Δύο στιχάκια ανέσυρε η μνήμη από τα παιδικά παιχνίδια, που κολλάνε «γάντι» στις δηλώσεις που ακούσαμε την Τετάρτη από τον πρωθυπουργό, Αντ. Σαμαρά, και τους Ευρωαμερικανούς «συμμάχους», κατά την υπογραφή συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού ΤΑΡ, αλλά και τις δηλώσεις εκπροσώπων των αντίπαλων (ρωσικών) ενεργειακών σχεδιασμών στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη:

-- Σας πήραμε, σας πήραμε φλουρί κωνσταντινάτο!

-- Μας πήρατε, μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο!

Με λαμπρότητα ο Αντ. Σαμαράς μας είπε για το στρατηγικής σημασίας αγωγό φυσικού αερίου Trans Adriatic Pipeline (TAP), που θα μεταφέρει φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν προς την Ευρώπη, μέσω Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας. Αγωγός, που «θα καταστήσει τη χώρα μας ισχυρό ενεργειακό κρίκο» και δώσ' του οι... χιλιάδες θέσεις εργασίας που ΘΑ δημιουργηθούν...

Η πρώτη αντίδραση του ανυποψίαστου ακροατή είναι η εξής: «Βρε πού τα έχω ξανακούσει αυτά;». Μήπως ήταν τότε που ο άλλος πρωθυπουργός, ο Κ. Καραμανλής, υπέγραφε τον αγωγό πετρελαίου «Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη»; (Που στην πορεία τον έφαγε η ...αμερικανο-μαρμάγκα;).

Η μήπως ήταν τότε, τον περασμένο Ιούνη, που ο Αλέξης, παρουσιάζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, είπε πως «η χώρα μας είναι ένας σημαντικός πολιτισμικός, εμπορικός και ενεργειακός κόμβος τριών ηπείρων»;

Τι μανία κι αυτή, «αριστεροί» και «δεξιοί» να δηλώνουν τα ίδια πράγματα! Λες και το κάνουν εξεπίτηδες για να μας μπερδέψουν!

Ακούγοντας, βέβαια, πιο προσεχτικά την είδηση παρακάτω, ανακαλύπτεις ότι ακόμη ΔΕΝ γίναμε «κόμβος». Γιατί παρακάτω η είδηση λέει πως μονάχα «το καλοκαίρι η κοινοπραξία των εταιρειών στο Αζερμπαϊτζάν ΘΑ επιλέξει ανάμεσα στον αγωγό TAP και στο Ναμπούκο, ποιο είναι το πιο συμφέρον έργο».

Κι ΑΝ, όμως, ΑΝ πράγματι επιλεγεί αυτή τη φορά ο ΤΑΡ; Δε θα γίνουμε «κόμβος»; Δε θα 'ναι καλύτερα; Πράγματι θα 'ναι καλύτερα! Αλλά για εκείνους τους επιχειρηματίες που θα καταφέρουν να μοσχοπουλήσουν στους εργαζόμενους ένα φυσικό αγαθό, το φυσικό αέριο, για να μπορέσουν αυτοί να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανθρώπινες ανάγκες, να ζεσταθούν, να έχουν ρεύμα, κάποιοι απ' αυτούς δουλειά κ.ά. Δε θα γίνει ο ΤΑΡ, ΑΝ ποτέ γίνει, ένα έργο για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, αλλά για την κερδοφορία συγκεκριμένων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Κι εδώ κανείς πρέπει να πάρει υπόψη του και τις δηλώσεις των αντίπαλων ενεργειακών μονοπωλίων. Ετσι, οι Ρώσοι «εμπειρογνώμονες» υποδεικνύουν πως τόσο ο TAP, όσο κι ο Ναμπούκο στοχεύουν στη μεταφορά του αζέρικου κοιτάσματος «Σαχ Ντενίζ ΙΙ», που διαθέτει δυνατότητα άντλησης 16 δισεκατομμυρίων κυβικών φυσικού αερίου το χρόνο. Μονάχα που τα 6 από τα 16, τα έχει «καβατζάρει» η Τουρκία! Και για τους άλλους απομένουν τα 10. Αντίθετα, η Ρωσία έχει ξεκινήσει προς τα Βαλκάνια τον αγωγό «Νότιο Ρεύμα», με χωρητικότητα 63 δισεκατομμυρίων κυβικών φυσικού αερίου το χρόνο. Κι εδώ είναι που έρχεται το ρωσικό: «Μας πήρατε, μας πήρατε βαρέλι δίχως πάτο!». Βεβαίως, θεωρητικά, ΗΠΑ - ΕΕ έχουν τη θεωρητική δυνατότητα να γεμίσουν και τους δύο αγωγούς με ιρανικό ή τουρκμένικο φυσικό αέριο. Μονάχα που αυτό προϋποθέτει νέες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, ιμπεριαλιστικούς πολέμους, μεγάλες υλικές κι ανθρώπινες απώλειες, φοβερές αιματοχυσίες.

Οταν, λοιπόν, υπογράφονται συμφωνίες σαν αυτή του ΤΑΡ δεν είναι καιρός για πανηγυρισμούς, αλλά για σκέψη, προβληματισμό, εγρήγορση, δράση ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στη «μήτρα» του: Τον καπιταλισμό!