Καλώς τα μαντάτα για... επανάκαμψη της προσφιλούς «τρομοκρατίας». Καλώς τον και τον κύριο Μπιν Λάντεν που παρεμβαίνει με... διάγγελμα στις αμερικάνικες εκλογές. Σφίγγοντας τα λουριά της ασφάλειας θα μαντρωθούν τα πρόβατα πολίτες και θα μπουν στα σφαγεία με τάξη, να βγουν συνειδησιακός κιμάς.

Η διάσπαση της προσοχής είναι μέθοδος επίτευξης της χρήσιμης αμάθειας των μαζών. Οι επιβήτορες της εξουσίας θέλουν το λαό μουλάρι με γερές παρωπίδες, να κοιτάζει το στενό μονοπάτι και ποτέ το γκρεμό δίπλα στις οπλές του που χάσκει φονικός κι απειλητικός. Ηρθε, υπογράφηκε, θα φτάσει στη Βουλή την κατάλληλη στιγμή, με προεξασφαλισμένη την πλειοψηφία, η κόλλα το χαρτί που τυλίγει κάθε ατομικό και πολιτικό δικαίωμα, κάθε λαϊκή κατάκτηση των τελευταίων δύο αιώνων. Χαμένοι στο μεροκάματο, το πετρέλαιο, τα καταναλωτικά δάνεια, τις ουρές στις εφορίες, τα ράντζα στα νοσοκομεία, τις ελπίδες για δουλιά αφημένες σαν τάματα στα ιερά παράθυρα των καναλιών, οι εργαζόμενοι λίγα θα μάθουν κι ελάχιστα θα πληροφορηθούν για τον τρόπο που θα υποχρεωθούν να ζουν στην Ευρώπη των αφεντικών τους.

Αυτά που γίνονται τώρα ίσως πάρουν και μια και δυο ζωές να ξεθεμελιωθούν. Κι άμα εξοικειωθείς με δηλώσεις τύπου Παλάθιο για τον Κάστρο, δεν αντιδράς όσο μπορείς στη... δημοσιογραφική επισήμανση ότι δήθεν η συντριπτική πλειονότητα του ισραηλινού λαού «εύχεται να πεθάνει, αφού προηγουμένως όμως υποφέρει και πονέσει πολύ, ο Γιάσερ Αραφάτ». Στην πολιτισμένη καπιταλιστική δύση του είδους Ανθρωπος, βλέπετε σύντροφοι, είναι «φυσικό» να εμφανίζεται ένα έθνος - κράτος ως σαδιστικό, τόσο όσο οι θύτες του πριν από 60 χρόνια. Κι είναι ακόμη φυσικότερο να θεσμοθετείται η αυτοκτονία των λαών με τα ευρωσυντάγματα και τα δόγματα προληπτικών πολέμων. Είναι φυσική εξέλιξη του διαστροφικού ιμπεριαλισμού να δημοσιεύεται η αναλογία του πειράματος Ιράκ με 1.100 Αμερικανούς μισθοφόρους νεκρούς και 100.000 ιρακινά γυναικόπαιδα χαλί πτωμάτων για τις μπότες τους. Ωρα να σκάψουμε βιετναμέζικα λαγούμια στα αληθινά ψέματα πριν ο κάθε Μπερλουσκόνι κι ο κάθε Μπουσκέρις κι ο κάθε Λάντεν φαντάζουν σαν τον αείμνηστο Μάρλον Μπράντο στη σύγχρονη Αποκάλυψη ότι η κρούστα στο φαρμάκι είναι πάντα μια μεγαλόπρεπης τελετή...