Ο κλάδος μας είναι από τους πρώτους που χτυπήθηκαν από τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Σήμερα η εντατικοποίηση, η μερική απασχόληση, η σύμβαση ορισμένου χρόνου, η απλήρωτη εργασία είναι κυρίαρχες. Μόνιμο επιχείρημα της εργοδοσίας είναι ότι με την αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων θα έχουν και οι εργαζόμενοι δουλειά. Με την εφαρμογή των ελαστικών εργασιακών σχέσεων είχαμε μια μείωση κατά 40% τουλάχιστον του λεγόμενου «εργατικού κόστους», ενώ ταυτόχρονα προχωρούσαν σε αυξήσεις διδάκτρων από 10% έως 20%.

Για τους εργαζόμενους είχαμε διόγκωση της ανεργίας, συμπίεση προς τα κάτω των μέσων αμοιβών, εφαρμόζοντας τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου, με την πρόσληψη νέων εργαζομένων, με ένταση του αυταρχισμού και της τρομοκρατίας. Παρά τις δύσκολες συνθήκες, τη μεγάλη κινητικότητα των εργαζομένων (γύρω στο 50% αλλάζουν δουλειά ή μένουν άνεργοι κάθε χρόνο) και τον κατακερματισμό του κλάδου, όπου οι εργαζόμενοι ξεπερνούν το φόβο και συσπειρώνονται στο σωματείο, οργανώνουμε την παρέμβασή μας συλλογικά, έχουμε μικρές επιμέρους νίκες. Το προηγούμενο διάστημα δώσαμε σημαντικές μάχες, αποτρέποντας το κλείσιμο πέντε παιδικών σταθμών, επιβάλλοντας στην κυβέρνηση τη χρηματοδότηση και επαναλειτουργία τους.

Η επιτυχία ήταν αποτέλεσμα της συσπείρωσης στο σωματείο, της οργάνωσης και της αποφασιστικότητας των εργαζομένων με πλαίσιο αιτημάτων που απαντούσε στις ανάγκες του συνόλου των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, επιτυγχάνοντας ευρύτερο συντονισμό εργαζομένων, γονιών, ταξικών συνδικάτων, του ΠΑΜΕ. Η πείρα μας μέχρι σήμερα μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι για να έχει αποτέλεσμα ο αγώνας μας, απαιτείται συσπείρωση, αγώνας με πλαίσιο αιτημάτων που απαντά στις σύγχρονες ανάγκες μας και εξασφαλίζει ευρύτερο συντονισμό με το σύνολο των εργαζομένων, ανάδειξη των αιτιών που γεννούν τα προβλήματα και προσανατολισμό για την απάλειψή τους, αποφασιστική, ανυποχώρητη διεκδίκηση. Προϋποθέσεις που μόνο το ΠΑΜΕ συγκεντρώνει.

Για αυτό σαν σωματείο δίνουμε μαζί μέχρι σήμερα τη μάχη κατά των αντεργατικών πολιτικών του κεφαλαίου, της ΕΕ, που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις είτε του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ, που μέχρι χτες μας καλούσαν να βάλουμε πλάτη να πληρώσουμε για την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Σήμερα μας καλούν να ξαναπληρώσουμε για να σωθεί από την κρίση, που οι ίδιοι δημιούργησαν διατηρώντας την κερδοφορία τους. Για να μην πληρώσουμε σαν εργαζόμενοι, είτε μέσω της ανάπτυξης, είτε μέσω της κρίσης, το κεφάλαιο, ένα δρόμο έχουμε. Την πάλη για τη διεκδίκηση του πλούτου που παράγουμε. Εντείνοντας τις προσπάθειές μας για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος. Με ανυποχώρητη, αποφασιστική, μαχητική διεκδίκηση των αιτημάτων που προβάλλει το ΠΑΜΕ. Σ' αυτήν την προοπτική καλούμε και συμμετέχουμε στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στις 17 Μάρτη στην Ομόνοια σαν συνέχεια και νέα αρχή στην πάλη μας.