμένων από τη γη, τη θάλασσα και τον αέρα. Μια Ευρώπη που δεν μπορεί ούτε τον εαυτό της να υπερασπιστεί ως «τιμάριον» του κοσμοκράτορα.

Μια καπιταλιστική Ευρώπη στην υπηρεσία του ιμπεράτορα - πλανητάρχη που σε ένα νεύμα του μετέχει στους τρομοκρατικούς πολέμους και το φόνο αθώων.

Μια Ευρώπη που, από τη μυθολογική της εικόνα, μετατρέπεται στον ερμαφρόδιτο τράγο των ημερών...