Το περιμέναμε και είχαμε προειδοποιήσει. Ολα, άλλωστε, έδειχναν ότι προς αυτήν την κατεύθυνση θα κινηθούν οι κυβερνώντες. Και να, λοιπόν, που η κυβέρνηση αποφάσισε και θέτει σε άμεση εφαρμογή νέα, νομοθετικά και άλλα, μέτρα για παραπέρα ένταση της αστυνομοκρατίας και της τρομοκράτησης του λαού. Η λήψη των νέων μέτρων ήταν προαποφασισμένη, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, κι αυτό που περίμεναν, για να τα πάρουν, ήταν να βρουν την καταλληλότερη αφορμή και να εκμεταλλευτούν τη βολικότερη συγκυρία.

Το «έδαφος» είχε στρωθεί εδώ και καιρό. Εν πρώτοις αξιοποιήθηκε, συστηματικά και μεθοδικά, η προβοκατόρικη δράση των διαβόητων «κουκουλοφόρων», οι οποίοι, το τελευταίο διάστημα, δρούσαν, σχεδόν, καθημερινά και, προκλητικά ανενόχλητοι, οργανώνοντας καταστροφικές και ληστρικές επιδομές στα μαγαζιά, ακόμα και επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, χωρίς να συλληφθεί κανένας. Και τώρα γίνεται πιο φανερό ότι η «περίεργη» ανοχή των αστυνομικών δυνάμεων για τη δράση αυτών των «κουκουλοφόρων» δεν ήταν ούτε «τυχαία», ούτε «ανύποπτη».

Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και η καλλιέργεια κλίματος «μεγάλης ανασφάλειας» και «παραλυτικής φοβίας» των πολιτών από την ποσοτικώς αυξανόμενη και ποιοτικώς βελτιούμενη κοινωνική εγκληματικότητα. Το τελευταίο διάστημα, τα ΜΜΕ έχουν μετατραπεί σε «Φρέντι Κούκερ» του τρόμου και σε «Φρανκεστάιν» του φοβικού συνδρόμου, προβάλλοντας, με τον ίδιο υπερβολικό τρόπο, κάθε λογής παρανομία, από τη «δραστηριότητα» των πορτοφολάδων και των διαρρηκτών, μέχρι την οργανωμένη δράση των ληστών, των απαγωγέων και των πληρωμένων δολοφόνων.

Βεβαίως, τα νέα αυταρχικά - αντιδημοκρατικά μέτρα της κυβέρνησης της ΝΔ - όπως και τα παλιότερα των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ - δεν έχουν κύριο στόχο την πάταξη της κοινωνικής εγκληματικότητας. Κύριος στόχος τους είναι η βίαιη αντιμετώπιση του εργατικού - λαϊκού κινήματος, το οποίο, όπως εκτιμούν και οι κυβερνώντες, θα εντείνει την αγωνιστική δράση του, ενόψει της έντασης της καπιταλιστικής κρίσης, τις βαριές συνέπειες της οποίας πάνε να φορτώσουν στις πλάτες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Αλλωστε, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού έχουν δώσει πολλά «δείγματα γραφής» για το πώς, πότε και εναντίον ποιων χρησιμοποιούν τις κρατικές δυνάμεις καταστολής, καθώς και την αστική Δικαιοσύνη. Κι αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εργάτες, οι αγρότες, οι μαθητές και οι φοιτητές, οι συνταξιούχοι, οι μετανάστες, που έχουν νιώσει πολλές φορές στο τομάρι τους τη βία των ροπαλοφόρων των ΜΑΤ και των ρομφαιούχων της Δικαιοσύνης.

Το εργατικό - λαϊκό κίνημα χρειάζεται να αντιδράσει, άμεσα, μαζικά, δυναμικά και οργανωμένα, στα νέα μέτρα κρατικής καταστολής και τρομοκρατίας, απαιτώντας από την κυβέρνηση να τα πάρει, αμέσως, πίσω. Ταυτόχρονα, πρέπει να θέσει προ των μεγάλων ευθυνών του και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο προσποιείται, τώρα, πως διαφωνεί με τα κυβερνητικά μέτρα, αλλά τα ανάλογα προώθησε όταν ήταν στην κυβέρνηση και είναι σίγουρο πως τα ίδια, μπορεί και χειρότερα, θα κάνει αν ξαναέρθει στην κυβερνητική εξουσία...